دانلود تحقیق مفاهیم رند و رندى در غزل حافظ ( احمد شاملو )

اختصاصی از فی گوو دانلود تحقیق مفاهیم رند و رندى در غزل حافظ ( احمد شاملو ) دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و پرداخت پایین مطلب

فرمت فایل:word(قابل ویرایش)

تعداد صفحات:45

مفاهیم رندورندى در غزل حافظ

    این داستان ساختگى یا واقعى را اگر نه همه دست‏کم خیلى‏ها شنیده‏اند. به طور مقدمه عرض کنم که حاج‏میرزا آقاسى‏علاقه مفرطى به آبادانى داشت و آن‏طور که خانم ناطق در کتابى راجع به او نشان مى‏دهد،بخش اعظم املاک خالصه دولتى ایران مرهون کوشش‏هاى خستگى‏ناپذیر او بوده. املاکى که پس از او به تیول چاپلوس‏ها و بادمجان‏دور قابچین‏هاى دربارى داده شده و غالباً از میان رفت. البته احداث آبادى و توسعه کشت و زرع هم در درجه اول لازمه‏اش تامین آب است و مهم‏ترین راه تامین آب هم حفر قنات. و حاج میرزا آقاسى هر جا که شرایط ارضى را براى احداث قنات مساعد مى‏دید بى‏درنگ چاه‏کن و چرخچى و خاک‏بیار و خاک‏ببر مى‏فرستاد و ترتیب کار را مى‏داد.

    حالا بگذارید تا به نقل آن داستان برسیم بر اثبات نظرى که در جلسه سیرا )CIRA( عرض کردم و گفتم : «این نمونه‏ها را مى‏آورم تا نشان بدهم چه حرام‏زاده‏هائى بر سر راه قضاوت‏هاى ما نشسته‏اند که مى‏توانند به افسونى دوغ را دوشاب و سفید را سیاه جلوه بدهند»، دست به نقد یک نمونه خیلى زنده دیگر هم اضافه کنم. یعنى همین تجربه تاریخى حاج میرزا آقاسى را.

    این شخص یکى از بدنام‏ترین صدر اعظم‏هاى تاریخ است. برایش انواع و اقسام لطیفه‏ها ساخته‏اند که مثلا یکیش قضییه معروف گاومیش اوست. برایش انواع و اقسام هجویات به هم بافته‏اند که نمونه‏اش این رباعى است:

  نگذاشت به مُلک شاه حاجى دِرمى

شد صرف قنات و توپ هر بیش و کمى‏

 نه خاطر دوست را از آن آب نَمى

نه بیضه خصم را از آن توپ غمى

     خانم ناطق در تحقیقاتش به نکته عجیبى رسیده. او در کتابش نشان داده که مساله به کلى چیز دیگرى بوده و قضیه از بیخ و

دانلود مقاله مفاهیم رند ورندى در غزل حافظ

اختصاصی از فی گوو دانلود مقاله مفاهیم رند ورندى در غزل حافظ دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مشخصات این فایل
عنوان: مفاهیم رند ورندى در غزل حافظ
فرمت فایل :word(قابل ویرایش)
تعداد صفحات : 47

این مقاله در مورد مفاهیم رند ورندى در غزل حافظ می باشد.

 مختصری از توضیحات مقاله مفاهیم رند ورندى در غزل حافظ

    دوست خود من - داریوش آشورى - (اسمش را مى‏برم چون مى‏دانم از حرف حق نمى‏رنجد) در یک مصاحبه قدیمى که اخیراً دیدم در کمال حرامزادگى تجدید چاپش کرده‏اند، در رد برداشت‏هاى من از حافظ سه بار و چهار بار این جمله را تکرار کرده است که : "حالا به عقیده شاملو ما باید برویم حافظمان را از پتروشفسکى یاد بگیریم؟" - و قضیه این است که من در مقدمه‏ئ کوتاه موقتیم بر حافظ، نوشته‏ام براى درک او باید شرایط اقتصادى و اجتماعى دوره‏اش را شناخت، و در حاشیه آورده‏ام: "کتاب پتروشفسکى که غالب اسناد مربوط به وضع اقتصادى آن دوره را گرد آورده کار شناخت علل فقر اقتصادى آن دوره را آسان مى‏کند". - این یعنى یادگرفتن حافظ از روى کتاب آن آقا؟...(ادامه دارد)

زنده یاد، مهدى اخوان ثالث، از فرصت استفاده کرد مرا متهم کند که سعى مى‏کنم به هر قیمتى شده خودم را مطرح کنم. خدا از گناهانش بگذرد. من براى چه باید چنین کوششى بکنم؟ این هم شد بحث و جدل؟ این جوابگوئى نیست، کوشش نادرستى است براى راندن طرف به موضع دفاع از خود، و لاجرم معطل گذاشتن اصل موضوع. بله من هر جا پیش آمده یا پایش افتاده حرف و عقیده‏ام را با بى‏پروائى تمام مطرح کرده‏ام. دیگرانند که اگر مطلبى را متوجه نشدند یا باورها و دانسته‏هاى‏شان را در خطر دیدند یا صلاح ندانستند آن را بپذیرند به جاى نشستن به بحث و گفت‏وگو جنجال راه مى‏اندازند. درست مثل سگ‏هاى دِه که تا بوى عابر غریبى به دماغ‏شان مى‏خورد از سر شب تا سر برزدن آفتاب ...(ادامه دارد)

 عید فطر
دل‏مان را خوش کرده بودیم که این روز را در سفر میمنت اثریم و دست‏امام جمعه دارالخلافه از دامن‏مان کوتاه است و نمى‏تواند از ما فطریه بدوشد، اما همان اول صبح میرکوتاه گردن شکسته حال ما را گرفت.
این میرکوتاه پسر داماد على‏خان چابهارى است که رختدارباشى ما بود و چند سال پیش در سفر کاشان یکهو شکمش باد کرد چشم‏هایش پُلُق زد رویش سیاه شد و مُرد. بردند خاکش کنند، ملاها جمع شدند الم شنگه راه انداختند که این بى‏دین معصیتکار بوده خدا رو سیاهش کرده نمى‏گذاریم در قبرستان مسلمان‏ها دفنش کنند. لجّاره‏ها هم وقت‏گیر آوردند کسبه را واداشتند دکان و بازار را ببندند. دسته‏هاى سینه‏زن و زنجیرزن و شاخسینى راه انداختند، از شهرها ...(ادامه دارد)

 و سرانجام بد نیست این را هم بدانیم که على‏رغم همه اصلاحات غازان خانى، تنها نوزده سال پس از مرگ او یعنى به سال 758 ق - هنگامى که ملک اشرف ناگزیر شد با دستپاچگى تمام از برابر حیتى‏بک‏خان بگریزد و از هفده خزانه‏ئى که فقط طى چهارده سال سلطنت خود به ظلم و ستم انباشته بود تنها به آنچه دم دست داشت «قناعت» کند، نقود طلا و نقره و نفایس و جواهراتش را چهارصد قاطر و هزار شتر زیربار بود، که هر قطار را فرهنگ آنندراج ده راس نوشته است! - و البته تردید نباید داشت که «این مختصر» فقط حصه‏خان اعظم بوده است از «مجموع» ...(ادامه دارد)

 در دیوان حافظ، به جز ابیاتى که در آن منطق زاهدان ریائى به مدد اصول مورد تبلیغ خود آنان کوبیده شده است، جابه‏جا ابیاتى هست که نفرت و خستگى او را از این «مذهب بازى» باز مى‏نماید. در آخرین بیت این غزل و در بسیارى ابیات دیگر، حافظ آشکارا به حسرت یاد از آن آئین مغانه مى‏کند که فلسفه وجودیش برخوردارى انسان از فرصت گرانبهاى حیات و بهره‏ورى از نقد عمر است.
پرتو علوى نیز رند را «منکرى که انکار او از امور شرعیه از زیرکى باشد نه از جهل» معنى‏کرده به نقل از برهان قاطع مى‏نویسد: «خواجه شیراز همچنین رند را به معنى کسى به کار مى‏برد که ظاهر خود را در ملامت دارد (ملامتیه فرقه‏ئى از درویشان بودند) و باطنش سلامت باشد.» اینها توجیهات ...(ادامه دارد)