لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه: 69
میکرو فلاپی (Microflopy)
ظهور دیسکتهای امری اتفاقی نبود. در حوالی سالهای 1980 چند شرکت سازندة فلاپی دیسک برای بدست گرفتن بازار درایو‌های جدید و کوچکتر شروع به رقابت کردند، برخی از این شرکتهای دیسکتهای را که امروزه می‌شناسیم عرضه کردند، برخی دیگر دیسکتهای را این دیسکتهای دقیقاً شبیه دیسکهای بودند، منتهی با اندازة کوچکتر.
تا سال 1984 ، که شرکت اپل دیسکت را برای مدل جدید مکینتاش خود برگزید . صنعت کامپیوتر هنوز بین این دو انتخاب قطعی نکرده بود اپل به دو دلی نوع را برگزید: اول جلد پلاستیکی محکم آن ، دوم شاتر محافظ دیسک.
سوراخی دیده می شود این دیسک یک فلاپی با چگالی زیاد است. اگر سوراخی وجود نداشته باشد، دیسکت مزبور ، با چگالی کم می‌باشد. این سوراخ درست شبیه سوراخ حفاظت نوشتن است، با این فرق که مربع لغزنده پلاستیکی ندارد، علامت دیگری که ظرفیت دیسکت را مشخص می‌کند حروف چاپی HD درگوشه چپ پائین ، کنار شاتر است.
در مورد دیسکت کار کمی مشکل تر است. تشخیص آنها از هم اغلب امکان ندارد. در اینجا باید دیسک را داخل درایو بگذارید و ببینید که چقدر ظرفیت دارد. ولی چند نکته هم در این میان وجود دارد که چیزهایی خواهید دیداز قبیل : دو طرفه ( double sided ) ، چگالی دو برابر
( double density ) ، چگالی زیاد ( high desity ) ، یا سازگار با ps\2 » ( ps\2 compatible ) . دو طرفه را فراموش کنید. چون امروزه تمام دیسکها دو طرفه‌اند ( این بدین معنی اسن که درایو هر دو طرف دیسک را میتواند بخواند) . از جملاتی از قبیل تراک دو برابر (double track ) ، یا TPI 96 Track per Inch ) 96 ) هم بگذرید. اگر جمله چگالی دو برابر دیده می‌شود ، دیسکت K 360 است . اگر جمله چگالی زیاد دیده می‌شود. احتمالات زیادی وجود دارد. جملاتی مثل چگالی چهار برابر
IBM / AT, (Quad Density) ، یا سازگار با ps\2 همگی گویای ظرفیت MB 2/1 دیسک می‌باشند.
ظرفیت هارد دیسک
هارد دیسک ظرفیت بمراتب بیشتر از فلاپی‌ها دارند. دیسکهای معمولی که در PCها بکار می‌روند، ظرفیتی بین MB 40 تا MB 400 دارند. هارد دیسکهای با ظرفیت بالاتر هم وجود دارد، ولی آنها برای
PC های معمولی بسیار گران هستند. چون یک مگابایت یعنی 567‚048‚1 بایت و هر بایت میتواند یک حرف الفبا را ذخیره کند، یک دیسک MB40 آنقدر جا دارد که میتواند یک فرهنگ لغت کامل را چهار بار در خود ذخیره کند. چون هارد دیسک کاملاً مهر و موم شده ، ظرفیت آنهم قابل تغییر نیست. لازم به گفتن نیست که ظرفیت دیسک با قیمت آن رابطه مستقیم دارد.
ظرفیت CD-ROM
ظرفیت CD-ROM از تمام فلاپی‌ها و اکثر هارد دیسکها بیشتر است. چقدر بیشتر؟ خوب ، خیلی بیشتر، نمی‌توان در این باره ادعای دقیقی کرد، چون CD ها هنوز دارای استاندارد واحدی نیستند. در اکثر موارد CDها از فورمت‌های مختلف استفاده می‌کنند و از این رو ظرفیت آنها هم متفاوت است. ظرفیت CD ها معمولاً بین MB 500 تا MB 800 می‌باشد.
CD-ROM نوع خاصی ازدیسک است. اگر آنقدر خوشبخت بوده‌اید که یکی از آنها را داشته باشید . حتماً می‌دانید چه ظرفیت بالایی دارند. حتی بیشتر از اکثر هارد دیسکها . معایت CD-ROM آن است که از درایو هارد دیسک کند‌تر است، و نمی‌توان چیزی را روی آن پاک کرد یا نوشت.
به همین دلیل به آن : ROM) CD-ROM حافظه فقط خواندنی ) می‌گویند. هیچ تغییری در CD-ROM امکانپذیر نیست. داده‌ها در زمان ساخت آن در کارخانه روی آن قرار داده می‌شوند. این خاصیت را میتوان مزیت CD-ROM دانست. چون می‌توانیم اطلاعات حیاتی را روی آن قرار دهیم ، و دیگر نگران از بین رفتن تصادفی آنها نباشیم. حرف آخر این که هر چه روی CD-ROM ذخیره شده باشد، خوب یا بد ، همانجا خواهد ماند.
وقتی که یک دیسک پر می‌شود
وقتی یک دیسک پر، یا تقریباً پر شد، می‌توانید اطلاعات قدیمی یا غیر ضروری را از روی آن پاک کنید. یا اینکار جا برای ذخیره کردن چیزهای جدید باز می‌شود. این کار را میتوان هر چند بار که لازم باشد، چه در فلاپی‌ها و چه در هارد دیسکها ، انجام داد. پاک کردن و دوباره نوشتن از نظر دفعات انجام آن هیچ محدودیتی ندارد. حتی اگر مایلید می توانید تمام دیسک را یکباره پاک کنید. با این حال به جای پاک کردن کل هارد دیسک بهتر است ابتدا اطلاعات آن را روی چند فلاپی کپی و سپس آن را پاک کنید. این فلاپی‌ها حکم آرشیو را برایتان بای خواهند کرد.
فورمت کردن دیسکها (Formatting Disks)
وقتی یک دیسکت نو می‌خرید، کاملاً خالی است. ( البته وقتی یک برنامه کامپیوتری می‌خرید، دیسکهای آن همگی پر هستند). دیسکت خالی درست مثل نوار کاست یا ویدئوی خالی است، ولی بر خلاف نوار کاست ، کامپیوتر باید قبل از استفاده ، آن را به نحو مخصوصی آماده کند، این کار به عهده خود شماست. این عمل در PC فورمت کردن ( formatting ) و در مگینتاش آماده‌سازی ( initializing ) نام برد.
وقتی شما یک دیسکت خالی را فورمت یا آماده می‌کنید ، روی آن علائم نامرئی تراک‌ها و سکتور‌ها را رسم می‌کنید. ( تراک و سکتور در قسمت « آناتومی دیسک II» تشریح شده‌اند ) سپس سکتور‌ها و تراک‌ها به ترتیب شمار‌ه گذاری می‌شوند. به هر سکتور یک ID منحصر به فرد (ID : اسم شناسایی ) داده می‌شود تا کامپیوتر بتواند محل ذخیره‌سازی اطلاعات را پیدا کند. بدون فورمت کردن، کامپیوتر بی‌هدف روی دیسک به دنبال اطلاعات سرگردان خواهد شد.
واژة جدید
فورمت کردن روشی است که کامپیوتر یک دیسک را به قطعات کوچک قابل استفاده به نام سکتور (sector) تقسیم می‌کند. تمام این سکتور ها شماره‌گذاری می‌شوند، و از‌آن به بعد کامپیوتر برای یاد آوری این که اطلاعات راکجا ذخیره کرده ، از این شماره‌ها استفاده می‌کند.
برای فورمت کردن یک دستگاه بر روی یک PC که DOS را اجرا می‌کند، از فرمان FORMAT استفاده کنید.
برای توضیحات بیشتر می‌توانید به راهنمای DOS مراجعه کنید. اگر از Windows روی PC خود استفاده می‌کنید، می‌توانید از فرمان Format Disk استفاده کنید. از پنجره File Menager ( مدیر فایل) ، توسط موش منوی Disk را باز کرده و گزینه« Format Disk … » را انتخاب کنید. PC کار فورمت کردن دیسکت خالی را شروع می‌کند. فورمت کردن و حدود یک دقیقه وقت می‌گیرد.
توجه:
اگر دیسک در برابر نوشتن محافظت شده باشد ، نمی‌توان آن را فورمت کرد، وقتی دیسکی در برابر نوشتن حفاظت شده باشد پاک هم نمی‌شود و این شامل فورمت کردن هم می‌شود.
در مکینتاش کافیست دیسکت خالی را داخل درایو قراردهید. خود Mac خواهد فهمید که این دیسکت آماده نشده است، آنگاه از شما سؤال می‌کند که آیا میخواهید آن را پس بگیرید یا میخواهید Mac آن را برایتان آماده ( initialize ) کند.
اگر شما دکمه Initialize را انتخاب کنید، Mac کار آماده سازی دیسک جدید را شروع می‌کند. این کار در حدود یک دقیقه وقت خواهد گرفت.
موقع فورمت کردن
هر دیسک فقط لازم است یکبار فورمت شود. در حقیقت شما باید فقط یکبار اینکار را انجام دهید. فورمت کردن بعد از آن که شما چیزی روی دیسک نوشتید باعث پاک شدن تمام آن اطلاعات می‌شود. اینکار به دیسک صدمه نمی‌زند، فقط اطلاعات روی دیسک را پاک می‌کند.
احتیاط :
حتی میتوان هارد دیسکها را هم فرمت کرد. اگر اشتباهاً PC خود را فورمت کنید . هر چه آنجا دارید پاک خواهد شد. در هنگام فورمت کردن دیسکها به پیام‌های اخطاری که داده می‌شود خوب دقت کنید.
همچنین اجازه ندهید کس دیگری روی کامپیوتر شما چیزی را فورمت کند . البته این ایده فقط محض احتیاط است. با اینکه همه PCها برای ذخیره‌سازی یک روش دارند ، و همه Mac ها هم همین‌طرو ، ولی بین درایو‌های مختلف تفاوتهای کوچکی هم وجود دارد. این احتمال وجود دارد که اگر دیسکی را در یک کامپیوتر فورمت کنید و بخواهید روی کامپیوتر دیگری استفاده کنید با مشکلاتی در خواندن آنها روبرو شوید. بعد از اینکه دیسکی فورمت شد آمادة ذخیره کردن اطلاعات شماست. این دیسک میتواند یک برنامه کپی پشتیبان (back up) از اطلاعات قدیمی یا کارهای روزمره شما را در خود نگهدارد. در فصل بعد ما به ماهیت این اطلاعات روی دیسک ، چگونگی ذخیره شدن و بازیابی آنها توسط کامپیوتر و چگونگی سازماندهی اطلاعات روی دیسک ، به نحوی که پیدا کردن مجدد آنها برای شما و کامپیوتر امکانپذیر باشد، خواهیم پرداخت.
فایل چیست؟
در این فصل پیرامون دیسکها و چگونگی ذخیره‌سازی اطلاعات روی آنها کندوکاو بیشتری خواهیم کرد. هم چنین باروشهایی آشنا خواهید شد که می‌توانید اطلاعات خود را به آن طریق سازماندهی کنید تا بازیابی آنها برایتان ساده‌تر باشد.
چون اطلاعات اهمیت زیادی دارند به روش‌های حفاظت آنها نیز خواهیم پرداخت بالاخره این فصل نکاتی را در مورد کار با دیسکها و اطلاعات ویژه‌ای دربارة خرید آنها به شما خواهد آموخت.
فایل (file) چیست؟
در فصل قبل آموختید که کامپیوتر اطلاعات ، یا داده‌ها را روی دیسک ذخیره می‌کند. این دیسک میتواند فلاپی دیسک یا هارد دیسک باشد. در این فصل به طور مفصل‌تر نحوة ذخیره‌سازی اطلاعات روی دیسک و راههای ذخیره‌سازی راحت‌تر و مؤثرتر تشریح خواهند شد. به جز در مواردی که حجم زیادی از اطلاعات را بخواهیم ذخیره کنیم ( مثل تمام یک دفت تلفن) احتمالاً از کل فضای یک دیسک استفاده نخواهید کرد. به جای آن مثل شکل 5-1 داده‌های شما فقط مقداری از فضای دیسک را اشغال خواهند کرد و بقیه فضای دیسک برای اطلاعات دیگر باقی خواهد ماند. می‌توانید مجموعه‌ای ار اطلاعات مختلف را البته مادامی که مجموع آنها از حجم کل دیسک بیشتر نشود روی یک دیسک ذخیره کنید.
اطلاعاتی که شما در کامپیوترتان ذخیره می‌کنید همین طور اتفاقی روی دیسک ریخته نمی‌شود . به جای آن کامپیوتر مقداری سازمان دهی را به شما تحمیل می‌کند. اگر فردی سنت‌گرا باشید احتمالاً دوست دارید اطلاعات کامپیوترتان را هم با همان روش‌ها ذخیره کنید، اگر چنین است لازم است قدری در عادت‌هایتان تجدید نظر کنید.
کامپیوتر هیچ چیز دربارة اینکه اطلاعات شما چه هستند و چرا ذخیره می‌شوند، نمی‌داند. اگر مقداری به کارتان نظم بدهید هم کامپیوتر و هم خود شما بعد ها آسانتر آنها را پیدا خواهید کرد. مثلاً حسابهای مالی را باید از نامه‌های تجاری ، گرافیها یا بازیها جدا نگهداری کرد.
این کار درست مثل جدا کردن اشیاء متفاوت در کشوهای متفاوت یا در کمد پرونده‌ها است . جای مخصوص برای هر چیز و هر چیز سر جایش .
این بدان معنا نیست که فقط یک راه برای ذخیره‌سازی اطلاعات وجود دارد. برعکس ، به تعداد افراد مختلف راههای مختلف برای این کار وجود دارد. هیچ راه مشخصی برای ذخیره سازی داده‌ها وجود ندارد.
فقط توجه کنید که PC تمام اطلاعات را یکجا روی هم نمی‌ریزد . هر چیزی برای خود جایی مشخص دارد. که به آن فایل می‌گویند.
یک فایل کامپیوتری مجموعه‌ای از اطلاعات مرتبط با هم است. مثلاً می‌توانید فایلی درست کنید و بودجه ماهانه یا سالانه خود را در آن قرار دهید . فایل دیگر میتواند حاوی نامه‌ای به عمه‌تان و یا فایل دیگر حاوی نامه‌ای به پسر عمویتان باشد. فایلها ممکن است بزرگ یا کوچک باشند و تعداد آنها میتواند از یک تا هزاران فایل در تغییر باشد. در واقع محدودیتی برای تعداد فایلهایی که می‌توانید ایجاد کنید وجود ندارد . حداقل تا زمانی که دیسکتان پر نشده باشد!
واژه جدید
فایل محلی است روی دیسک که مجموعه‌ای از اطلاعات مرتبط با هم در آنجا ذخیره می‌شود. این فایل کاملاً شبیه پرونده درون کمد پرونده‌ها است. با اضافه کردن اطلاعات به فایل، فایل بزرگ می‌شود. و با پاک شدن اطلاعات ، فایل کوچک می‌شود. فایلها را میتوان از دیسکی به دیسک دیگر منتقل کرده یا آنها را کلاً پاک کرد.
کلمه فایل دقیقاً نحوة ذخیره شدن اطلاعات را نشان می‌دهد. مثل پرونده‌ها ، با اینکه همه آنها روی کاغذ هستند ولی از هم جدا می‌باشند. پرونده میتواند یک یادداشت کوچک یا یک قرارداد مفصل باشد. شما قادرید در یک محل نامه‌ةا ، تصاویر یا ورقه‌های انبار را بایگانی کنید. برای نظم بیشتر می‌توانید پرونده‌های مشابه را در یک پوشه‌دان (folder) قرار دهید. بالاخره ، احتمالاً به هر پرونده نامی می‌دهید تا راحت‌تر آنها را پیدا کنید.
این فقط قسمتی از متن مقاله است . جهت دریافت کل متن مقاله ، لطفا آن را خریداری نمایید
دانلود تحقیق کامل درمورد میکرو فلاپی (Microflopy)