قرآن مهم ترین رسالت انبیا را در دو امر خلاصه مى کند:اوّل : دعوت به عبادت و پرستش خداوند که بزرگ ترین معروف هاست . دوّم : پرهیز از اطاعت طاغوت ها و لقد بعثنا فى کلّ امّة رسولاً ان اعبدوااللّه و اجتنبوا الطاغوت
برای دانلود کل پاورپوینت از لینک زیر استفاده کنید:
.معنى معروف و منکر،و معنى امر به معروف و نهى از منکر.کلمه«معروف»شامل همه هدفهاى مثبت اسلامى،و کلمه«منکر»شامل همه هدفهاى منفى اسلامى مىگردد،و لهذا با چنین تعبیر عامى آمده است.و اما امر به معروف و نهى از منکر گر چه با تعبیر امر و نهى است ولى به نص حدیث و فقه و تاریخ قطعى اسلامى،شامل هر وسیله مشروعى است که براى این هدفها بشود استفاده کرد و این ساختمان را نگه داشت و توسعه داد.
7.آخرین مطلب این است که پس از آنکه ارزش این اصل را از نظر اسلام و در مقام ثبوت دانستیم،و پس از آنکه دانستیم ارزش بیشتر نهضتحسینى از ناحیه این عنصر است (3) ،و پس از آنکه دانستیم نهضتحسینى که تا پاى گذشت از جان و عزیزان و یاران و همه چیز در راه امر به معروف و نهى از منکر بود،به این اصل ارزش و اعتبار و آبروى شایسته داد (4) ،یعنى در حالى که دیگران آن را در مرز ضرر شخصى متوقف مىکنند و ارزش آن را پایین مىآورند، نهضتحسینى مرزى براى آن نمىشناسد،پس از همه اینها،آن چیزى که به عنوان نتیجه گیرى باید ذکر شود این است که ما چه کنیم که ارزش پیدا کنیم،به خودمان ارزش بدهیم، قیمتخودمان را نزد خدا بالا ببریم،نزد پیغمبر خدا بالا ببریم،آبروى خودمان را نزد سایر ملل جهان بالا ببریم،براى ما ارزش قائل شوند.ما چه کنیم؟و هم اینکه چه کنیم که ارزش عزادارى حسین را بالا ببریم؟آن اینکه شعارهاى زنده و حسینى انتخاب کنیم نه«نوجوان اکبر من»که یک شعار پیر زنى است،یا:«زینب مضطرم الوداع الوداع». جواب این سؤال را خداوند در قرآن داده است:
شامل 21 صفحه فایل word قابل ویرایش
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه33
در وجوب و فضیلت امر به معروف و نهى از منکر و نکوهش ترک آنها
دلیل به این مطلب ، بعد از اجماع امت اسلامى و عنایت عقلهاى سالم بر آن ، آیات و اخبار و آثار وارد شده است .
اما آیات ، قول خداى تعالى : (( و لتکن منکم امة یدعون الى الخیر و یاءمرون بالمعروف و ینهون عن المنکر و اولئک هم المفلحون . )) در آیه فوق به طور وضوح ، وجوب آمده است ، زیرا کلمه (( ((والتکن )) )) امر است و ظاهر امر ایجاب است و در این آیه توضیحى است مبنى بر این که رستگارى منوط بر آن است ، زیرا به طور حصر بیان کرده و فرموده است : (( و اولئک هم المفلحون . )) و نیز در آیه آمده است که این عمل واجب کفایى است نه واجب عینى ، زیرا وقتى که گروهى اقدام کردند، از دیگران ساقط مى گردد، چون نفرموده است که همگى امر به معروف کنید، بلکه فرموده است : ((باید جمعى از میان شما دعوت به نیکى کنند.)) بنابراین هرگاه یک فرد و یا جمعى اقدام کنند، تکلیف از دیگران برداشته شده و رستگارى از آن کسانى خواهد بود که امر به معروف کرده اند ولى اگر تمام مردم از آن خوددارى کنند ناگزیر گناه متوجه تمام کسانى است که توانایى انجام آن را داشته اند.
خداى تعالى فرموده است : (( لیسوا سواء من اهل الکتاب امة قائمة یتلون آیات اللّه آباء اللیل و هم یسجدون ، یؤ منون باللّه و الیوم الا خر و یاءمرون بالمعروف و ینهون عن المنکر و یسارعون فى الخیرات و اولئک من الصالحین . ))
در این آیه خداى متعال صالح بودن آنان را به صرف داشتن ایمان به خدا و روز واپسین گواهى نکرده است ، بلکه امر به معروف و نهى از منکر را نیز بر آن افزوده است .
خداى تعالى فرموده است : (( و المؤ منون و المؤ منات بعضهم اولیاء بعض یاءمرون بالمعروف و ینهون عن المنکر و یقیمون الصلوة . )) مؤ منان را به انجام امر به معروف وصف کرده است . پس کسى که امر به معروف را ترک کند از جمع مؤ منان توصیف شده در این آیه خارج است .