تعداد صفحات : 115 صفحه -
قالب بندی : word
مقدمه :
یکی از روش های متداول برای ساخت محصولات شیشه ای استفاده از شیشه های تخت است. اگر چه از این روش برای ساخت شیشه های تزئینی و کاربردی سالهاست که بویژه در اروپا استفاده می شود، لیکن شاید عمر آن در ایران به 10 سال نرسد.
با توجه به این که روش ذوب شیشه تخت در کوره الکتریکی یک کار فنی و علمی است و اینکه آموزشآن در دانشگاه ها به عنوان واحد کارگاهی با اطلاعات شخصی و تجربی اساتید انجام می گیرد.من را به فکر تحقیق علمی پیرامون روش ها، ابزارها و مواد اولیه و ... این نوع ساخت شیشه انداخت به همین منظور شروع به تحقیق در مورد کتابها و منابع مربوطه کردم از آنجایی که هیچ منبعی به زبان فارسی در مورد این موضوع وجود ندارد، برای انجام پایان نامه تصمیم به ترجمه کتاب Kiln Firing Glass نوشته Boyce Lundstorm که کتاب جامعی در مورد شیشه و فرم دهی آن و حرارت دهی داخل کوره می باشد گرفتم. مطالب این پایان نامه بیشتر ترجمه مطالب کتاب مذکور به علاوه جستجو در برخی کتاب های مربوطه و سایت های مربوطه می باشد. با امید آنکه مورد توجه و استفاده عزیزان قرار گیرد.
تاریخچه
منابع بسیاری شروع شیشه گری را از حدود سال 2000 ق.م. تخمین زده اند، اما تاریخ شناسان در این مورد اختلاف نظر دارند."تاریخ شیشه سازی درایران هنوز به طور کامل شناخته نشده است . حفریات جدید باستان شناسان نشان می دهد که اولین آثار شیشه ای در ایران مهر های استانه ای می باشند که از محل حفریات چغازنبیل خوزستان به دست آمده است.همچنین از حفریات منطقه رودبار گیلان در تپه مارلیک نیز ظروف زیبای شیشه ای متعلق به اواخر هزاره دوم-اوایل هزاره اول پیش از میلاد به دست آمده است".
"بدون شک رومی ها و مصری ها بهترین و پیشرفته ترین شیشه گران عصر خود بوده اند. نمونه های بسیاری از این آثار در موزه های دنیا نگهداری می شود بعنوان مثال در موزه کورنینگ نیویورک قطعات با ارزشی از آثار شیشه مذاب موجود است، که تصاویر آنها در صفحات بعد آمده است(تصویر 1و2).با بررسی این اشیاء اطلاعاتی در مورد روند ساخت شیشه مذاب بدست آمده است. اشیایی مانند کاسه هایی با فرم های پیچیده، جواهرات، و کاشی های تزئینی دیواری که تقریباً در سالهای 1500 ق.م. تا 500 بعد از میلاد ساخته شده است. لیکن بعد از این تاریخ یعنی 500 بعد از میلاد هیچ اثری از آنها یافت نشده است"[3]. مشخص نیست بعد از این تاریخ چه برسر آن آمد.
- تکنیک موزائیک شیشه مربوط به مصر 1304-1080 قبل از میلاد. موزه کورنینگ نیویورک
- تکنیک موزائیک شیشه مربوط به اسکندریه مصر .یک قرن قبل از میلاد.
شاید این سئوال را بتوان اینطور پاسخ داد که پس از آن روش شیشه فوتی روش سریع و مطلوب فرم دهی شیشه شد. به نظر می رسد از سالهای 500 بعد از میلاد تا اوائل 1900 عاری از هرگونه اثر شیشه مذاب بوده است. البته باستثنای کارهایی که به روش ذوب شیشه خرده در قالب( Pate de verve ) انجام می شده که در دوره Art Nouveaou بسیار کاربرد داشته است. آثار <<هنری گراس>>، نمونه خوبی از این روش در سالهای 1880 تا 1920 بوده است. هنرمندان شیشه فوتی در دوره های اولیه از بعضی تکنیک های شیشه مذاب نیز برای ایجاد طرح روی آثار خود استفاده می کردند با این وجود فعالیت اصلی آنها در جهت بهبود روش فوق برای بازار در حال رشد شیشه بود.
با درنظر گرفتن موارد فوق قابل در ک است که برای احیای دوباره شیشه مذاب ،زمان طولانی صرف شده است."در اواسط سده16 قبل از میلاد یک پیشرفت تکنولوژی اتفاق افتاد و باعث شد صنعت شیشه به صورت جدا گانه شروع به فعالیت کند .این پیشرفت شکل دهی به شیشه با استفاده ازقالب شنی بود که تقریبا برای 1500 سال بعد از آن بدون تغییر ،برای ساخت ظروف شیشه ا یاستفاده می شد.اولین نمونه ها در قسمت های شمالی بین النهرین پیدا شدند که نمونه ای از آنها بطری هایی که در اطراف پایه آنها اغلب شبکه ای از نوار های رنگی در هم شده دیده می شود و بیشتر آنها بین سده های 14و16قبل از میلاد ساخته شده اند.بزودی معلوم شد که شیشه ره می توان مجددا حرارت داد،به این ترتیب شیشه گران قادر به هم جوشی شیشه ها و ساخت یک شیئ یک پارچه شدند بعد از آن استفاده از قالب و نقش انداختن بر روی آن به شیشه گران اجازه داد تا ماده اولیه را به صورت کاسه بشقاب و لیوان درآورند.در نتیجه ظروف شیشه ای موزائیکی به وجود آمدند".
تکنولوژی شیشه بهترین دوران رشد و ترقی خود را در طول دوره رنسانس اروپا و همچنین بعد از آن طی کرد. ولی به دلایلی آنطور که انتظار می رفت ،روش ساخت شیشه مذاب تولد دوباره ای در این دوران طلایی نداشت. در این دوران به این روش کم توجهی یا حتی از آن چشم پوشی شد. در دوران معاصر نیز این روش از رشدی که سایر روشهای فرم دهی شیشه داشته، محروم بوده است.
هرچند هزاره اول تاریخ 4 هزارساله شیشه گری از آثار بجامانده غنی بوده است ،ولی بنظر می رسد در 2000 ساله بعدی در این زمینه کار نشده است.« ال. سی.تیفانی» در شاهکارهای خود از این هنر استفاده کرده است. او در اثار خویش از نوارهای با این روش برروی سطوحی که بصورت شیشه فوتی آماده می شد، استفاده می کرد. همچنین از تکه های دمیده شده که وسیله تکنیک Slump به صورت تخت درآمده اند و سطح هایی بافت دار یا نقش دارند، استفاده می کرد.
از حدود سالهای 1935 لعاب شیشه ای، روش Slump و برحسب اتفاق شیشه مذاب دوباره ظاهر شد.
دانلود مقاله شیشه گری
