دانلود پایان نامه ارشد جداسازی الفین ها، پارافین ها با استفاده از غشاهای پلیمری

اختصاصی از فی گوو دانلود پایان نامه ارشد جداسازی الفین ها، پارافین ها با استفاده از غشاهای پلیمری دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

دانلود پروژه جداسازی الفین ها، پارافین ها با استفاده از غشاهای پلیمری برای مقطع کارشناسی ارشد شیمی

چکیده : 

جداسازی الفین­ها از پارافین­ها یکی از مهمترین فرآیندهای صنعتی پتروشیمی است که در حال حاضر به­وسیله تقطیر در دمای پایین با مصرف انرژی زیاد ، تقطیر استخراجی و یا جذب سطحی انجام می­گیرد. در این راستا فرآیندهای جداسازی غشایی به عنوان جایگزینی برای فرآیندهای جداسازی مرسوم با توجه به مصرف انرژی پایین و عملکرد ساده آن مورد توجه صنعتی قرار گرفته­اند. لذا داشتن آگاهی از مکانیزمهای انتقال محتمل در این فرآیندها می­تواند نقشی اساسی را در طراحی و کاربرد این فرآیندها ایفا نماید. از این رو تعمیم مدل مکانیزمی که بتواند پدیده­های رخ­دهنده در انتقال اجزاء تراوش­یافته از ورای غشاء را تفسیر نماید، امری ضرورری است. بیشتر مدل­های انتقال، شار عبوری از غشاء را تنها با یک پارامتر تراوشی به گرادیان آن جزء در غشاء مرتبط می­سازند و اثرات گرادیان جزء دوم بر روی شار جزء اول نادیده گرفته می­شود و گزینش پذیری غشاء از نسبت پارامتر تراوش دو جزء در حالت خالص تحت عنوان گزینش پذیری ایده­ال تعیین می­شود. در حالیکه انتقال جرم در حالت چند جزئی به دلیل تعاملات بین اجزاء پیچیده می­گردد.  

با توجه به بررسی­های انجام شده، مشاهده شد که غشاءهای پلیمری به خصوص پلیمرهای شیشه­ای در جداسازی الفین­ها از پارافین­ها نتایج نسبتاً مطلوبی را از خود نشان داده­اند. لذا در این مطالعه سیستم­های انتخاب­شده برای بررسی صحت مدل­های انتقال، جداسازی مخلوط اتان و اتیلن توسط غشای  پلی­آمید 6FDA-6FpDA و مخلوط پروپان و پروپیلن توسط غشای پلی­آمید 6FDA-TrMPD می­باشد.

معمولاً برای پیش­بینی تراوایی و گزینش­پذیری مخلوط گازها از مدل تراوش دوجذبی استفاده می­شود. در این مطالعه این مدل درمورد هر دوسیستم مورد امتحان قرار گرفت و نشان داده شد که در هیچکدام از دوحالت، حتی با درنظر گرفتن شار توده­ای، این مدل قادر به پیش­بینی درستی از گزینش­پذیری واقعی نمی­باشد. درادامه مدل انحلال- نفوذ برای سیستمهای مذکور مورد بررسی قرار گرفت. پارامترهای جذب از معادله انحلال دوجذبی (هنری- لانگمیر) با استفاده از داده­های جذب اجزای خالص و ضرائب نفوذ از داده­های تراوش اجزاء خالص بدست­آمد. نتایج حاصل از این مدل نشان داد که تنها استفاده از داده­های اجزاء خالص و محاسبه گزینش­پذیری ایده­آل به­صورت نسبت تراوایی اجزاء، پیش­بینی درستی از مقادیر گزینش­پذیری واقعی را فراهم نمی­کند. لذا داده­های تراوایی مخلوط مورد استفاده قرار گرفت که نتایج رضایت­بخشی دربر داشت. بنابراین مشکل این روش استفاده از داده­های تراوایی مخلوط برای پیش­بینی گزینش­پذیری می­باشد.

درنهایت، مدل کلی انتقال برای مخلوط گازها از غشاءهای پلیمری در چهارچوب روش مکانیزمی استفان- ماکسول برای سیستم­های چند جزئی ارائه شده است که در آن اثر پذیری شار یک جزء از برهمکنش­های ترمودینامیکی و سینتیکی بین اجزاء و نیز جریان غیرانتخاب‌گر توده­ای در داخل پلیمر لحاظ شده است. مزیت این مدل در استفاده از تنها داده­های تجربی اجزاء خالص برای پیش­بینی رفتار اجزاء در مخلوط و تعیین گزینش­پذیری مخلوط می­باشد.

نتایج نشان می دهدکه این مدل عملکرد جداسازی مخلوط را بر حسب میزان تراوائی و گزینش پذیری به خوبی توصیف می نماید.بررسیهای به عمل آمده بر مبنای این مدل مکانیزمی بیانگر این مطلب است که برهمکنش سینتیکی درمورد انتقال مخلوط گازها  در سیستم­های مورد بررسی اهمیت چندانی نداشته و می توان از آن صرفنظر نمود. در حالیکه تعاملات ناشی از برهمکنش ترمودینامیکی در شار و انتقال، نقش داشته و باید در توصیف مدل منظور گردد.