لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:21
فهرست مطالب
سنبل الطیب
مشخصات عمومی گیاه
پراکنش
قسمت مورد استفاده
خواص درمانی
ترکیبات شیمیایی
عوامل اکولوژیک
اثر نور
اثر دما
اثر رطوبت
اثر خاک
روش کشت
تاریخ کشت
آماده‌سازی زمین
مقدار بذر مصرفی و تراکم
تناوب زراعی
کوددهی و عناصر غذایی
آبیاری
علف‌های هرز
آفات و بیماری‌ها
زمان برداشت
نگهداری محصول
عملکرد
علف گربه، والرین
نام علمی Valeriana officinalis L.
نام تیره Valerianaceae
نام انگلیسی Common valerian, cat's valerian
نام فرانسوی Valeriane officinal, Herbe aux chats
نام آلمانی Echter baldrian
مشخصات عمومی گیاه
گیاهی است علیفی، پایا تا ارتفاع 5/1 و گاهی 2 متر رشد می‌کند. ریزوم گیاه 2 سانتیمتر ضخامت دارد و چندین ریشه به ضخامت 2-3 میلیمتر به طول 15-10 سانتیمتر از ریزوم منشاء میگیرند. ساقه که در سال دوم یا سوم ظاهر می‌گردد، قوی، استوانه‌ای، دارای شیار عمیق و توخالی می‌باشد. برگ‌های آن متقابل و به برگچه‌های زیادی تقسیم می‌شود. هر برگ 11-7 و گاهی بیشتر برگچه دارد. برگچه‌ها بیضی، نوک تیز با قاعده پهن دندانه‌دار و فاقد گوشواره هستند. گل‌های این گیاه سفید رنگ یا صورتی بوده و بوی مطبوع دارند. در اواخر خرداد تا اوایل مرداد نیز به صورت گل‌آذین دیهیم سه شاخه با ظاهر چتر مانند بر روی ساقه ظاهر میشوند. جام گل لوله‌ای، متورم و منتهی به پهنکی منقسم به پنج لوب نامساوی است. داخل آن سه پرچم و یک مادگی مرکب از تخمدان سه برچه‌ای دیده می‌شود که دو تای آنها به تدریج تحلیل می‌رود و فقط سومی باقی می‌ماند. در انتها به میوه‌ای فندقه و منتهی به یک دسته تار تبدیل می‌گردد.
رنگ میوه قهوه‌ای روشن است و قسمت بالایی آن دارای تاجی از کاسه گل (پاپوس) به تعداد 15-10 عدد می‌باشد که در پراکندگی بذرهای سبک این گیاه نقش مهمی دارد. از نظر سطح کروموزومی دیپلوئیدی 14=n2 تتراپلوئیدی 28=n2 و اکتاپلوئیدی 56=n2 در گیاهان این جنس دیده شده است.
پراکنش
سنبل الطیب به حالت خودرو در جنگل‌های کم درخت، کنار رودخانه‌ها و نهرها، مکان‌های باتلاقی و در مراتع می‌روید. پراکندگی آن در مناطق کوهستانی به نحوی است که به طول معمول از ارتفاع 1000 متری دامنه‌ها بالاتر نمی‌روند، به طوری که به ندرت ممکن است در ارتفاعات 2000 متری بدان برخورد شود. گیاهان این جنس در ایران، افغانستان، کشمیر، آسیای مرکز و قفقاز پراکندگی دارند. با این حال در امریکای مرکزی و جنوبی نیز نمونه‌هایی از این جنس گزارش شده است. در ایران 6 گونه مختلف از این جنس وجود دارد که در نواحی مختلف رشته کوه‌های البرز و نواحی شمالی و شمال غربی مانند میشو داغ یافن می‌گردد.
قسمت مورد استفاده
از ریشه سنبل الطیب در فارماکوپه اروپا به عنوان دارو یاد شده است. به ریشه و ریزوم‌های خشک شده سنبل الطیب داروی Valerian radix گفته می‌شود.
ریشه و ریزوم این گیاه را که از ریشه‌های افشان فراوان پوشیده شده است، در سال دوم رویش از خاک خارج کرده و پس از تمیز کردن به سرعت می‌شویند. سپس در حداکثر دمای 40 درجه سانتیگراد خشک می‌کنند و در بازار، ریزوم را به صورت قطعاتی به طول 5-2 و به قطر 5/1-1 سانتیمتر به فروش می‌رسانند. رنگ ریشه سنبل الطیب پس از خشک شدن قهوه‌ای تیره می‌شود و دارای بو و عط نافذی است، به طوری که این عطر حتی از فاصله دور گربه‌ها را به هیجان می‌آورد. از این رو به این گیاه علف گربه هم گفته می‌شود.
تحقیق در مورد سنبل الطیب
نویسند‌گان: صابر وطن دوست ، اصغر عبدلی