لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه25
جریان دورانـی در یک اقتصــاد
جریان دورانی (Circular flow)
در عصرجدید ، عصر بارزترین جلوه های تقسیم کار و تخصص ،هیچ کس به تنهایی تمام کالاهایی که احتیاجات و خواستهای او را تأمین نماید تولید نمی کند. اکثریت قریب به اتفاق مردم در گروههای تولیدی سازمان یافته با یکدیگر همکاری می نمایند. هر فرد به روانه تولید تنها قسمتی و غالباً هم قسمت بسیار اندکی را می افزاید. در ازای این مشارکت در کوششهای تولیدی ، هر فرد درآمدی ، غالباً بصورت دستمزد ،حق الزحمه ، حقوق یا سود دریافت می دارد. با این پول ، او ممکن است کالاها و خدماتی را که توسط دیگران ، سازمانهای تجارتی و یا مؤسسات دولتی تولید شده خریداری کند. بنابراین انسان به عوض کوشش برای تولید تمامی کالاهای مورد استفادة خود ، از طریق عرضه خدمات خود به یکی از سازمانهای تولیدی درآمدی به دست می آورد و این درآمد را در تحصیل آنچه در ابتدا خواستار بوده و اینک با همکاری افراد بسیار و معمولاً به رهبری و هدایت یک مدیر اقتصادی تولید شده به کار می اندازد. این جریان دورانی فعالیتهای اقتصادی امروزه در تمامی نظامهای اقتصادی ملاحظه می شود.
از این رو ، انسان در تأمین درآمد ناگزیر است ظرفیت تولیدی خود را در روانه های سازمان یافته تولیدی به کار اندازد. لکن استخدام هر فرد بستگی دارد به تصمیمات مدیر اقتصادی (صاحبان صنایع ،عرضه کنندگان یا مؤسسات دولتی) و این تصمیمات به نوبه خود با تقاضای کالاها و خدماتی که می باید تولید یا عرضه گردند در ارتباط است و تقاضا بستگی دارد به ظرفیت و تمایل خرج درآمد (یا درآمد متراکم شده) برای خرید این کالاها. اگر تقاضایی نباشد ، تولیدی (دست کم در دوره طولانی) در کار نخواهد بود و بنابراین هیچ گونه اشتغالی برای ظرفیت تولیدی و هیچ گونه درآمدی هم تحقق نخواهد یافت. درصورتی که تقاضا زیاد و رو به افزایش باشد وسایل تولیدی می باید توسعه یابد. کارخانجات ، ماشین آلات ، ابزار کار جدید ، مواد اولیه و کارگر اضافی مورد احتیاج خواهد بود و اینها مستلزم سرمایه گذاریهای جدید است.
سرمایه گذاریهای اضافی تنها درصورتی که از درآمدهای قبلی پس اندازهایی شده باشد و وجوه مورد نیاز از طریق اعتبارات بدست آیند ، امکان پذیر تواند بود. در عمل ، سرمایه گذاریهای جدید تنها درصورتی انجام می پذیرد که منافع اقتصادی مورد انتظار به اندازة کافی زیاد باشد و به قدر کفایت استفاده از وجوه لازم را برای گسترش وسایل تولیدی مطلوب جلوه دهد. صاحب سرمایه باید تصمیم بگیرد که آیا می خواهد قابلیت انعطافی را که داشتن دارایی های آماده (مانند پول نقد) که به وی اجازه می دهد که برای هر منظوری که می خواهد استفاده کند قربانی کند یا نه؟
این وضع که اصطلاحاً « نقدینگی » نامیده می شود ، هنگامی که دربارة سرمایه گذاری تصمیم
تحقیق در مورد جریان دورانـی در یک اقتصــاد
