با سلام خدمت بازدیدکنندگان محترم فروشگاه فایل و مقاله سوفایل
پرسشنامه ای که پیش روی شماست با هدف: سنجش میزان ترس افراد از ارزیابی منفی (اضطراب تجربه شده) می باشد.
این پرسشنامه دارای 12 سوال است
این پرسشنامه داری 1 بعد است
شیوه نمره گذاری و تفسیر نتایج: دارد
روایی و پایایی: دارد
نوع فایل:word
دانلود مطالب بلافاصله پس از پرداخت آنلاین
این محصول در قالب ورد و قابل ویرایش در 28 صفحه می باشد.
اقدام پژوهی حاضر شامل کلیه موارد مورد نیاز و فاکتورهای لازم در چارت مورد قبول آموزش و پرورش میباشد و توسط مدیر سایت طراحی گردیده است. این اقدام پژوهی کامل و شامل کلیه بخش های مورد نیاز در بخشنامه شیوه نامه معلم پژوهنده می باشد.
چکیده :
با فرا رسیدن سال نو تحصیلی ،نگرانی های خانواده هایی که دانش آموزان کلاس اولی دارند شروع می شود . یکی از این نگرانی ها ترس از مدرسه می باشد . البته در این دوره با وجود کلاس های زیادی که کودکان قبل از شروع مدرسه می روند تقریبا مشکلی ندارند ، اما باز هم بسیاری از آنها در روز های آغازین با مشکل مواجه می شوند . بسیاری از کودکان هنگام جدا شدن از والدین ناراحت می شوند، به خصوص در خانواده هایی که مراقبت های غیرمنطقی از کودک صورت می گیرد. اما برخی از کودکان اضطراب بسیار شدیدی را موقع جدا شدن از مادرشان نشان می دهند. در موارد بسیار شدید کودک حتی در اتاق مادر را تعقیب می کند، این مشکل موقعی در کودک در مدرسه می رود، آشکار می شود.حدود 3 و نیم درصد کودکان به این ناراحتی مبتلا می شوند و در دخترها و طبقه مرفه بیشتر است. به این رفتارها اضطراب جدایی می گویند .
اگر والدین کودک را در محیط مدرسه رها کنند اضطراب کودک بیشتر می‌شود پس باید با ملایمت، ملاطفت و نرمی با کودک ارتباط برقرارکرد و با حرف زدن با کودک به کاهش اضطرابش کمک کرد.
اضطراب در برخی کودکان در آغاز سال تحصیلی طبیعی است به خصوص برای کودکانی که وارد دوره پیش‌دبستانی یا کلاس اول می‌شوند.این دسته از کودکان چون از محیط خانه وارد محیط دیگری می‌شوند. با افراد جدید مواجهه می‌شوند و محیط جدیدی را تجربه می‌کنند و از سوی دیگر آزادی‌هایی را که در محیط خانه داشتند در مدرسه ندارند دچار اضطراب می‌شوند.کودکان در ورود به مدرسه در زمان استراحت، نوع تغذیه و زمان بازی خود دچار تغییر شده و طبیعی است که دچار اضطراب شوند.
اینجانب مهتاب مومیوند آموزگار پایه اول ابتدایی مدت 24 سال است که در آموزش و پرورش در حال خدمت هستم و هم اکنون در کلاسم به 25 نفر دانش آموز در حال آموزش هستم. در سال تحصیلی جدید با روبرو شدن با دانش آموزی به نام زهرا که وابستگی بسیار شدیدی به مادرش داشت تصمیم گرفتم در اقدام پژوهی خود بر روی این مسئله کار کنم.
اقدام پژوهی چگونه می توانیم ترس سامان ازآموزگار و کلاس درس را کاهش دهیم و شاید نهایتاً به طور کامل از بین ببریم
فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت) تعداد صفحه:20
فهرست مطالب
بحث و نتیجه گیری و دادن گزارش نهایی 17
مقدمه
از آنجا که می توان گفت نیروی انسانی سرمایه عظیمی است برای پیشرفت علم و فناوری در جهان ، اکثر کشورها از همان ابتدا ، کودکان خود را با روش های صحیح تعلیم و تربیت برای آینده آموزش می دهند .که هر گونه سهل انگاری در این مورد نه تنها باعث می شود که این نیروهای با ارزش تباه بشوند بلکه ممکن است که آموزش های ناصحیح ، آنها را به عاملی برای شکست و نابودی تبدیل کند . مسوولان کشوری ما(به خصوص نهاد آموزش و پرورش) هم به تبعیت از آنها سعی دارند تا آموزش صحیح را از همان دوران کودکی به فرزندان این مرز و بوم ارئه دهند تا اینکه هم برای خودشان ، هم برای جامعه و در وهله ی آخر هم برای کل جهان سودمند باشند. البته در این مسیر هم کار های زیادی انجام گرفته است . که نتیجه ی آن هم در جاه هایی که آموزش به خوبی داده شده است پیداست . اما متاسفانه دیده می شود که در بعضی موارد در بعضی نقاط از کشور آنگونه که باید به آموزش دانش آموزان توجه شود ، دقتی صورت نمی گیرد و باعث دلزدگی بسیاری از آنها از درس و مدرسه گشته است که نتایج زیان بار آنها ملموس و آشکار است . حال یکی از دلایلی که در مناطقی از سرزمین ما مانع از آموزش مفید و کار آمد می گردد ، ترس و هراس های نابجایی است که بیشتر در دانش آموزان دوره ی ابتدایی از آموزگاران و معلمان آنها وجود دارد . حالا که ما متوجه شده ایم که چنین مشکلی در جامعه ی ما وجود دارد هرکسی به نوبه خود وظیفه دارد تا در جهت هموار سازی این مشکل بزرگ دست به کار شود . ما هم وظیفه خود دانستیم که برای رفع یک چنین مشکلی که در یکی از مناطق کوچک کشورمان وجود دارد راه حلی پیدا کنیم . که حداقل ترس دروغین یک کودک مظلوم را برطرف سازد .
فرمت فایل:word
تعداد صفحات:32
مقدمه
خشونت ، پدیده ای جدید نیست ، اما امروزه مجلات تخصصی روزنامه ها و کتابها بیش از گذشته به بررسی آن می پردازند. به رغم اینکه 15 درصد از کودکان در مدارس گرفتار خشونت هستند ، هنوز هم اطلاعاتی که درباره خشونت در اختیار والدین و اولیاء مدارس قرار دارد ناچیز است . غیر از 15 درصد از کودکان قربانی خشونت ، کودکان دیگری نیز هستند که از رویارویی با کودکی قلدر وحشت دارند. این کودکان نیز جزء قربانیان ناشناخته خشونت به شمار می آیند . مطالعه این مقاله سبب آشنایی والدین و معلمان با این پدیده شده و راه حلهای ویژه ای برای برخورد با کودکان خشونت گرا و یا قربانیان خشونت در اختیار آنان قرار می دهد . ابتدا در این مقاله نگرشی کلی بر پدیده خشونت داریم و سپس درباره قربانیان خشونت و کودکان خشونت گرا بحث شده وراههای کمک به کودک قربانی و کودک خشونت گرا را به والدین و به نقش مدارس در برخورد با پدیده خشونت پرداخته و والدین را راهنمایی می کند تا از اولیاء مدارس بخواهند برای این پدیده اهمیت لازم را قائل شوند .
مداخله والدین یکی از مهمترین و مؤثرترین راههای مقابله با خشونت است . با خواندن این مقاله اطلاعاتی در اختیار والدین قرار داده می شود تا بتوانند با استفاده از شیوه های مؤثری که بر اساس نتایج جدیدترین تحقیقات پیشنهاد شده اند ، در حل پدیده خشونت دخالت کنند .
نگرشی کلی بر خشونت در کودکان
قبل از تعریف خشونت جایز می دانم که کمی در مورد پرخاشگری عنوان شود. پرخاشگری به رفتاری گفته می شود که سبب آسیب رساندن به شخص ، حیوان ، یا اشیایی شود . برخی از رفتارهای پرخاشگرانه عبارتند از : سیلی زدن ، قاپیدن ، نیشگون گرفتن ، لگدزدن و ... از اقسام دیگر پرخاشگری می توان به اعمالی نظیر تهدید ، تحقیر و یا به هم زدن بازی یا کار دیگران اشاره کرد.
بررسی های دقیق تر برای کشف دلایل اساسی این خشونت لازم است . کودکانی که نسبت به همبازیها یا حیوانات خشونت به خرج می دهند ممکن است این عمل آنها عکس العملی نسبت به رفتار تنبیهی والدین آنها باشد که موارد حاد آن ممکن است نیاز به روان درمانی شدید و یا حتی درمان افرادی ه در محیط زندگی انها به سر می برند داشته باشند. آموزش این که چگونه می توان کودکان پرخاشجو و خشن را مطالعه کرد کار ساده ای نیست ولی غیر ممکن هم نیست .
خشونت چیست ؟
واژه خشونت ، باعث ایجاد احساسی ناخوشایند در افرادی می شود که طی دوران کودکی ، مورد تمسخر و بی توجهی همبازیها یا همکلاسیهای خود قرار گرفته اند . تمسخری ساده ، ممکن است منجر به واکنش شدیدی شود که دامنه آن از اهانتی لفظی تا خشونت فیزیکی ، متغیر است . بر اساس گزارش «جامعه ملی روانشناسان مدارس امریکا» از هر هفت دانش آموز امریکایی ، یک نفر خشنونت گرا یا قربانی خشونت است . قربانیان خشونت ، احساس می کنند که بزرگسالان اهمیتی برای مشکل آنها قائل نیستند. بررسی پدیده خشونت ، اهمیت غیرقابل انکاری برای والدینی دارد که یک یا چند فرزند آنها خشونت گرا و یا قربانی خشونت هستند . گروه سنی این کودکان مممکن است 2 تا 3 ساله ، نوجوان و یا بین این سنین باشد.
کودکان خشونت گرا ، سعی می کنند از طریق خشونت فیزیکی یا لفظی ، بر کودکان دیگر مسلط شوند . آنها ممکن است عصبانی ، نگران، آزرده و ناامید از خود باشند ، اما قادر به برخورد با این احساسات نبوده و یا رفتارهای خشونت آمیز را از الگوهای شخصیتی خاصی آموخته باشند. آنها برای خروج از وضعیت نامطلوب روحی خود ، از خشونت لفظی یا فیزیکی استفاده کرده و دیگران را آزار می دهند. متأسفانه ، کودکان خشن ، تیزهوشی شگفت آوری در انتخاب قربانیان خود دارند . آنها معمولاً قربانیان خود را از میان افراد منزوی ، بی نام و نشان و آسیب پذیر انتخاب می کنند.
خشونت می تواند موجب بروز حوادث فاجعه آمیزی در میان کودکان شود . دریکی از موارد تأسف بار ، یک پسر کلاس هفتمی ، چون دائماً مورد تمسخر قرار می گرفت ، خودکشی کرد . دیگران او را «لغت نامه متحرک» و «چاقالو» خطاب می کردند . او قبل از کشتن خود ، کسی راکه بیش از دیگران او را مسخره می کرد ، به قتل رساند . خشونت، اغلب به عنوان نوعی «عادت زودگذر کودکانه» مورد غفلت و بی توجهی قرار می گیرد . معمولاً به کودکانی که مورد تمسخر قرار می گیرند ، توصیه می شود که «نادیده بگیرش» ولی موضوع به این سادگیها نیست . خشونت می تواند نقش مخربی در زندگی کودکان مدرسه ای داشته باشد . ترس ، اضطراب وانزوای اجتماعی قربانیان خشونت ، باعث آسیب دیدن بهره وری آنها در مدرسه و ایجاد نابهنجاری های روانی ناشناخته درآنان خواهد شد.
برخی محققان معتقدند ، قربانیان خشونت در مقایسه با کودکان خشونت گرا ، از اعتماد به نفس کمتری برخوردارند . آنان ، مدرسه را محل امنی نمی دانند و از رفتن به کلاس و یا بازی با دیگران هراسانند. کوچکترین بی توجهی یا اهانت لفظی ، باعث خودداری این کودکان از رفتن به مدرسه و افزایش اضطراب آنها می شود . بی توجهی والدین یا مسئولان مدارس و عدم دخالت آنها به هنگامی که قربانی تحت رفتاری خشونت آمیز قرار دارد ، تأثیرات روانی مخربی بر کودک می گذارد .
هدف این مقاله ، ارائه اطلاعاتی به والدین در زمینه اهمیت پدیده خشونت در کودکان راهنمایی آنان در برخورد با این معضل اجتماعی است . همچنین با توجه به اینکه پدیده خشونت عمدتاً در مدارس روی می دهد ، رهنمودهایی لازم در اختیار والدین قرار می گیرد تا بتوانند مسئولان مدارس را نیز در حل این معضل مشارکت دهند.
برخی کودکان هیچگاه بطور جدی معنای ترس را درک نمی کنند، اما بسیاری از آنها با مجموعه ای از تجربه های ترسناک در طول زندگی شان روبه رو می شوند. آنها از افراد غریبه، تاریکی، حیوانات، طوفان، توالت، مکانهای بسته، مرگ یا هر چیز جدید یا متفاوتی می ترسند. این گونه ترسها در برخی سنین یا دوره هایی خاص تشدید می شوند، مثلاً ترس از زلزله که در بعضی دوران زندگی کودک رخ می دهد، بیشتر ناشی از این است که کودک احساس می کند مبادا والدینش را از دست دهد، یا خودش بمیرد.
ترس از مرگ، یکی از ترسهای معمول در کودکان به شمار می رود و ممکن است به صورت اضطراب شدید از تنها ماندن، ناتوانی در به خواب رفتن، یا صحبت همیشگی درباره مرگ تظاهر پیدا کند. در 5 یا 6 سالگی، بیشتر کودکان سئوالاتی درباره مرگ می پرسند، اما از آنجا که مفهوم چرخه زندگی را به طور کامل درک نکرده اند، مرگ را مرتبط با پیری می دانند و خود را در خطر نمی بینند. در 7 سالگی مشکوک می شوند که مرگ فقط به پیرمردان و پیرزنان اختصاص ندارد و برای آنها نیز محتمل است. در نتیجه این سن بیشتر سئوالاتشان درباره بیماری ها و عوارض آنها متمرکز می شود. بیشتر کودکان 9 یا 10 ساله انتظار دارند پاسخ سئوالات خود را به طور دقیق دریافت کنند. ما نباید واقعیت ها را از فرزندان مان مخفی کنیم؛ حتی واقعیت تلخی چون مرگ را بنابراین وقتی فرزند 4 ساله شما می پرسد عمه وقتی مرد کجا رفت از پاسخهای پیچیده خودداری کنید. پاسخ شما می تواند براساس و اعتقادات مذهبی استوار باشد. برای نمونه می توانید از این پاسخ ساده استفاده کنید رفت به دنیای دیگه، پیش خدا از واژه های مناسب استفاده کنید از به کار بردن واژه هایی مانند کشته شدن یا مردن خودداری نکنید، زیرا کودک معنی آنها را درک می کند. روی زندگی تمرکز کنید. پس از آنکه به کودک اجازه دادی احساس خود را بیان کند و پاسخ سئوالاتش را بگیرد، روی زندگی و زنده بودن تمرکز کنید درباره روشهای سالم زندگی که موجب طول عمر می شود، بحث کنید. برای مثال، تغذیه صحیح، معاینات پزشکی مرتب، ورزش منظم و غیره. چرخه زندگی را برای کودک شرح دهید. بهترین راه برای افزایش آگاهی کودک درباره مرگ، درک زندگی است. اگر فرزندتان به سن مناسب رسیده است، اجازه دهید گیاهی را بکارد و مراحل مختلف حیات را مشاهده کند.
با کودکتان درباره بیماری های وخیم هم صحبت کنید: وقتی یکی از نزدیکان یا دوستان بیمار است، بزرگترها اغلب کودکان خود را در جریان وضعیت بیمار قرار نمی دهند و می کوشند در حضور آنها صحبت خاصی پیش نیاید، اما بهتر است با توجه به سن و شخصیت کودک تا حدی آنان را در جریان بگذارید. اجازه دهید کودک احساساتش را بیان کند. وقتی فرزند شما از بیماری یا مرگ شخصی خبردار می شود، احساسات زیادی بروز خواهد داد ممکن است احساس انکار، ناراحتی، ناامیدی، تقصیر یا ترس داشته باشد. بویژه ممکن است بترسد که مبادا چنین اتفاقی برای خودش یا کسانی که دوستشان دارد، رخ دهد. بگذارید درباره احساسش با شما گفتگو کند.
شامل 34 صفحه فایل word قابل ویرایش