با آغاز قرن بیستم، به ویژه پس از جنگ جهانی دوم، کشورهای صنعتی دنیا با بکارگیری دست‌آوردهای علمی و فنی به انقلاب بزرگ در زمینه روشهای کشت و بهره‌برداری از زمین دست زدند، تحول و تکامل بزرگ تکنولوژیک در زمینة ساخت ماشین‌آلات کشاورزی، گسترش و توسعة روشهای علمی مبارزه با آفتهای نباتی، تولید و مصرف انواع کودهای شیمیایی و به طور کلی دگرگونی و تحول بنیادین در تولید کشاورزی، بهره‌وری کار و زمین را به آنچنان سطحی ارتقاء داد که شاید بزرگترین پیشرفت بشر در تاریخ اقتصادی باشد . اما کشورهای زیر سلطه که از نظر علمی و صنعتی عقب افتاده بودند، به تدریج از تولیدکنندگان فرآورده‌های کشاورزی، به مصرف کنندگان آن تبدیل شدند، بدین سان اروپای شرقی، امریکای لاتین و برخی از کشورهای آسیایی از جمله ایران، که پیش از جنگ جهانی دوم صادرکنندگان مواد غذایی بودند، به وارد کنندگان و خریداران این محصولات تبدیل شدند.
پژوهشهای کنفرانس «بررسی غذا» در اکتبر 1981 نمایانگر آن است، که در طی دهة گذشته ذخایر مواد غذایی موجود برای مصرف در مواقع ضروری، به میزان بیش از دو سوم کاهش یافته است. ذخایر خواروبار که در گذشته معادل 80 روز آذوقه بوده، اینک به 30 روز رسیده است. تجزیه و تحلیل وضع کلی خواروبار در سطح جهانی نشان می‌دهد که اگر گرایش کنونی همچنان ادامه یابد میزان خواروبار و فرآورده‌های کشاورزی به شدت کاهش یافته و فقر و گرسنگی را در پی خواهد داشت .
با افزایش مداوم جمعیت و بهبود نسبی سطح زندگی در پاره‌ای از نقاط جهان، نیاز به مواد غذایی روز بروز و با سرعتی شگرف افزایش می‌یابد. از آنجا که زمینهای قابل کشت کرة زمین محدود است و گسترش آن متناسب با افزایش جمعیت و بالا رفتن میزان مصرف مواد غذایی، امکان‌پذیر نیست، ضرورت بهره‌برداری بیشتر از اراضی موجود برای ادامة نسل بشر بیش از پیش احساس می‌شود و باعث توجه روزافزون جهانی به تولید هرچه بیشتر فرآورده‌های غذایی به منظور رفع گرسنگی و تامین نیازمندیهای غذایی جامعه بزرگ مصرف‌کننده ، جهاد عظیمی را در سراسر عالم، در زمینه‌های دایر کردن زمینهای بایر و افزایش سطح کشت و بالا بردن میزان بهره‌دهی واحدهای کشاورزی ، سنن توسعة مکانیزاسیون کشاورزی، حاصلخیزی خاک، اصلاح بذر، تهیة بذرهای مقاوم، تحول سیستم آبیاری، مبارزه با آفات و بیماریهای گیاهی، مبارزه با علفهای هرز، زهکشی و بهسازی خاک و غیره که همه شاخه‌هایی از کشاورزی هستند برانگیخته است.
خورشید پدر حیات است و زمین مادر آن. خاک پستان زمین است و آب خون آن. محصولات کشاورزی شیر زمین هستند. زمینیان شیر خاک می‌خورند و در زمین می‌زیند . این حقیقت هستی ماست.
انرژی خورشید منشاء حیات در زمین است. استمرار تابش آن لازمة بقاء حیات است. گیاهان عامل جذب، تبدیل، ذخیره و انتقال این انرژی به حیوانات هستند. انسان به عنوان جزئی از عالم حیوانی، علاوه بر بهره‌گیری مستقیم از خورشید، از هر دو منبع گیاهی و جانوری نیز بهره‌برداری می‌کند. خاک بستر رشد گیاه است ، بی خورشید حیات وجود ندارد و بی‌خاک، زندگی متصور نیست. خورشید را نمی‌توان کاری کرد، ولی نابودی خاک، نابودی محیط زیست انسان است.
تخریب محیط طبیعی زیست انسان که خاک عمده‌ترین قسمت آن است و عدم توجه به تخریب و کاهش حاصلخیزی خاک که عامل اساسی کشاورزی و تغذیه و تأمین امکان زیست انسان است، به دوراز آینده‌نگری است. سالیانه میلیونها تن خاک را آب و باد با خود برده و به کویرها، دریاها و اقیانوسها می‌سپاردو به این ترتیب میلیونها هکتار از اراضی کرة زمین حاصلخیزی خود را از دست می‌دهد.
زمینهای بسیاری به شوره زار تبدیل گشته و یا باتلاقی می‌شوند. مصرف بی‌رویه و غیر بررسی شده آبهای آبیاری، کودهای شیمیایی و سموم دفع آفات نباتی و بیماریهای گیاهی، خاکهای بسیاری را آلوده ساخته و از قدرت حاصلخیزی آنها می‌کاهد. تکثیر عوامل بیماری‌زا در اثر کشتهای متوالی و بی‌تناوب و عدم رعایت اصول به زراعی و بهداشتی خاکهای بسیاری را عملاً غیرحاصلخیز می‌نماید.
این مقاله به صورت ورد (docx ) می باشد و تعداد صفحات آن 54 صفحه آماده پرینت می باشد
چیزی که این مقالات را متمایز کرده است آماده پرینت بودن مقالات می باشد تا خریدار از خرید خود راضی باشد
مقالات را با ورژن office2010 به بالا باز کنید
زهکشی -اثرات جهانی بهسازی خاک در توسعه کشاورزی و محیط زیست