لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:10
فهرست مطالب
آغاز جهان
موقعیت کنونی ما
انفجار بزرگ
جهان چگونه آغاز شد؟ چگونه به حالت کنونی خود رسید ؟ و سرنوشت نهایی آن چیست ؟ این پرسشها و کوششهایی که برای پاسخ گفتن به آنها انجام می شود جوهر علم کیهانشناسی را تشکیل می دهد . در طول تاریخ “جهان بینی ” های مختلف هر کدام برای مدتی متداول بوده است .
این جهان بینی ، جهان بینی انفجار بزرگ است که خوانندگان باید دستکم با نام آن آشنا باشند . کیهانشناسان مدعی نیستند که دقیقا می دانند جهان چگونه از حالتنی با حجم صفر و چگالی بینهایت یعنی از یک گسیختگی فضا – زمانی – با انفجاری قدم به عرصه هستی نهاد . اما آنان کم و بیش مدعیند که می توانند به تفصیل بسیار شرح دهند که چگونه آتشگوی سوزانی از ماده و اشعه، از زمان یک صدهزارم ثانیه پس از آفرینش تا 20000 میلیون سال بعد، به پهنه ای تاریک و سرد از فضای تهی تحول یافت که در گوشه کنار آن کهکشانهایی که را می توان سراغ کرد. کهکشانهایی که از ستاره ها، گازها، غبارها، و سیاراتی تشکیل شده اند که در حول و حوش خود می بینیم.
اساسی ترین رصد نجومی اینست که شب به دنبال روز می اید. این رصد به تنهایی کافی است که ما را از انبساط جهان آگاه سازد و این نکته را متذکر شود که جهان باید از حالتی متراکم تر، انبساط یافته باشد: انفجار بزرگ. یک جهان تاریکی، تنها در صورتی می تواند پر از کهکشانهای پر نور باشد که انبساط پیدا کند.
لب مطلب این است که گرانش موجب شد تجمع هایی در گازهای ئیدروژن و هلیومی که جهان را می انباشت صورت پذیرد. سپس این تجمع ها انقباض یافتند و ابرهای متراکمی از گاز را بوجود آوردند. در این ابرها نیز قسمتهای کوچکتری منقبض شدند و ستارگان را پدید آوردند. اینکه آیا فروریزش و انقباض اولیه در مقیاس کهکشانی بود یا مجموعه های کهکشانی و یا حتی ابرمجموعه هایی از آنها، هنوز روشن نیست. در حقیقت یک مکتب فکری بر آنست که نخست توده های کوچکتر منقبض شدند و ستاره ها را پدید آوردند و سپس با توده های کوچک دیگر یکی شدند و اجتماعات بزرگتر ماده (کهکشانها) را تشکیل دادند.
تحقیق در مورد انفجار بزرگ