در مقاله حاضر، با استفاده از روش های پردازش تصویر به شناسایی ندول های ریوی می پردازیم. بنا براین ابتدا در
مرحله پیش پردازش شیوهای مشابه با تصمیمگیری پزشکان به کار گرفته شده تا تمامی مواردی که مطمئناً ندول نیست
حذف شود. در واقع موارد مشکوک به ندول از ریه استخراج شده است. این کار باعث میشود تا نویز و خطای کمتری در
پردازش اصلی وارد شده و سرعت پردازش افزایش یابد. سپس از میان آنها ندول های ریوی شناسایی شده است. در گام
نخست با استفاده از آستانهگذاری همزمان در اسلایسهای متوالی و تصمیمگیری مبتنی بر دانش پزشکی و روشهای
مورفولوژی به استخراج مناطق مشکوک ریه میپردازیم. بسته به این که ندولها، متصل به دیواره ریه و یا رگ بوده و یا
بهصورت تنها وجود داشته باشند، پیش پردازش را به دو مرحله تقسیم میکنیم تا کلیه ندولهای موجود در ریه به
درستی شناسایی شوند. با این کار، ناحیه جستجو به دنبال ندول ،محدود شده و باعث افزایش سرعت الگوریتم تشخیص
ندول میگردد. در این مقاله از روش تطبیق الگو و الگوریتم بیشترین همانندی برای این کار استفاده شده است. پایگاه
به LIDC از 7 بیمار، شامل بیش از 1100 اسلایس میباشد که از پایگاه داده CT داده مورد استفاده در مقاله، شامل تصاویر
به ازای هر اسلایس، 3 می باشد. FP دست آمده است. همه ندولها به درستی شناسایی شدهاند (حساسیت 100 %) و تعداد
دقت و سرعت این روش از روش هایی همچون الگوریتم ژنتیک و شبکه عصبی بیشتر است. بهعلاوه، سرعت این روش از
روش هایی که توجه کافی به اطلاعات ناشی از اسلایس های تصاویر
ندارند، بیشتر میباشد.فایل pdf دارای 9 ص
استفاده از روش تطبیق الگو جهت شناسایی ندولهای ریوی درتصاویرسیتی اسکن