این مطلب از مطالب آزاد موجود در اینترنت جمع آوری شده است و در مورد جغرافیای قدرت نرم ایران و در 20 صفحه می باشد و در زیر قسمتی از متن آورده شده است :
منازعه تمدن غرب با جهان اسلام سالیان متمادی است که ادامه یافته و باید گفت اگر تاریخ این منازعه را پس از جنگ های صلیبی بررسی کنیم، همچون چراغ راهی، آینده موج بیداری اسلامی را روشنتر خواهد کرد. مقاله اخیر علی رهجو به این موضوع اختصاص یافته، تا نشانه هایی از یک پیروزی قریب الوقوع را در ذهن مخاطبان ترسیم کند، پیروزیای که در سایه بصیرت و صبر محقق خواهد شد:
چند روزی بود که شهر وین در محاصره آنها بود. بالاخره از خطِ مقدمِ سپاه خبر رسید که نَقبزنها موفق شدند در موجِ اولِ استحکاماتِ شهر، شکافِ عمیقی ایجاد کنند. در دلش خوشحال بود. خیلی دوست داشت تا شهر را دست نخورده و با کمترین تخریب فتح کند. برای همین چیزی نزدیک به دو ماه بود که از زمان آغازِ محاصره میگذشت اما تازه امروز استحکاماتِ استوار و به روزِ شهر برای پیشروی و تصرفِ آن به اندازه کافی تخریب شده بود. وین پیش رویش بود، پایتختِ هابزبورگها، امپراتوریای در مرکزِ اروپا و وین قلبِ تپندهای که داشت به دستِ مسلمانان میافتاد.
کرم مصطفی کوپرولو باید عجله میکرد، چرا که سپاهیانِ متحدِ اروپایی به رهبریِ جان سوبیسکیِ سوم (John III Sobieski)، پادشاهِ لهستان داشتند بسرعت به وین نزدیک میشدند؛ نیروهایی که برای کمک به امپراتوریِ تحتالحمایه پاپ، لشکر کشیده بودند. سوارهنظامِ سنگینِ شاهِ لهستان، انگیزههای بالایی داشتند. چرا که در این جنگ، شاهِ آنان بیش از اینکه بر روی منافعِ کشورش تاکید کند برایشان از سرنوشتِ مسحیت گفته بود، به آنها گفته بود که اگر زمانی در جنگهای صلیبی، منازعه بیرون از خاکِ اروپا بود اینبار اما قلب اروپا بود که میدانِ نبرد بود. کرم مصطفی پاشا، وزیرِ اعظمِ محمدِ چهارم، پادشاه عثمانی، باید عجله میکرد…
تلاش امپراتوریِ عثمانی برای پیشروی به سمتِ اروپای مرکزی
امپراتوریِ عثمانی نامش را از عثمانِ اول (۱۳۲۶-۱۲۵۹) وام گرفته است، شاهزاده مسلمانِ ترکی که اهلِ آناتولی بود. عثمان، مناطقِ اطراف را که تحتِ کنترلِ سلسله سلجوقی بود فتح کرد و حکومتِ عثمانی را در سالِ ۱۳۰۰ میلادی بنیان گذارد. نیروهای عثمانی برای اولین بار در سالِ ۱۳۴۵ به اروپا حمله کردند و سرتاسر بالکان را تصرف کردند. با فرماندهیِ تیمور، سردارِ عثمانی در طول سالهای ۱۴۰۲ تا ۱۴۵۳ و در دورانِ حکومتِ محمدِ دوم (محمدِ فاتح؛ ۱۴۸۱-۱۴۲۹)، عثمانها امپراتوریِ بیزانس (روم شرقی) را نابود کرده و پایتختاش قسطنطنیه را تصرفت کردند. شهری که نامش به استانبول (یعنی شهری مملو از اسلام) تغییر کرد و پایتختِ عثمانی به آنجا انتقال یافت.
منازعه تمدن غرب با جهان اسلام سالیان متمادی است که ادامه یافته و باید گفت اگر تاریخ این منازعه را پس از جنگ های صلیبی بررسی کنیم، همچون چراغ راهی، آینده موج بیداری اسلامی را روشنتر خواهد کرد. مقاله اخیر علی رهجو به این موضوع اختصاص یافته، تا نشانه هایی از یک پیروزی قریب الوقوع را در ذهن مخاطبان ترسیم کند، پیروزیای که در سایه بصیرت و صبر محقق خواهد شد:
چند روزی بود که شهر وین در محاصره آنها بود. بالاخره از خطِ مقدمِ سپاه خبر رسید که نَقبزنها موفق شدند در موجِ اولِ استحکاماتِ شهر، شکافِ عمیقی ایجاد کنند. در دلش خوشحال بود. خیلی دوست داشت تا شهر را دست نخورده و با کمترین تخریب فتح کند. برای همین چیزی نزدیک به دو ماه بود که از زمان آغازِ محاصره میگذشت اما تازه امروز استحکاماتِ استوار و به روزِ شهر برای پیشروی و تصرفِ آن به اندازه کافی تخریب شده بود. وین پیش رویش بود، پایتختِ هابزبورگها، امپراتوریای در مرکزِ اروپا و وین قلبِ تپندهای که داشت به دستِ مسلمانان میافتاد.
کرم مصطفی کوپرولو باید عجله میکرد، چرا که سپاهیانِ متحدِ اروپایی به رهبریِ جان سوبیسکیِ سوم (John III Sobieski)، پادشاهِ لهستان داشتند بسرعت به وین نزدیک میشدند؛ نیروهایی که برای کمک به امپراتوریِ تحتالحمایه پاپ، لشکر کشیده بودند. سوارهنظامِ سنگینِ شاهِ لهستان، انگیزههای بالایی داشتند. چرا که در این جنگ، شاهِ آنان بیش از اینکه بر روی منافعِ کشورش تاکید کند برایشان از سرنوشتِ مسحیت گفته بود، به آنها گفته بود که اگر زمانی در جنگهای صلیبی، منازعه بیرون از خاکِ اروپا بود اینبار اما قلب اروپا بود که میدانِ نبرد بود. کرم مصطفی پاشا، وزیرِ اعظمِ محمدِ چهارم، پادشاه عثمانی، باید عجله میکرد…
تلاش امپراتوریِ عثمانی برای پیشروی به سمتِ اروپای مرکزی
امپراتوریِ عثمانی نامش را از عثمانِ اول (۱۳۲۶-۱۲۵۹) وام گرفته است، شاهزاده مسلمانِ ترکی که اهلِ آناتولی بود. عثمان، مناطقِ اطراف را که تحتِ کنترلِ سلسله سلجوقی بود فتح کرد و حکومتِ عثمانی را در سالِ ۱۳۰۰ میلادی بنیان گذارد. نیروهای عثمانی برای اولین بار در سالِ ۱۳۴۵ به اروپا حمله کردند و سرتاسر بالکان را تصرف کردند. با فرماندهیِ تیمور، سردارِ عثمانی در طول سالهای ۱۴۰۲ تا ۱۴۵۳ و در دورانِ حکومتِ محمدِ دوم (محمدِ فاتح؛ ۱۴۸۱-۱۴۲۹)، عثمانها امپراتوریِ بیزانس (روم شرقی) را نابود کرده و پایتختاش قسطنطنیه را تصرفت کردند. شهری که نامش به استانبول (یعنی شهری مملو از اسلام) تغییر کرد و پایتختِ عثمانی به آنجا انتقال یافت.
جغرافیای قدرت نرم ایران