تحقیقی در مورد امام حسین (ع)

اختصاصی از فی گوو تحقیقی در مورد امام حسین (ع) دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

تحقیقی در مورد امام حسین (ع)- با 11 صفحه مفید در قالب وورد

حضرت امام حسین بن علی (ع) از پدر بزرگواری چون علی بن ابیطالب و مادر گرانقدر چون فاطمه زهرا (ع) در تاریخ سوم ماه شعبان سال سوم یا چهارم هجری در مدینه منوره به دنیا آمدند شادمانی و سرور با ولادتشان به خاندان رسالت و ارشد اگر چه گاهی هم و غم همه ی اهل بیت را فرا گرفت و این به جهت اشارت جبرئیل و پیامبر به سرنوشت تلخ و دردناک آن حضرت بود ایشان مدت عمرشان 57 سال و طول امامتشان بازده سال بود و ولادشتان در مدینه و شهادتشان در کربلا به سال 61 هجری اتفاق افتاد نامش حسین و کنیه ایشان ابوعبداله و لقب ایشان سید شباب اهل الجنت است . امام حسین (ع) مدت 6 سال از دوران خود را در زمان جد بزرگوارشان سپری کردند و پس از رحلت آن حضرت مدت سی سال در کنار پدشان امیرالمومنین(ع) زندگی نمودند و در حوادث مهم دوران خلافت ایشان به صورت فعال شرکت داشتند و پس از شهادت پدرشان در سال 40 هجری مدت ده سال در صحنه سیاسی و اجتماعی در کنار برادر بزرگشان امام حسن (ع) در سال 50 هجری به مدت ده سال در اوج قدرت معاویه بارها با وی پنجه درافکندند و پس از مرگ وی نیز در برابر حکومت پسرش یزید قیام کردند و در محرم سال 61 هجری در سرزمین کربلا به شهادت رسیدند. رسول خدا (ص) دست حسن و حسین را گرفته و در بازار مدینه حرکت می کردند . چون به اجتماع مردم رسیدند فرمودند هر کس مرا دوست دارد و این دو و پدر و مادرشان را هم دوست بدارد . روز قیامت در بهشت با من خواهد بود . امام حسین اگر چه به احترام پیمان صلح امام حسن با معاویه و نیز به خاطر ژست دین معاویه به طور علنی با او به مبارزه برنخاستند اما هرگز در برابر طاغوت بنی امیه سکوت و سازش هم نکردند و تا آنجا که در توان داشتند در برابر ظلم های وی به مبارزه و مخالفت برخاستند که چند نمونه از مبارزات آن حضرت به شرح سخنرانی های و نامه های اعتراض آمز و مخالفت جدی یا ولیعهدی یزید ضبط اموال دولتی و تقسیم بین مستمندان بنی هاشم در ماه رجب سال 60 هجری معاویه از دنیا رفت و یزید به جای وی خلافت نشست و بلافاصله از حاکم مدینه خواست از امام حسین بیعت بگیرد او طی جریان مفصل و معروفی این تقاضا را از امام نمود . اما حضرت نپذیرفتند و سه رزو به آخر ماه رجب مانده به هنگام شب با یاران و بستگانشان مدینه را به قصد مکه ترک کردند . ماه های شعبان و رمضان وشوال و ذیقعده و ذیحجه را در مکه ماندند و پیوسته به افشاگری در مورد حکومت فاصد یزید و بنی امیه پرداختند . روز نهم ذیحجه با تاکتیک خاص و پر سروصدایی مکه را به مقصد کوفه ترک کردند تا دعوت کوفیان را برای رهبری و امامت لبیک گویند . در بین راه خبر شهادت نماینده شان حضرت مسلم را در کوفه شنیدند اما به راه خود ادامه دادند . روز عاشورا بود ، روز دهم ماه محرم از سال 61 هجری یک میدان دشمن بود ویک مبارزه خسته و کفته به نام امام حسین (ع) داغ عزیزان دیده بود . جراحات فراوان بر تن داشت گرسته و تشه بود حرارت آفتاب و زمین تفتیته و داغ آزارش میداد . حلقه محاصره دشمن هر لحظه تنگ تر می شد و سرنوشت تاریک ، مبهم و زنان کودکان ذکرش را مشغول داشته بود . او همچنان می‌جنگید و می خروشید و لحظه ای از حماسه و مقاومت عقیدتی خویش دست برنمی داشت . آری سنگ جفا بر پیشانی حبیب خدا نشست و چون جاری می شد و لحظه ای بر قلب خون خدا فرود آمد و دیگر توانی برای ایستادن نماند . عرش خدا بر فرش زمین سقوط سختی دردناک و شرافتمندانه چون صورت ناز و نورانیش بر روی خاک قرار گرفت و به راز و نیاز پرداخت ، خدایا به رضا و تقدیر تو راضی ام و در آن لحظه شوم بود که شمردن بر سینه به سر فاطمه نشست و با بی رحمی تمام سر مطهرش را از پیکر جدا ساخت و این در عصر روز عاشورا بود و دیگر قلم را یارای ادامه نیست ...

دانلود تحقیق زندگی نامه امیرالمومنین امام علی (ع)

اختصاصی از فی گوو دانلود تحقیق زندگی نامه امیرالمومنین امام علی (ع) دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مشخصات این فایل
عنوان: زندگی نامه امیرالمومنین امام علی (ع)
فرمت فایل : word( قابل ویرایش)
تعداد صفحات: 31

این مقاله درمورد زندگی نامه امیرالمومنین امام علی (ع) می باشد.

خلاصه آنچه در مقاله زندگی نامه امیرالمومنین امام علی (ع) می خوانید :

شهادت على علیه السلام
تهدمت و الله ارکان الهدى و انطمست اعلام التقى و انفصمت العروة الوثقى قتل ابن عم المصطفى ...
(نداى آسمانى)
على علیه السلام پس از خاتمه جنگ نهروان و بازگشت بکوفه در صدد حمله بشام بر آمد و حکام ایالات نیز در اجراى فرمان آنحضرت تا حد امکان به بسیج پرداخته و گروههاى تجهیز شده را بخدمت وى اعزام داشتند.
تا اواخر شعبان سال چهلم هجرى نیروهاى اعزامى از اطراف وارد کوفه شده و باردوگاه نخیله پیوستند،على علیه السلام گروههاى فراهم شده را سازمان رزمى داد و با کوشش شبانه روزى خود در مورد تأمین و تهیه کسرى ساز و برگ آنان اقدامات لازمه را بعمل آورد،فرماندهان و سرداران او هم که از رفتار و کردار معاویه و مخصوصا از نیرنگهاى عمرو عاص دل پر کینه داشتند در این کار مهم حضرتش را یارى نمودند و بالاخره در نیمه دوم ماه مبارک رمضان از سال چهلم هجرى على علیه السلام پس از ایراد یک خطابه غراء تمام سپاهیان خود را بهیجان آورده و آنها را براى حرکت بسوى شام آماده نمود ولى در این هنگام خامه تقدیر سرنوشت دیگرى را براى او نوشته و اجراى طرح وى را عقیم گردانید.
فراریان خوارج،مکه را مرکز عملیات خود قرار داده بودند و سه تن از آنان باسامى عبد الرحمن بن ملجم و برک بن عبد الله و عمرو بن بکر در یکى از شبها گرد هم آمده واز گذشته مسلمین صحبت میکردند،در ضمن گفتگو باین نتیجه رسیدند که باعث این همه خونریزى و برادر کشى،معاویه و عمرو عاص و على علیه السلام میباشند و اگر این سه نفر از میان برداشته شوند مسلمین بکلى آسوده شده و تکلیف خود را معین مى‏کنند،این سه نفر با هم پیمان بستند و آنرا بسوگند مؤکد کردند که هر یک از آنها داوطلب کشتن یکى از این سه نفر باشد عبد الرحمن بن ملجم متعهد قتل على علیه السلام شد،عمرو بن بکر عهده‏دار کشتن عمرو عاص گردید،برک بن عبد الله نیز قتل معاویه را بگردن گرفت و هر یک شمشیر خود را با سم مهلک زهر آلود نمودند تا ضربتشان مؤثر واقع گردد نقشه این قرار داد بطور محرمانه و سرى در مکه کشیده شد و براى اینکه هر سه نفر در یکموقع مقصود خود را انجام دهند شب نوزدهم ماه رمضان را که شب قدر بوده و مردم در مساجد تا صبح بیدار میمانند براى این منظور انتخاب کردند و هر یک از آنها براى انجام ماموریت خود بسوى مقصد روانه گردید،عمرو بن بکر براى کشتن عمرو عاص بمصر رفت و برک بن عبد الله جهت قتل معاویه رهسپار شام شد ابن ملجم نیز راه کوفه را پیش گرفت.

برک بن عبد الله در شام بمسجد رفت و در لیله نوزدهم در صف یکم نماز ایستاد و چون معاویه سر بر سجده نهاد برک شمشیر خود را فرود آورد ولى در اثر دستپاچگى شمشیر او بجاى فرق معاویه بر ران وى اصابت نمود.
معاویه زخم شدید برداشت و فورا بخانه خود منتقل و بسترى گردید و ضارب را نیز پیش او حاضر ساختند،معاویه گفت تو چه جرأتى داشتى که چنین کارى کردى؟
برک گفت امیر مرا معاف دارد تا مژده دهم:معاویه گفت مقصودت چیست؟برک گفت همین الان على را هم کشتند:معاویه او را تا تحقیق این خبر زندانى نمود و چون صحت آن معلوم گردید او را رها نمود و بروایت بعضى (مانند شیخ مفید) همان وقت دستور داد او را گردن زدند.
عمرو بن بکر نیز در همان شب در مصر بمسجد رفت و در صف یکم بنماز ایستاد اتفاقا در آنشب عمرو عاص را تب شدیدى رخ داده بود که از التهاب و رنج آن نتوانسته بود بمسجد برود و به پیشنهاد پسرش قاضى شهر را براى اداى نماز جماعت بمسجد فرستاده بود!
اما سرنوشت عبد الرحمن بن ملجم:این مرد نیز در اواخر ماه شعبان سال چهلم بکوفه رسید و بدون اینکه از تصمیم خود کسى را آگاه گرداند در منزل یکى از آشنایان خود مسکن گزید و منتظر رسیدن شب نوزدهم ماه مبارک رمضان شد،روزى بدیدن یکى از دوستان خود رفت و در آنجا زن زیباروئى بنام قطام را که پدر و برادرش در جنگ نهروان بدست على علیه السلام کشته شده بودند مشاهده کرد و در اولین برخورد دل از کف داد و فریفته زیبائى او گردید و از وى تقاضاى زناشوئى نمود.
قطام گفت براى مهریه من چه خواهى کرد؟گفت هر چه تو بخواهى!
قطام گفت مهر من سه هزار درهم پول و یک کنیز و یک غلام و کشتن على بن ابیطالب است:
خود ابن ملجم نیز مردى از قبیله اشجع را بنام شبیب که با خوارج همعقیده بود همدست خود نمود و آنگاه اشعث بن قیس یعنى همان منافقى را که در صفین على علیه السلام را در آستانه پیروزى مجبور بمتارکه جنگ نمود از اندیشه خود آگاه ساختند اشعث نیز بآنها قول داد که در موعد مقرره او نیز خود را در مسجد بآنها خواهد رسانید،بالاخره شب نوزدهم ماه مبارک رمضان فرا رسید و ابن ملجم و یارانش بمسجد آمده و منتظر ورود على علیه السلام شدند.

على علیه السلام رو بسوى مسجد نهاد و به پشت بام رفت و اذان صبح را اعلام فرمود و بعد داخل مسجد شد و خفتگان را بیدار نمود و سپس بمحراب رفت و بنماز نافله صبح ایستاد و چون بسجده رفت عبد الرحمن بن ملجم با شمشیر زهر آلود در حالیکه فریاد میزد لله الحکم لا لک یا على ضربتى بسر مبارک آنحضرت فرود آورد (2) و شمشیر او بر محلى که سابقا شمشیر عمرو بن عبدود بر آن خورده بود اصابت نمود و فرق مبارکش را تا پیشانى شکافت و ابن ملجم و همراهانش فورا بگریختند.
خون از سر مبارک على علیه السلام جارى شد و محاسن شریفش را رنگین نمود و در آنحال فرمود :
بسم الله و بالله و على ملة رسول الله فزت و رب الکعبة.
هنگام شهادت سن شریف على علیه السلام 63 سال و مدت امامتش نزدیک سى سال و دوران خلافت ظاهریش نیز در حدود پنج سال بود.امام حسن علیه السلام باتفاق حسین علیه السلام و چند تن دیگر بتجهیز او پرداخته و پس از انجام تشریفات مذهبى جسد آنحضرت را در پشت کوفه در غرى که امروز به نجف معروف است دفن کردند و همچنانکه خود حضرت امیر علیه السلام سفارش کرده بود براى اینکه دشمنان وى از بنى امیه و خوارج جسد آنجناب را از قبر خارج نسازند و بدان اهانت و جسارت ننمایند محل قبر را با زمین یکسان نمودند که معلوم نباشد و قبر على علیه السلام تا زمان حضرت صادق علیه السلام از انظار پوشیده و مخفى بود و موقعیکه منصور دوانقى دومین خلیفه عباسى آنحضرت را از مدینه بعراق خواست هنگام رسیدن بکوفه بزیارت مرقد مطهر حضرت امیر علیه السلام رفته و محل آنرا مشخص نمود.
در مورد پیدایش قبر على علیه السلام شیخ مفید هم روایتى نقل میکند که عبد الله بن حازم گفت روزى با هارون الرشید براى شکار از کوفه بیرون رفتیم و در پشت کوفه بغریین رسیدیم،در آنجا آهوانى را دیدیم و براى شکار آنها سگهاى شکارى و بازها را بسوى آنها رها نمودیم،آنها ساعتى دنبال آهوان دویدند اما نتوانستند کارى بکنند و آهوان به تپه‏اى که در آنجا بود پناه برده و بالاى آن ایستادند و ما دیدیم که بازها بکنار تپه فرود آمدند و سگها نیز برگشتند،هارون از این حادثه تعجب کرد و چون آهوان از تپه فرود آمدند دوباره بازها بسوى آنها پرواز کرده و سگها هم بطرف آنها دویدند آهوان مجددا بفراز تپه رفته و بازها و سگها نیز باز گشتند و این واقعه سه بار تکرار شد!هارون گفت زود بروید و هر که را در این حوالى پیدا کردید نزد من آورید،و ما رفتیم و پیرمردى از قبیله بنى اسد را پیدا کردیم و او را نزد هارون آوردیم،هارون گفت اى شیخ مرا خبر ده که این تپه چیست؟آنمرد گفت اگر امانم دهى ترا از آن آگاه سازم!هارون گفت من با خدا عهد میکنم که ترا از مکانت بیرون‏نکنم و بتو آزار نرسانم.شیخ گفت پدرم از پدرانش بمن خبر داده است که قبر على بن ابیطالب در این تپه است و خداى تعالى آنرا حرم امن قرار داده است چیزى آنجا پناهنده نشود جز اینکه ایمن گردد!
هارون که اینرا شنید پیاده شد و آبى خواست و وضوء گرفت و نزد آن تپه نماز خواند و خود را بخاک آن مالید و گریست و سپس (بکوفه) برگشتیم (

بخشی از فهرست مطالب مقاله زندگی نامه امیرالمومنین امام علی (ع)

ولادت و حسب و نسب
نقش على علیه السلام در هجرت                                      
نص بر امامت آنحضرت
رحلت پیغمبر صلى الله علیه و آله و سلم
غوغاى سقیفه
خلافت ابوبکر
شوراى شش نفرى عمر
نیازمندى خلفاء بوجود على علیه السلام
انتخاب بخلافت
معاویه کیست
شهادت على علیه السلام

دانلود تحقیق حضرت ابراهیم (ع)

اختصاصی از فی گوو دانلود تحقیق حضرت ابراهیم (ع) دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مشخصات این فایل
عنوان: حضرت ابراهیم (ع)
فرمت فایل : word( قابل ویرایش)
تعداد صفحات: 18

این مقاله درمورد حضرت ابراهیم (ع) می باشد.

خلاصه آنچه در مقاله حضرت ابراهیم (ع) می خوانید :

امتحانات حضرت ابراهیم
    خلیل گفت: خداوندا، ابراهیم را نه تدبیر مانده است و نه اختیار، اینک آمدم به قدم افتقار، برحالت انکسار، تا چه فرمایی خود را بیفکندم و کار خود به تو سپردم، و به همگی به تو بازگشتم.    
ازحضرت عزت فرمان آمد که یا ابراهیم، هرکه ما را خواهد جمله باید که ما را بود، تا شطبه‌ای از مرادات بشری و معارضات نفسی با تو مانده است از رنج کوشش به آسایش کشش نرسی (المکاتب عبد ما بقی علیه درهم)
ما را خواهی مراد ما باید خواست
یکباره ز پیش خویش بر باید خواست
خلیل گفت: خداوندا، ابراهیم را نه تدبیر مانده است و نه اختیار، اینک آمدم به قدم افتقار، برحالت انکسار، تا چه فرمایی خود را بیفکندم و کار خود به تو سپردم، و به همگی به تو بازگشتم.
فرمان در آمد که: یا ابراهیم، ادعایی بس شگرف است و هردعوی را معنی باید و هر حقی را حقیقتی باید. اکنون امتحان را پای دار.
او را امتحان کردند، به غیر خویش و جزء خویش و کل خویش.
الف) امتحان به غیر او آن بود که مال داشت فراوان، گفته‌اند هفتصد هزار سرگوسپند داشت به هفت هزار گله با هر گله سگی که قلاده‌های زرین در گردن داشت. او را فرمودند: که دل از همه بردار و در راه خدا خرج کن. خلیل همه را در باخت و هیچ چیز خود را نگذاشت. در آثار بیارند که فرشتگان گفتند: بارخدایا، تا این ندا در عالم ملکوت داده‌ای که «واتخذ الله ابراهیم خلیلا»۱ جانهای ما در غرقاب است و زهره‌های ما آب گشت از این تخصیص، خلیل از کجا مستحق این کرامت گشت؟ ندا آمد که جبرئیل پرهای طاووسی خویش فروگشای و از ذروهٔ سدره به قمّه آن کوه رو، خلیل را آزمونی کن. جبرئیل فرود آمد به صورت یکی از بنی‌آدم، به تقدیر و تیسیر الهی، آنجا در پس کوه بایستاد و آواز برآورد که "یا قدوس".
خلیل از لذت آن سماع بیهوش گشت، از پای درآمد و گفت: یا عبدالله، یک بار دیگر این نام بازگوی و این گلهٔ گوسپند ترا!
جبرئیل یک بار دیگر آواز برآورد که "یا قدوس".
خلیل در خاک تمرغ می‌کرد چون مرغی نیم بسمل، و می‌گفت: یک بار دیگر بازگوی و گلهٔ دیگر ترا. همچنین و امی خواست و هربار گله‌ای گوسپند با آن سگ و قلاده زرین بدو می‌داد، تا آن همه بداد و در باخت. چون همه درباخته بود آن عقده‌ها محکمتر گشت، عشق و افلاس به هم پیوست.
خلیل آواز برآورد که یا عبدالله یک بار دیگر نام دوست برگوی وجانم ترا!
مال و زر و چیز، رایگان باید باخت
چون کار به جان رسید، جان باید باخت

جبرئیل را وقت خوش گشت. پرهای طاووسی خویش فروگشاد و گفت (بحقٍ اتخذک خلیلا) به راستی‌ات به دوست گرفت، اگر قصوری هست در دیده ماست. اما ترا عشق برکمال است. پس چون جبرئیل بر وی آشکار شد، گفت: یا خلیل، این گوسپندان ما را به کار نیست و ما را به آن حاجت نیست.
خلیل گفت: اگر ترا به کار نیست بازگرفتن هم در شرط جوانمردی نیست.
جبرئیل گفت: اکنون پراکنده کنیم در صحرا و بیابان تا به مراد خود می‌چرند و عالمیان تا قیامت به صید از آن منفعت گیرند.
اکنون گوسپندان کوهی که در عالم پراکنده‌اند، همه از نژاد آن هستند و هرکه از آن صید گیرد و خورد تا قیامت مهمان خلیل است، و روزی‌خوار احسان حضرت ملک جلیل است.
ب) اما امتحان وی بجز او، آن بود که وی را خواب نمودند به ذبح فرزند و اشارتی از آن رفت و تمامی آن قصه به جای خویش گفته شود (ان شاءالله تعالی)۲
پ) اما امتحان وی به کل وی. آن بود که نمرود طاغی را بر آن داشتند تا آتش افروخت و منجنیق ساخت تا خلیل را به آتش او کند، و خطاب ربانی به آتش پیوسته که (یا نار کونی برداً و سلاماً)۳ و خلیل در آن حال گریستن درگرفت. فرشتگان گمان بردند که خلیل به آن می‌گرید که وی را به آتش می‌افکنند. جبرئیل درآمد و گفت: یا خلیل، چرا می‌گریی.؟ گفت: از آنکه سوختن و کوفتن بر من است و ندای حق به آتش پیوسته! یا جبرئیل، اگر هزار بارم سوختی و این ندا مرا بودی دوست تر داشتمی. یا جبرئیل، این گریستن نه بر فوات روح است و سوختن نفس، که بر فوات لطافت حق است.
و گفته‌اند: جبرئیل به راه وی آمد و گفت: هیچ حاجت داری یا خلیل؟. جواب داد: به تو حاجتی ندارم (اما الیک فلا). جبرئیل گفت: به الله (حاجت) داری لامحاله، از وی بخواه گفت: عجب می‌بینم. خفته است تا بیدارش کنم یا خبر ندارد که بیاگاهانم، حسبی من سؤالی علمه بحالی. (همین قدر که برحالم آگاه است کافی است و مرا بی‌نیاز از سؤال کند.)
فرشته بحار و طوفانی آمد (و گفت) که یا خلیل، دستور باشد استوار باش تا به یک چشم زخم این آتش را به نیست آرم و بیگانگان را هلاک کنم خلیل گفت: همه وی را بندگانند و آفریدگان، اگر خواهد که ایشان را هلاک کند، خود باایشان تاود.
در آسمان غلغلی در صفوف فرشتگان افتاده که بار خدایا، در روی زمین خود ابراهیم است که ترا شناسد، به یگانگی تو اقرار دهد و تو خود بهتر دانی، اور ا می‌‌بسوزی؟! فرمان آمد از درگاه بی‌نیازی که: ساکن باشید و آرام گیرید که شمااز اسرار این کار خبر ندارید! او خلوتگاه دوستی می‌طلبد، خواهد تا یک نفس بی‌رحمت اغیار در آن خلوتگاه با ما پردازد.
از اینجا بود که خلیل را پرسیدند: پس از آن ترا کدام روز خوش‌تر بود و سازگارتر؟ گفت: آن روز که در آتش نمرود بودم. وقتم خالی بود و دلم صافی و به حق نزدیک و از خلق معزول؛
چون ابراهیم از کورهٔ امتحان خاص بیرون آمد و اندر گفت: (اسلمت صادقا) رب العالمین رقم خلّت بر وی کشید و جهانیان را اتباع وی فرمود، گفت: (فاتبعوا م۶۴۴۲۱; ابراهیم حنیفا و ما کان من المشرکین).۴
....

بخشی از فهرست مطالب مقاله حضرت ابراهیم (ع)

مختصری از زندگینامه حضرت‌ ابراهیم‌(ع‌)
بت‌ شکن‌ دربتخانه‌
از جمله‌ الطاف‌ الهى‌ بر ابراهیم‌ آنست‌ که‌:
ابراهیم در قرآن
پیروزى‌ ابراهیم‌(ع‌)بر نمرودیان
بت‌ شکن‌ دربتخانه‌
ازدواج‌ ابراهیم‌(ع‌)
هلاکت‌ نمرودیان
امتحانات حضرت ابراهیم
حضرت ابراهیم و پیر بت پرست    

تحقیق درباره توحید حضرت ابراهیم (ع)

اختصاصی از فی گوو تحقیق درباره توحید حضرت ابراهیم (ع) دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فرمت فایل:   ( قابلیت ویرایش و آماده چاپ ) 

حجم فایل:  (در قسمت پایین صفحه درج شده )

تعداد صفحات فایل: 4 + 4 + 6

کد محصول : 001Shop

فروشگاه کتاب : مرجع فایل 

---

 

 قسمتی از محتوای متن 

توحید ابراهیم (ع)  در برابر بت پرستی :

بت پرستی ؛ پرستش مجموعه ی سنگ هایی که عده ای بدوی و جاهل که نمی فهمیدند و شعور نداشتند ؛ جایی می گذاشتند و بعد می رفتند می پرستیدند نیست . تکوین و تدوین بت پرستی در جامعه ی بشری فلسفه ی جامعه شناسی دقیقی دارد .
بت پرستی یعنی مکتبی که متولیان دروغین دین به نام دین در تاریخ ساخته اند ؛ چنان که نژاد پرستی و طبقه پرستی به وسیله ی فلسفه ی یونانی و فلسفه ی شرقی به نام « عقل »‌برای « توجیه وضع » ساخته شد . بنابراین مبارزه با بت پرستی به معنای مبارزه با یک سنت احمقانه ای که به علت بی شعوری مردم به وجود آمده است نیست .
مبارزه با بت پرستی ؛ یعنی ریشه کن کردن زیر بنای اعتقادی ئی که برای اختلاف و تبعیض و ستم و بردگی در جامعه ی بشری به وجود آمده است و به وجود آورده اند . این معنی آن است که چون چنین است ؛ ابراهیم بنیانگذار نهضتی است که می خواهد بشریت را نجات دهد ؛ اگر نه شکستن چند بت در بابل که این همه حرف و سر و صدا ندارد که بزرگترین فرستادگان خداوند افتخارشان ؛ انتساب به مذهب ابراهیم باشد !
اگر کار ابراهیم فقط شکستن مجسمه هایی باشد که معبود قرار می گرفت – و بعد هم از میان رفت – اینکه دیگر جنگ ندارد و ارزش فعلی ندارد ؛ ارزش تاریخی دارد .یک عده گرفتار یک سنت انحرافی بودند بعد ابراهیم آمد و از میان برد و بعد هم پیامبر اسلام جامعه اش را که باز گرفتار انحراف شدند ؛ اصلاح کرد و رفت و بشریت نجات پیدا کرد !

  متن کامل را می توانید بعد از پرداخت آنلاین ، آنی دانلود نمائید، چون فقط تکه هایی از متن به صورت نمونه در این صفحه درج شده است.

پس از پرداخت، لینک دانلود را دریافت می کنید و ۱ لینک هم برای ایمیل شما به صورت اتوماتیک ارسال خواهد شد.

 

دانلود تحقیق کامل درمورد عملیات ثامن الائمه (ع)

اختصاصی از فی گوو دانلود تحقیق کامل درمورد عملیات ثامن الائمه (ع) دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه: 12
فهرست و توضیحات:

عملیات ثامن الائمه(ع)

محاصره شهر آبادان

منطقه عملیات

وضعیت دشمن

طرح عملیات

الف ) اهداف و ماموریت

ب ) سازمان رزم خودی

ج) طرح مانور

شرح عملیات

نتایج عملیات ثامن الائمه (ع)

پیامدهای شکسته شدن محاصره آبادان

الف - پیامدهای داخلی

ب - پیامدهای خارجی

عملیات ثامن الائمه(ع)

در دورترین منطقه جنوب غربی ایران، جزیره ای به نام آبادان قرار دارد که از جنوب، آب های گرم خلیج فارس و از شمال و مشرق رودخانه های کارون و بهمن شیر و از غرب، اروندرود آن را در برگرفته اند. اروند رود – که تنها رودخانه قابل کشتیرانی در ایران است و تا پیش از جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، بنادر بزرگ و فعال خرمشهر و آبادان در مسیر این آبراه واقع بوده اند. آبادان را از عراق جدا می کند. تاریخ شهر آبادان با تاریخ صنعت کشورمان و به ویژه پالایشگاه آن گره خورده است.

محاصره شهر آبادان

پس از تجاوز عراق در 31 شهریور 1359 و اشغال سریع بخش هایی از خاک ایران، خرمشهر مهم ترین شهر بندری ایران، پس از 40 روز مقاومت دلیرانه، با خیانت آشکار لیبرال ها و منافقین، به دست دشمن افتاد. پس از سقوط خرمشهر، رژیم عراق در صدد برآمد تا جزیره آبادان را هم اشغال کند و تلاش کرد تا از طریق شرق کارون و شمال بهمنشیر وارد آبادان شود، زیرا عبور از این قسمت آسان تر از عبور از رودخانه کارون در جنوب خرمشهر بود. با چنین وضعیتی آبادان در یک محاصره 330 درجه ای قرار می گرفت و عبور از رودخانه بهمنشیر می توانست آن را با خطر جدی روبه رو کند. دشمن می پنداشت اگر بتواند از این رودخانه بگذرد، آبادان را برای همیشه از آن خود کرده است.

عراقی ها برای تصرف آبادان در 8 آبان 1359، در منطقه ذوالفقاری روی رودخانه بهمنشیر پل شناور نصب و با عبور دادن قسمتی از نیروهای خود، وارد جزیره آبادان شدند و از آن جهت منطقه ذوالفقاری را انتخاب کرده بودند که با استفاده از پوشش نخلستان ها بتوانند از دید رزمندگان اسلام دور مانده و به راحتی وارد شهر گردند.

عملیات ثامن الائمه (ع) گر چه به عنوان یکی از چهار عملیات بزرگ و برجسته در چارچوب سلسله تلاش هایی که برای آزاد سازی مناطق اشغالی انجام گرفت، به شمار می رود ولی این عملیات به منزله « نقطه عطف» و «حلقه واسط» برای انتقال استراتژی جنگ از وضعیت گذشته به وضعیت جدید بود. سردار محسن رضایی در این باره می گوید:

«عملیات ثامن الائمه(ع) نقطه عطف است و به عنوان مبداء آغاز استراتژی مرحله دوم جنگ است و یکی از نقاط اعتماد به نفس در استراتژی مرحله دوم، عملیات ثامن الائمه (ع) بود که حلقه واسط و مبداء تحول بود.»

رزمندگان اسلام شبانه سلاح بر دوش، پیاده و سواره به منطقه شتافتند و با جانبازی و فداکاری بسیار، چنان مقاومتی از خود نشان دادند که دلاوری ها و شجاعت های آنان در این منطقه به نام «حماسه ذوالفقاری» به عنوان برگ زرینی در تاریخ دوران دفاع مقدس به ثبت رسید. در این نبرد 280 نفر از نیروهای بعثی به هلاکت رسیده و 130 نفر به اسارت در آمدند و رزمندگان ایران توانستند از نفوذ نیروهای دشمن به شهر آبادان جلوگیری به عمل آوردند.

نیروهای عراقی بعداز این شکست، سعی کردند از طرف فیاضیه (بین ایستگاه 12 و خرمشهر) به سمت آبادان پیشروی کنند که در این منطقه نیز با مقاومت دلاورمردان اسلام مواجه و مجبور به عقب نشینی شدند. این عملیات تا 18 آبان 1359، ادامه داشت و سرانجام نیروهای بعثی از روستای نخلستان عبادی نیز پاکسازی و تا 4 کیلومتری شمال رودخانه بهمنشیر مجبور به عقب نشینی شدند.

بعداز این حماسه، جهاد سازندگی موفق شد، جاده ای در میان باتلاق های اطراف آبادان احداث کند. این جاده نیروهای دشمن را دور می زد و به جاده آبادان – ماهشهر وصل می شد. از طریق این جاده که به جاده وحدت معروف بود، تدارکات نظامی نیروهای ایرانی آسان تر و سریع تر انجام می گرفت.

به دنبال صدور فرمان امام خمینی (ره) در چهاردهم آبان 1359، مبنی بر این که :

«حصر آبادان باید شکسته شود»

نیروهای مسلح تمام تلاش و امکانات خود را برای شکستن محاصره آبادان به خاطر اجرای فرمان امام خمینی(ره) به کار بستند.

صدام که خود را ناتوان از تصرف آبادان می دید، بعداز یازدهمین نشست سران عرب در «امان» که در 6 آذر 1359، تشکیل شد، چنین گفت:

«ما نمی خواهیم کشورگشایی کنیم. ما فقط می خواستیم، تهدید ایران را از شهرهای خود دور سازیم!»

این گفته بیانگر ناتوانی عراقی ها در پیشروی، در خاک ایران بود.

مقام معظم رهبری در مورد تاثیر سخنان امام (ره) در نجات آبادان چنین فرودند:

«آبادان در معرض حمله و خطر بود، مثل خونین شهر، منتهی همین تاکید امام که تکلیف شرعی کردند که مبادا آبادان سقوط بکند، نیروهای رزمنده را که در آن جا بود، تقویت کردند. البته در آبادان سپاه آن روز برتر از ارتش بود. بعداً ارتش هم در آبادان مستقر شد و در یک مورد که نیروهای دشمن از بهمنشیر عبور کردند و وارد جزیره آبادان شدند، بسیج توده ای مردم و شرافت نظامی عده ای از نظامیان ما حماسه آفرید و عراقی ها را در جایی که واقعاً بیرون کردن دشمن از آن جا بسیار دشوار بود، کوبیدند. عده ای را کشته و تار و مار کردند و عده ای را به داخل رودخانه انداختند و عده ای هم که توانستند، فرار کردند. عامل اصلی در حفاظت از آبادان همان فرمان امام بود و داغی که از سقوط نیمی از خونین شهر در دل برادران وجود داشت.»

این فقط قسمتی از متن مقاله است . جهت دریافت کل متن مقاله ، لطفا آن را خریداری نمایید