تحقیق در مورد حضرت امام سجاد (ع)

اختصاصی از فی گوو تحقیق در مورد حضرت امام سجاد (ع) دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب* 

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:12

 فهرست مطالب

حضرت امام سجاد (ع

ولادت:

امام چهارم حضرت علی بن الحسین علیه السلام القاب متعددی دارد:

دوران زندگی امام سجاد (ع) :

فرهنگ های متنوع بیگانه
خطر تجمل پرستی

صحیفه سجادیه

دعا، منبعى براى معارف‏

اهمیت صحیفه سجادیه‏

نگاهى به محتواى صحیفه‏

هدایت و استراتژی امام در ارتباطات :

رسالتها در عصر امام سجاد علیه السلام:

 ولادت:

چهارمین امام معصوم،حضرت علی بن الحسین علیه‌السلام، شخصیتی که جدّ بزرگوارش، حضرت علی بن ابیطالب علیه السلام، او را بهترین فرد روی زمین بعد از پدرش معرفی نموده‌ است، در مدینه منوره در سال 38 هجری چشم به دنیا گشودند.
مادر امام شهربانو، دختر یزدگرد سوم ـ آخرین پادشاه سلسله ساسانی ـ بوده است.

امام چهارم حضرت علی بن الحسین علیه السلام القاب متعددی دارد:

زین العابدین، سید العابدین، زین الصالحین، وارث علم النبیین، وصی الوصیین، خازن وصایا المرسلین، امام المومنین، منار القانتین، الخاشع، اَلمتهجّد، الزاهد، العابد، العدل، البکّاء، السجّاد، ذوالثَفنات، امام الامّه، ابوالائمه، الزّکی، الامین.


دوران زندگی امام سجاد (ع) :

دورانی که امام سجاد(ع) در آن زندگی می کرد، همه ارزش های دینی دستخوش تحریف و تغییر امویان قرار گرفته بود و احکام اسلامی بازیچه دست افرادی چون ابن زیاد، حجاج و عبدالملک بن مروان بود. حجاج عبدالملک را مهم تر و برتر از رسول خدا(ص) می شمرد و برخلاف نصوص دینی ازمسلمانان جزیه می گرفت و با اندک تهمت و افترایی مردم را به دست جلادان می سپرد.
در سایه چنین حکومتی آشکار بود که تربیت دینی مردم تا چه اندازه تنزل کرده و ارزش های جاهلی چگونه احیا شده است(1)؛ به طوری که دو خطر بزرگ جامعه اسلامی را تهدید می کرد:

فرهنگ های متنوع بیگانه
خطر تجمل پرستی

از این رو لازم بود در زمینه علمی کاری انجام شود تامسلمانان به اصالت فکری و شخصیت قانون گذاری ویژه خود که از کتاب و سنت در اسلام الهام می گیرد، واقف گردند. در اینجا ضرورت یک حرکت اجتهادی (اطلاع رسانی قوی) به نظر می رسید تا در چهارچوب تعالیم اسلامی، افق فکری مسلمانان گسترش یابد و بذر اجتهاد و تلاش ازبرای یافتن راه حق در دل آن ها افشانده شود و این کاری بود که امام سجاد(ع) بدان دست یافت.
خطر دوم ناشی از پیشامد امواج رفاه و آسایش در جامعه اسلامی بود که عشق سوزانی راکه از ارزش های اخلاقی و پیوندهای روحی در مسلمانان پدید آمده بود را خاموش می کرد.
امام علی بن الحسین(ع) این خطر را احساس کرد و فهمید که جامعه دچار انحراف شده و روحیه رفاه طلبی و فساد سیاسی و اخلاقی و اجتماعی آن را در محاصره قرار داده و از نظر سیاسی هیچ روزنه ای برای تنفس وجود ندارد، بنابراین امام سجاد(ع) توانست از دعا برای بیان بخشی از عقاید خود استفاده کند و بار دیگر تحرکی در جامعه برای توجه به معرفت و عبادت و بندگی ایجاد کند. امام(ع) در این سنگر قدرت بس شگرف تصویرهای روشنی ازجامعه اسلامی و وظیفه مسلمانان را در برابر کفرگویان معین می کند و مبارزه آنان را با منکرات مطرح می سازد.
دعای او نشان دهنده این مطالب است که در هر حال ولو این که همه امکانات مبارزه از یک نفر گرفته شود و به فرض این که تنها هم باشد، باز هم مسئولیت تلاش و کوشش از او سلب نمی گردد و باید از دعا به عنوان حربه مبارزه در راه حق استفاده شود.

دانلود تحقیق برداشت حقیقی از دعا

اختصاصی از فی گوو دانلود تحقیق برداشت حقیقی از دعا دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

متن حدیث:
یا اَباذَر، یَکْفى مِنَ الدُّعاءِمَعَ الْبِرِّ ما یَکْفى اَلطَّعامَ مِنَ الْمِلْحِ.(.1)

ترجمه:
اى اباذر، همان گونه که مقدار کمى از نمک براى غذا کافى است، دعا نیز همراه با نیکوکارى کفایت مى کند.

شرح حدیث:
حضرت رسول(صلى الله علیه وآله) در این قسمت از سخنان گهربارش خطاب به ابوذر غفارى، مسأله مهمّى را مطرح مى نمایند، که شاید به نظر کسانى که در بدو نظر این روایت را مطالعه مى کنند نرسد، و آن این که اگر انسان نیکوکار باشد با کمى دعا نیز به مقصد مى رسد و دعایش مستجاب مى شود. براى توضیح بیشتر باید مقدّمه اى ذکر کنیم:

مقدّمه
تعلیمات اسلام روى مسأله عمل تأکید فراوانى دارد ولى متأسّفانه ما مسلمانان برداشتمان از اسلام، برداشتى ذهنى و غیر عملى است، مثلاً بیشتر درباره همین قرآن که بهارش ماه مبارک رمضان است و تلاوت آن هم در ماه رمضان ثواب دارد، ما فکر مى کنیم موضوعیّت با این است که تند و تند بخوانیم و بارها آن را تلاوت کنیم، ولى توجّه به این نکته بسیار مهم نداریم که قرآن برنامه عملى مسلمانان است; چون قرآن نسخه حکیم است و اگر نسخه حکیم را زیاد بخوانیم، بیمارى مداوا و درمان نمى شود. خواندن لازم است، امّا خواندن مقدّمه عمل است. در حالى که برداشت ما از قرآن این است که الفاظش مقدّس و در ماه رمضان نازل شده است و هر چه بیشتر بخوانیم، ثوابش بیشتر است و در یک کلمه، خود قرائت موضوعیّت دارد و غالباً نکته اصلى، که قرائت قرآن راهى به سوى عمل کردن است، فراموش مى شود. بارى اگر به ما مى گویند مثلاً در ماه رمضان قرآن بخوانید، علّتش این است که ماه رمضان، ماهى است که به سبب روزه، قلب انسان صاف شده و آماده پذیرش تلقینات و تبلیغات است و قرآن هم بهترین تبلیغ است، پس مراد این است که در ماه رمضان قرآن بخوان که قلبت آن را بپذیرد و آن گاه هدایت و تربیت شود.
به ماگفته شده که هر وقت به «یا ایّها الذین آمنوا» مى رسى، بگو: «لبّیک»; یعنى من هم، مخاطب هستم و این یک مسأله تاریخى نیست که فقط مخاطب آنها اصحاب پیامبر(صلى الله علیه وآله) باشند، بلکه مسأله امروز هم هست.
یا وقتى به مسأله عذاب مى رسى به خدا پناه ببر; یعنى شامل تو هم هست. وقتى به آیات بهشت و نعمتهاى آن مى رسید، آنها را از خدا تقاضا کن، همان گونه امام على(علیه السلام) در خطبه همّام فرمود: «وَظنّوا اَنَّ زَفیرَ جهنّم و شَهیقها فى أصول آذانهم; افراد با تقوا کسانى هستند که وقتى قرآن را مى خوانند احساس مى کنند که صداى زفیر و شهیق جهنّم بیخ گوش آنهاست.»
این برداشت از قرآن موضوعیّت دارد; یااین که در مورد دعاى کمیل و دعاى ندبه و... هم باید به این صورت برخورد کرد که آنها هم الفاظى هستند که طریق و مقدّمه براى راه درستند. در مسأله «دعا» در این سخن حضرت رسول(صلى الله علیه وآله)نیز این گونه است.
معمولاً برداشت از دعا این است که تو هر چه هستى، همان باش و دعاکن، خداوند هم، همه چیز را دگرگون مى کند; در حالى که دعا رمز خودسازى و تربیت است. کسى که دعایى مى کند، یعنى تقاضا مى کند و بنده اگر خطا کرده باشد با چه رویى مى تواند از مولا، بهشت و... بخواهد. دعا معنایش این است که خودت را بساز و پاک کن. دعا رمز تربیت و خودسازى است در حالى که ما خیال مى کنیم که تو هر چه هستى باش و هیچ عملى هم انجام نده و آن گاه دعا جانشین همه کارها مى شود. برداشت بسیارى از ما همین است که توسّل پیدا کنید، امّا غافل از این که توسّل هم، به معنى ایجاد نوعى رابطه عملى و اخلاقى است.
باتوجّه به این مقدّمه به این حدیث بر مى گردیم; حضرت(صلى الله علیه وآله)مى فرماید: اگر انسان نیکوکار باشد، دعا به مقدار نمک غذا کافى است، یعنى دعا نمک است و کسى نمى تواند به جاى غذا مرتّباً نمک بخورد، چون نمک چیزى نیست که بتواند تمام وقت، غذاى انسان باشد، بلکه انسان باید غذایى را تهیّه کند و بعد که آماده شد، نمک مختصرى هم به آن اضافه کند اگر زیاد نمک در آن غذا بریزد، شور شده و نمى تواند آن را مصرف کند، چون نمک زیاد هم کشنده است. برّ و نیکوکارى هم غذاى بدن انسان و دعا نمک آن غذاست. در حالى که در بین مردم معمولاً عکس آن رایج است، چون غالباً مى خواهند برّ اخلاقى و عملى را کنار بگذارند و فقط دعا بکنند.
درباره دعا احادیث بسیار جالبى است، امّا حدیثى که در آن این تعبیر را دارد همین حدیث است که پیام تازه اى در زمینه فهم و برداشت اسلام از دعا دارد. آنهایى که به دعا حمله مى کنند و مى گویند دعا دعوت به تنبلى مى کند و باعث تخدیر است، اگر این حدیث را مى گویندکه دعا همانند نمک غذاست، در واقع این حدیث مى گوید: تلاش و کوشش کن و برّ و نیکوکارى داشته باش و دعا هم نمک آن است.آیا با این گونه برداشت از دعا، باز مى شود گفت: دعا به تنبلى دعوت مى کند؟

شامل 13 صفحه word

تحقیق درباره توبه ـ دعا

اختصاصی از فی گوو تحقیق درباره توبه ـ دعا دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:8

فهرست و توضیحات:

دعا و شرایطِ آن برای استجابت  

استواریِ عبادت الهی ، بستگی به دعا و نیایش دارد . دعا ، عینِ عبادت است . انسان با دعا ، نهایتِ تواضع و زاری ، عبودیّت و بندگیِ خود را در پیشگاه خداوند متعال آشکار می سازد . دعا ، بهترین وسیلۀ قُرب به خدا و ارتباط نیک با ذات رُبوبی است .

حضرت محمّد «ص» می فرماید : « دعا ، برترین عبادت است . »

دعا یکی از آموزه های مهمّ تربیتی برای تهذیب نفس و صفاسازی باطن و رشد دادن ارزش ها و به کمال رساندنِ آنهاست .

دعا دارای درجات و مراحلی است . دعای عامّۀ مردم به اقوال و زبان است ، دعای عابدان به اعمال یعنی به مراقبت در اعمال است ، امّا دعای عارفان به احوال است یعنی عارف با تمام ذرّاتِ وجودش دعا می کند و این نوع دعا ، کامل ترین انواعِ دعاست .

حدیث قدسی : « اگر بندگانِ من بدانند که من چقدر مشتاق هستم که مرا بخوانند ، اگر یک قدم بسوی من بردارند ، من هَروَله کنان به سوی آنها می دوَم . »

قرآن می فرماید : « هنگامی که بندگانِ من از تو سؤال می کنند که خدای ما کجاست ، به آنها بگو من نزدیک هستم و به کسانی که مرا بخوانند جواب می دهم . »

قرآن می فرماید : « من از رگِ گردن به شما نزدیکتر هستم . »

قرآن می فرماید : « هنگامی که ضرری به انسان برسد ما را می خواند ، نشسته ، ایستاده ، خوابیده ، دائم ما را می خواند و من به او جواب می دهم امّا می دانم که عاقبتش چیست و وقتی دعایش را مستجاب می کنم ، او به مرحلۀ خوشی می رسد و مرا فراموش می کند . و من دوست ندارم که بندۀ من اینگونه باشد . » 

 ایت است که : « در روز قیامت که خداوند به حساب همه رسیده ، به حساب آخرین نفر نیز رسیدگی می کند و حکم می آید که باید به دوزخ برود و او می رود . در اواسطِ راه به سمت خداوند نگاه می کند و خداوند به فرشتگانی که او را می برند می فرماید : بایستید ، ببینم چه شده است . و به بنده می گوید : چرا برگشتی و مرا نگاه کردی ؟ بنده می گوید : پرودگارا ، هنگامی که در دنیا بودم از رحمتِ تو شنیده بودم و گمان نمی کردم که اینگونه باشی . به همین دلیل برگشتم که ببینم آیا توهمان خدا هستی که وصف او را شنیده بودم ! خداوند می فرماید : او را به سمت بهشت ببرید . فرشـتگان می گویند : پروردگـارا ، تو که می دانی او خطـاکار بوده است . خداوند می فرماید : این را

می دانم و حتّی می دانم که آن سخن را زبانی و از روی حیله گفت و حتّی در قلبش هم ایمان نیاورده بود و از بخشش و رحمت من آگاه بود . من حتّی زبانی هم قبول دارم  ! »

دعاء أسم الله الأعظم

اختصاصی از فی گوو دعاء أسم الله الأعظم دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:6

 فهرست مطالب

دعاء جمیل ومریح للنفس یشعر من یقراه بالطمانینة والامان قراته واستشعرت بروحانیة فاحببت ان تقراوه معى

بسم الله الرحمن الرحیم

والصلاة والسلام على أشرف الأنبیاء والمرسلین سیدنا محمد وعلى آل بیته الطاهرین


أولاً لا یغویک الشیطان بعدم قراءة الدعاء لطوله
وسیجزیک الله الثواب العظیم على قرائته إنشاءالله

(( دعاء أسم الله الأعظم ))

: الثواب والجزاء الذی ستناله من قرائتک الدعاء
روی عن النبی ( صلى الله علیه وآله وسلم ) أنه قال من قرأ هذا الدعاء فی عمره مرة واحدة غفر الله له
ذنوبه کلها ما تقدم منها وما تأخر ولو کانت علیه ذنوب مثل عدد الرمل وعظم الجبال وعدد الأوراق

دعا وباورهای مردم

اختصاصی از فی گوو دعا وباورهای مردم دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فرمت فایل : word(قابل ویرایش)تعداد صفحات119

بیان مسأله :

دعا از گذشته تا کنون تأثیر بسیار زیادی بر فرهنگ و روش زندگی مردم گذاشته است وهمیشه از ارکان مهم زندگی مردم بوده است . هر چه به عقب بر می گردیم دعا ، دعا نویسی ، جادو و امثالهم در فرهنگ و آیین ها پررنگ تر دیده می شود .
دعا در زندگی روزمره ی مردم نقش داشته و دارد ، مواردی از قبیل بیماری ، کشاورزی ، عزا ، عروسی ، تولد نوزاد ، مراسم مختلفی که در هر منطقه وجود دارد ، ولی نکته قابل توجه این است که در گذشته جزو ارکان زندگی بوده است ولی امروزه استفاده از دعا کمرنگ تر شده است .
در گذشته (خصوصاً ) مردم برای انجام هر کاری و یا باز کردن گره ای یا حل گرفتاری به دعا متوسل می شدند و دعا نویسان نزد مردم از احترام خاصی برخورداربودند ، با اینکه همانطور که ذکرشد این اعتقادات امروزه کمتر مورد توجه قرار می گیرد ولی دعا و دعانویسی در مقایسه با دیگر فرهنگ های گذشته پا برجاتر است وهنوز هم جایگاه خاصی بین مردم دارد ، به خصوص در کشورهای جهان سوم.
در جوامع ابتدایی دعا بیشتر به صورت جادو و جادوگری رواج داشته است ، و جادوگران جوامع را زیر سیطره و نفوذ داشتند و مردم در بیشتر موارد به آنها مراجعه می کردند و دستورات آنها را اجرا می کردند و حتی در دل ترسی از این افراد داشته اند . همچنین در رابطه با دعا نیز مردم از استفاده ی نادرست از دعاها می ترسیدند و از اینکه دچار دعا یا دعا زده شوند و یا برای آنها از طرف دشمنان دعا نوشته شود می ترسیدند و این اعتقاد وجود داشته و دارد که به وسیله ی دعا زندگی آنها دگرگون شود .

روش تحقیق :

دراین پایان نامه از تحقیقات کتابخانه ای و میدانی همراه هم کمک گرفته شده است ، در زمینه ی تحقیقات کتابخانه ای از نوشته های نویسندگان بزرگ و صاحبنظران در زمینه ی دعا کمک گرفته شده است وهمچنین از کتابهای دعا و دعا نویسی و همچنین از کتابهای آسمانی استفاده شده است .
در زمینه ی تحقیقات میدانی با مراجعه به دعانویسان و همچنین افرادی که به این افراد مراجعه می کنند و آنها را باور دارند و تحقیق در مورد اعتقادات مردم در بهتر انجام دادن پایان نامه تلاش کردن .

مشکلات تحقیق :

با وجود اینکه دعا در زندگی روزمره مردم ایران نقش ارزنده ای دارد ولی متأسفانه منابع واطلاعات بسیار کمی در این مورد در ایران وجود دارد و اطلاعات به راحتی و سهولت در رست رس قرار نمی گیرد و همچنین دعا نویسان و کسانی نیز که در این باره اطلاعات زیادی دارند به راحتی اطلاعات خود را در اختیار کسی قرار نمی دهند ، و انجام این تحقیق با مشکلات بسیاری همراه بود . و همچنین منابع خارجی نیز به سختی به دست می آید .

جادوگری و پیدایش آن :

همانطور که ذکر شده جادو و جادوگری در زندگی بدویان نقش مهمی داشته است . جادو برای رسیدن به اهداف بسیار گوناگونی مورد استعمال قرار می گرفته است ، مثل مسلط کردن اراده ی انسانی بر پدیده های طبیعی و حفظ فرد از گزند دشمنان و خطرات احتمالی و بالا بردن قدرت تخریب او در مبارزه با دشمنان واز این قبیل .
جادو را بر اساس نظر ای . بی تایلور می توان به صورت زیر خلاصه کرد: « جادو یعنی یک ارتباط خیالی را اشتباهاً به جای یک ارتباط واقعی گرفتن »
منبع این اعتقادات از گذشته در میان مردم بوده است ؛ همان گونه که لوکرتیوس حکیم رومی گفته است : ترس ، نخستین مادر خدایان است و از میان اقسام ترس ، خوف از مرگ مقام مهمتری دارد .
زندگی انسانهای اولیه مشکلات زیادی داشته است و کمتر اتفاق می افتاده است که انسانها به مرگ طبیعی بمیرند و بیشتر قبل از آنکه به پیری برسند از دنیا می رفتند . به همین جهت بود که انسان اولیه نمی توانست باور کند که مرگ یک اتفاق طبیعی است و همیشه برای آن علتی غیر طبیعی تصور می کرد . در اساطیر ساکنان جزیره ی بریتانیای جدید چنین آمده است که مرگ نتیجه اشتباهی از خدایان است . بسیاری از قبایل چنین می پندارند که مرگ نتیجه جمع شدن و کوچک شدن پوست است و اگر انسان می توانست پوست خود را عوض کند ، جاودانه زندگی می کرد . ترس از مرگ و تعجب از حوادثی که بر حسب تصادف ایجاد می شود یا انسان نمی تواند علت آنها را درک کند و امیدواری به کمک خدایان و شکرگزاری در مقابل خوشبختی هایی که برای انسان حاصل می شده ، همه عواملی بوده است که اعتقادات دینی را سبب شده است . آنچه بیشتر مایه ی تعجب انسان می شد و در نظر وی اسرار آمیز بوده است مسایل مربوط به خواب دیدن و تأثیر موجودات سماوی برروی زمین و انسان بوده است . انسان اولیه از اینکه در خواب اشباحی به نظرش می رسیدند و مخصوصاً وقتی اشباح کسانی بوده اند که قبلا ً از دنیا رفته اند ، دچار ترس و وحشت می شده و به فکر فرو می رفته است. او مردگان خود را با دست خود در خاک می گذاشت ویا مراسم تدفین مخصوص به خود را برای او انجام می دادند تا از بازگشت آنان در امان بمانند و زندگان از شر آنها در امان بمانند .
حتی در برخی از مناطق ، انسان های اولیه در دیوار خانه سوراخی ایجاد می کردند و مرده را از آنجا بیرون می بردند و سه دور با سرعت دور خانه می گرداند و از آنجا دور می کرد و به خاک می سپردند تا روح راه بازگشت به خانه را گم کند و دیگر هرگز نتواند به آنجا سر بزند .
نظایر چنین حوادثی که انسانهای اولیه با آنها برمی خورد اورا به این فکر می اندازد که هرموجود زنده باید روح یا نیروی اسرار آمیز دیگری داشته باشد که می تواند در هنگام بیماری یا خواب یا مرگ از بدن خارج شود .
در کتاب اوپانیشادها آمده است که هرگز شخص خوابیده را به سختی از خواب بیدار نکنید چه ممکن است روح در راه بازگشت به بدن راه را گم کند که چاره آن بسیار دشوار است .
به نظر انسان اولیه و در نظر شاعران سراسر روزگار ، کوه ها ، رودخانه ها ، سنگها ، درختان ، ستارگان ، ماه و آسمان همه عناصر مقدسی هستند و مظهر خارجی نفوس باطنی و غیر مرئی.