تحقیق در مورد مرمت و بازسازی مسجدالبنی

اختصاصی از فی گوو تحقیق در مورد مرمت و بازسازی مسجدالبنی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین صفحه*

فرمت فایل : Word(قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه : 13

مرمت و بازسازی مسجدالبنی

مدینه و مسجد النبی با شکر و معنویت خاص خود میلیون ها دل را شیدا و شیفته خود می نماید.مسجد النبی در سال اول هجرت حضرت محمد بنا نهاده شد.مکان آن به وسیله شتر حضرت محمد (ص)تعیین شد و با مصالح بسیار ساده ساخته شد.تا زمانی که حضرت محمد در اتاق محقرش به خاک سپرده شد.

این مسجد یاد آور بهترین دوران تا ریخی اسلام و سر آغاز حکو مت اسلام استو در اولین سال هجرت حضرت محمد (ص)مسجد و خانه وی ساخته شد.

حیات مرکزی این بنا با مساحت 805متر2 مبنای گسترش های سصری گردید.بعد از 16 ماه با تعقییر قبله و زیاد شدن تعداد نمازگذاران بر آن شدند سقفی سر پوشیده در طرف جنوبی بنا بیافزایند.

در سال 7 هجرت پیامبر چندین اتاق به قسمت شرقی اضافه کردو مساحت آن به 2475 متر2 می رسد. و پیامبر در سال 10 هجری رحلت نمود و پیکر پاکش را در اتاق محقرش به خاک سپردند.

با وفات پیامبر مسجد پیامبر اهمیت خاصی پیدا کرد و تبدیل به مسجد و زیارتگاه شد.

در سال 17 ه. عمرابن خطاب قسمتی دیگر را اضافه نمود.

در سال 29 و 30ه عثمان ابن عفان نه تنها مسجد را گسترش داد بلکه قسمتهای قبل را بازسازی کرد.

در بال 88 تا 91 ه به دستور ولید ابن عبد الملک به خاطر آرامگاه پیامبر گسترش بیشتری یافت و برای اولین بار مناره ها به آن اضافه شد.

در سال 162 ه خلیفه عباسی المهدی مسجد را در قسمت شمال گسترش داد.

بین سالهای 879 تا 895 ه سلطان قا عد بای از طرف شرق مسجد را گسترش داد و گنبدی بر سر سنگ قبر حضرت بنا کرد. در زمان سلطان محمد درم این گنبد باز سبزی شد و 1253 گنبد به رنگ سبز در آمد.

سلطان عبد المجید نبشی هایی در قسمت شمالی و شرق اضافه کرد.در دست نوشته های 1275 ه از 5 مناره در مسجد یادی شد و با این افزایش بر آن شدند که باز مسجد را گسترش بدهند.

در سال 1372 ه.ق نخستین سنگ بنای قسمت جدید گذاشته شد و گسترش در آن روز که تجهیزات کم بود با دست ساخته شد.پروژه در مدت 5 سال پایان یافت.

زیر بنای مسجد به 5 برابر خود رسید.

با پیشرفت خطوط هوایی زایرین روز به روز افزایش پیدا کردند به طوری که به یک ملیون تن در 1390 م  و 2 ملیون تن تا پایان قرن 14 رسید و بر آوردی شد که این جمعیت به 5 ملیون تن خواهد رسید.

در سال 1393 ه.ق سایبان هایی ساخته شد که این چاره اندیشی موقتی بود و بایستی چاره ای اساسی اندیشیده می شد.

در سال 1402 ه.ق برای گسترش بعد از 3 سال مطالعه طرح جدیدی از گسترش مسجد را دادند که این طرح مساحت را به 5 برابر طرح جدید  و 100 برابر زیر بنای اولیه آن بود.

در 9 صفر 1405 ه اولین سنگ این طرح عظیم گذاشته شد و مدت این پروژه 6 سال بود و با عالی ترین مصالح و پیشرفته ترین فنون معماری بود.

و هدف ایجاد بهترین مرکز برای زایران و نماز گذاران باشد و اینکه بنای جدید تا هزاران سال به امید خدا پا بر جا بماند که این پروژه تمامی مدینه را در بر می گرفت.

از بافت های قدیمی شروع شد که با تخریب مناطق مبکونی مورد نظر بدون هیج گونه مواد منفجره انجام شد.

در 17 محرم 1406 عملیات خاک برداری آغاز شد که ترکیبی از گل و لای و ماسه که بستری بسیار سخت داشت.بیش از 8500 شمع بارور کار گذاشته شد که که به سنگ سخت در عمق خاک رسید . با گود شدن گودال ها برای جلوگیری از تخریب دبوارهای قدیمی از جنس بتون زده شد.

برای ستون های اصلی با عمق 17 متر از دو لایه فولادی و دوغاب استفاده شد. بیشتر از 100 هزار متر مکعب بتون در ستونها استفاده شد.

کف زیر زمین در 95قسمت بتون ریزی شد.بعد از اتمام زیر زمین باز سطح همکف را در همان 95 قسمت بتون مصالح ریختند .4 سال از آغاز پره گذشته و تا زه پی سازی ساختمان به پایان رسید و همه چیز مهیا می شد برای ساخت ساختمان اصلی.گویا خدا رحمت خود را برای اتمام ابن مرحله نازل کرده بود.

هدف این پروژه این بود که ارزنده ترین مصالح و پیشرفته ترین فنون معماری به سبک سنتی ارابه شود که قسمت جدبد از قسمت قدیمی زیاد جدا نباشد.

یکی از مصالح مهم این بنا که هم جزو مواد اولیه و هم مصالح تزیینی بود سنگ مصنوعی بود که بزرگترین کارخانه مکانیزه در دنیا 20 طرح زده شد و سنگ های با رنگ مختلف و با سیمان خشک ترکیب و با آب سنگی مصنویی ساختند.

بیش از نیم ملیون سنگ لازم بود بعضی از آنها از طرح و نقش های مختلف تزیین می شدند که هنرمندان روی گچ طرح مورد نظر را تراشیده و بعد با سنگ مصنوعی قالب زده می شد.

2312 طاق نما برای نسب در 27 تالار سر باز و 68 تالار سر پوشیده ساخته شد.

از زمین تا بام آن به همین شیوه ساخته شد و 19 جمادی الثانی 1410 و اتمام یا نخستین آن بود. و شاهد عینی طرح های معماری پره میسر شد.

ساخت 6 مناره جدید که با سنگ مصنوعی هم عناصر تزیینی و هم به عنوان مصالح اصلی به کار رفت.

هر مناره با عناصر تزیینی خود به آسمان کشیده شد که جلوه گری از هنر اصیل اسلامی بود.

در ربیع الاول 1411م کار بر روی 2 مناره پایان یافت.