مشخصات این فایل
عنوان: بدخیمی های خونی
فرمت فایل: word( قابل ویرایش)
تعداد صفحات: 62
این مقاله درمورد بدخیمی های خونی می باشد.
خلاصه آنچه در مقاله بدخیمی های خونی می خوانید .
ارائه یک طرح درمانی :
اولین گام در ارزیابی بیماری که تشخیص سرطان قرار گرفته است ، بازبینی دقیق نمونه های حاصل از بیوپسی به کمک یک آسیب شناس باتجربه است. دسته بندی دقیق تومور ها و اطلاعات ارزشمند برای تعیین پیش آگهی ، از راه بررسی دقیق موارد زیر بدست می آیند:
شکل سلولها ، رنگ آمیزی های بافتی - شیمیایی ، شاخص های ایمنی سطح سلول ، گیرنده های هورمونی ، کاریوتیپ ، بروز اونکوژن ها ، و نمای ضایعات در میکروسکوپ الکترونی .
بدخیمی های ویژه ای مثل لنفوم ها ، لوسمی ها وسرطان ریه احتیاج به دسته بندی دقیق و تعیین زیر گروهها دارند، چرا که درمان و پیش آگهی برای انواع گوناگون زیر گروهها متفاوت و مشخص هستند.
تعیین مرحله سرطان در زمان تشخیص ، امری ضروری است. اغلب سرطان ها بر اساس سیستم TNM مرحله بندی می شوند ؛ در این سیستم اطلاعاتی در مورد اندازة تومور اولیه (T) ، درگیری غدد لنفاوی ناحیه ای (N) ووجود یا عدم وجود متاسازها (M) مشارکت دارند . مرحله بندی لنفومها و بد خیمی های خونی ، قبلاً توضیح داده شد.
برای این منظور باید الگوی کلی متاسازها را برای سرطان مورد نظر شناخت.روش های تعیین درجة تومور ، بخصوص اگر تهاجمی یا گران باشند، تنها باید در صورتی به کار گرفته شوند که اطلاعات بدست آمده در نحوة برخورد درمانی تاثیر می گذارند و یا پیش آگهی بیمار را به طور قابل ملاحظه ای تغییر دهند . باید از انجام روش های کم فایده مثلاً اسکن استخوانی در بیمار بدون علامت مبتلا به سرطان پستان ، خود داری شود.
باید میزان تهاجم بیولوژیک و نیز قابلیت درمان تومور ، مورد بررسی قرار گیرند .بیمارانی که مبتلا به سرطانهای آهسته ای مثل مراحل اولیه لوسمی لنفوسیتیک مزمن و یا لنفوم بادرجة پایین هستند ، باروش های شیمی درمانی موجود قابل درمان نبوده و می توان بدون هیچ خطری ، این بیماران را برای چندین سال بدون درمان تحت نظر داشت.
برعکس ، بیماران مبتلا به لنفومهاب بادرجة بالا و تهاجم بیولوژیک ، بطور قابل ملاحظه ای باشیمی درمانی ترکیبی قابل درمان هستندو بطور کلی باید آنها را حتی در غیاب علائم ، تحت درمان قرار داد.
بیماران مبتلا به بدخیمی های قابل علاج ( مثل بیماری هوچکین ) ، باید رژیم درمانی مطلوب را بدون هیچ گونه کوتاهی دریافت کنند، و در این موارد نباید از سمیت احتمالی داروها هراس داشته باشیم .ولی بیمارانیکه یک بیماری پپزشکی زمینه ای جدی دارند ، حتی اگر درمان قطعی هم در دسترس باشد ، کاندیداهای خوبی برای در مان نیستند.
در بیماران مبتلا به سرطان های علاج ناپذیر نیز ، می توان طول عمر را به طور چشمگیری افزایش داد.در این موارد ، پزشک باید از یک طرف افزایش طول عمر بیمار ، و از طرف دیگر برنامه های درمانی برای بهبود کیفیت باقیماندة عمر بیمار را در نظر داشته باشد .
نهایتاً ، تسکن مؤثر شکایات بیمار و بهبود وضعیت عملی و کیفی در بیمار مبتلا به سرطان غیر قابل علاج ، باید اهداف دوگانة طبیب باشند.تسکین مؤثر ، نیازمند معاینة دقیق برای یافتن و درمان بدخیمی ، مثل متاسازهای استخوانی ، اختلالات متابولیک ، انسدادهای احشائی ، دردهای دائمی و فشارهای روحی ، خواهد بود.
اصول جراحی سرطانها :
برداشتن کامل تومور باجراحی و به جا گذاردن حاشیه هائی بدون تومور ، درمان انتخابی بسیاری از تومورهای توپر موضعی است .بااین وجود ، از آنجائیکه بیشتر تومورهای بدخیم قبل از زمان تشخیص ، متاسازهای کوچکی داده اند ، در حال حاضر جراحی را باسایر روشهای درمانی توام می کنند تا بیماری را به صورت موضعی عمومی کنترل کرده و از طرف دیگر وسعت و موربیدیتة عمل جراحی را کاهش بخشند.
برای مثال ، جراحی محافظه کارانه ، پرتو درمانی موضعی ،و شیمی درمانی توام ، به طور وسیع برای درمان سرطانهای موضعی پستان با درگیری غدد لنفاوی منطقه ای و نیز برای درمان رابدومیوسارکوم در کودکان ، به کار می رود. در بعضی شرایط نادر ، مثل متا ساز منفرد ریوی در بیمار مبتلا به سارکوم ، یا متاستاز منفرد کبدی در بیمار مبتلا به سرطان کولورکتال ، برداشتن متاسازهای ایزوله باعمل جراحی ممکن است منجر به علاج قطعی بیمار شود .
جراحی برای کاهش دادن میزان سلول یا حجم تومور ، اگرچه خوددرمانی قطعی نیست ، ولی نقش مهمی در درمان بعضی از سرطانها(مثل تخمدان ) بازی می کند و این امر احتمالا از طریق افزایش کسر رشد در سلولهای باقیمانده و در نتیجه حساس کردن بیشتر آنها به تاثیرات شیمی درمانی انجام می پذیرد.
برداشتن غدد لنفاوی منطقه ای (مثل نمونه برداری از غدد لنفاوی زیر بغل در سرطان پستان ) ، اطلاعات مفیدی را برای تعیین پیش آگهی و احتمال عود تومور در اختیار ما قرار می دهد و راهنمایی برای بکار گیری درمان کمکی است .
بعلاوه دخالت جراحی می تواند تسکین بعضی از شکایات ناشی از عوارض سرطان ، مثل انسداد روده یا مجاری صفراوی ، خونریزی ( مثلاً از کارسینوم معده ) ، پر فوراسیون ( مثلاً در شیمی درمانی برای لنفوم دستگاه گوارش ) ، و فشار بر روی اعضای حیاتی( مثل فشار بر نخاع ) ، را در پی داشته باشد. علاوه بر این ، جراحی ترمیم یا پلاستیک ، در توانبخشی بیماران سرطانی درمان شده نیز به طور چشمگیری مؤثر است . بازسازی پستان پس از ماستکتومی و یا از بین بردن کنتراکتورهای ناشی از پرتو درمانی ، مثالهایی از این موارد هستند.
اصول پرتو درمانی :
تشعشع ، تاثیرات بیولوژیک خود را از طریق بیرون راندن الکترون از ملکولهای هدف ، اعمال می نماید، این فرایند اصطلاحاً یونیزاسیون نامیده می شود .اشعة یونیزه کننده ،باDNA به طور مستقیم یا غیر مستقیم (یعنی از طریق تولید ریشه های آزاد ) واکنش نشان می دهد. نتیجة بیولوژیک این اعمال ، از دست دادن قدرت تکثیر سلولی است .
پرتو درمانی به صورت امواج الکترومانیتیک (مثل اشعة x یا گاما ) ، و یا جریان ذراتی مثل الکترون انجام می پذیرد.پرتوهای پر انرژی ( مگا ولتاژ ) به شکل اشعة گاما که توسط ایزوتوپ های رادیواکتیو (مثل کبالت - 60 ) تولید می شوند و یا اشعة x که توسط شتاب دهنده های خطی ایجاد می شود ، برای درمان تومورهای احشائی ایده آل هستند ، چرا که این تشعشعات قبل از انکه به شدت باالکترون ، عمدتاً در درمان تومورهایی
بخشی از فهرست مطالب مقاله بدخیمی های خونی
اختلالات میلوپرولیفراتیو
فسفر رادیو اکتیو.
لوسمی ها
لوسمی میلوژن مزمن:
لوسمی لنفوسیتیک مزمن :
لوسمی سلول موئی
لوسمی های حاد
سندرمهای میلودیسپلاستیک
لنفوم ها
بیماری هوچکین :
لنفومهای غیر هوچکینی :
اختلالات پلاسماسل ها
میلو م متعدد:
ارائه یک طرح درمانی
دانلود مقاله بدخیمی های خونی