بخشی از متن اصلی :
در حقوق جزا جرایم به اقسام مختلفی تقسیم می‌شوند. مبنای هر یک از این تقسیمات متفاوت است. جرایم بر اساس عنصر قانونی به جرم عمومی - جرم سیاسی و جرم عمومی - جرم نظامی تقسیم می‌گردند. از نظر عنصر روانی جرایم به جرم عمدی - جرم غیر عمدی و جرم جمعی (مکرر) - جرم مرتبط قابل تقسیم هستند. از نظر عنصر مادی نیز جرایم به جرم مطلق - جرم مقید، جرم ساده - جرم مرکب، جرم آنی (فوری) - جرم مستمر، جرم اتفاقی - جرم به عادت و جرم مشهود - جرم غیرمشهود تقسیم می‌شوند. بنابراین در یک نوع تقسیم‌بندی جرایم براساس عنصر مادی و به اعتبار لحظه مشاهده، جرایم به مشهود و غیرمشهود تقسیم می‌گردند.
پایه و مبنای جرم مشهود که طریق غیر عادی و فوق‌العاده رسیدگی است ضرورت، فوریت و سرعت می‌باشد و تشریفات با طبع جرم مشهود ناسازگار بوده و نقض غرض محسوب می‌شود.1 در جرم مشهود تجری و جسارت مرتکب زیادتر بوده و دلایل علیه متهم محکم‌تر می‌باشد و اختیارات ضابطین نیز بیشتر است. در حالت جرم مشهود ماموران انتظامی در امر تعقیب و تحقیق جرم مستقیما شرکت و مباشرت داشته و این تکلیف تا مداخله مقام قضایی صالح ادامه می‌یابد و مدت آن 24 ساعت است مگر اینکه از طرف مقام قضایی صالح تمدید شود. قانون آیین دادرسی کیفری ایران همانند قوانین آیین دادرسی کیفری سایر کشورهای جهان، در قلمرو جرایم مشهود، برای ضابطین دادگستری اختیارات ویژه‌ای به رسمیت شناخته است.2 در واقع، از آنجایی که در جرایم مشهود گردآوری ادله و بررسی آنها به مراتب آسانتر از جرایم غیرمشهود می‌باشد، قانون آیین دادرسی کیفری، رعایت بعضی از قواعد را در مورد آنها ضروری ندانسته است. از این رو، اختیارات ماموران کشف جرم در خصوص حفظ آثار جرم و جلوگیری از فرار متهم در جرایم مشهود بیشتر از سایر جرایم می‌باشد. به نظر می‌رسد قانونگذار ایران در مورد جرایم مشهود قصد داشته است تا از طریق توسعه حد شمول اختیارات ماموران پلیس، حق جامعه را بیشتر مورد صیانت قرار دهد. به همین دلیل روش قانونگذار ایران منطقی به نظر می‌آید، زیرا در عین اینکه با اصل لزوم حمایت حق اجتماع از طریق جلوگیری از محو دلایل و آثار ارتکاب جرم سازگاری دارد، سالب یا محدودکننده حق افراد نیز نیست.3
از نظر قانونگذار ایران، جرم مشهود تنها به جرایمی که بلافاصله پس از وقوع قابل رویت باشند اطلاق نمی‌شود، بلکه جرایم دیگری را نیز در برمی‌گیرد که اصالتا و ماهیتا مشهود نیستند. بنابراین مشهود و غیرمشهود بودن یک جرم فقط به موجب قانون آیین دادرسی کیفری امکان‌پذیر است. از این رو، غالبا تفکیک جرم مشهود از غیرمشهود در آیین دادرسی کیفری که یکی از شعب اصلی علوم جنایی حقوقی است، مطرح می‌باشد. فایده تفکیک این دو نوع جرم نیز به آیین دادرسی کیفری باز می‌گردد و به همین دلیل مسائل مربوط به آنها در این علم مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرند.
عناصر متشکله جرم :
عنصر مادی
عنصر معنوی ( روانی )
عنصر قانونی
عنصر مادی جرم عبارت است از انعکاس خارجی فعل و انفعالات ذهنی مرتکب .
عنصر معنوی جرم عبارت است از فعل و انفعال ذهنی مرتکب .
اجزای عنصر مادی جرم عبارت است از :
فعل مرتکب
موضوع جرم
نتیجه جرم
رابطه علیت
خصوصیت مرتکب مجنی علیه
موقعیت مکانی و زمانی
وسیله ارتکاب
این فایل به همراه چکیده ، فهرست مطالب ، متن اصلی و منابع تحقیق با فرمت word ( قابل ویرایش ) در اختیار شما قرار
می‌گیرد.
تعداد صفحات :26
عنصر مادی جرم