مقدمه
امروزه استفاده از رزین اپوکسی به دلیل برخورداری از خواص ویژه آن نظیر مقاومت حرارتی،مکانیکی و شیمیایی بسیار بالا از کاربرد فراوانی در صنایع مختلف برخوردار می باشد.با این وجود دانسیته شبکه ای بالای این رزین همچنان به عنوان یک ضعف اصلی این رزین محسوب می شده که به کاهش پاره ای از خصوصیات این رزین نظیر مقاومت در برابر ضربه می انجامد.بهبود چقرمگی این رزین می تواند به عنوان یک راهکار برای رفع این مشکل محسوب گردد که این امر می تواند به توسط روش های مختلفی نظیر استفاده از نرم کننده ها (Plastisizer ) یا عوامل چقرمه کننده دیگر صورت پذیرد که استفاده از این مواد اگرچه که به بهبود چقرمگی این رزین می تواند کمک نماید اما از طرف دیگر کاهش پاره ای از خواص دیگر رزین اپوکسی نظیر دانسیته شبکه ای و یا دمای انتقال شیشه ای رزین را در پی خواهد داشت که می تواند به ضعیف تر شدن سایر خواص مقاومتی رزین بیانجامد که روش کارامدی محسوب نمی گردد.
یک روش جهت بهبود چقرمگی یک رزین اپوکسی در عین حفظ خصوصیات دیگر ان استفاده از افزودنی های مختلف می باشد که در این میان استفاده از ذرات نانو به دلیل ایجاد خواص بی نظیر ان امروزه از کاربرد های فراوانی برخوردار می باشد.مشکل اساسی در بحث استفاده از ذرات نانو فرایند مشکل پخش ذرات نانو در بستر رزین می باشد.برای برخورداری از اپتیمم خواص برای یک پوشش اپوکسی حاوی ذرات نانو دیسپرسیون ان از اهمیت بسیار بالایی برخوردار می باشد.
در این تحقیق سعی گردید تا تاثیر عوامل مختلفی نظیر شکل،اندازه،نوع اصلاح سطحی،درصد وزنی مورد استفاده و ماهیت شیمیایی ذرات نانو بر خواص دیسپرسیون و به دنبال ان سایر خصوصیات فیزیکی،مکانیکی و شیمیایی رزین اپوکسی مورد بررسی قرار گیرد.از طرف دیگر خواص بدست امده از سیستم حاوی ذرات نانو با سیستم حاوی ذرات میکرونی مقایسه گردید تا میزان کارایی ذرات نانو با ذرات میکرونی هم خانواده ان مقایسه شوند.
دانلود پروژه استفاده از ذرات در اندازه های نانو و میکرو برای پوششهای ضد خوردگی