فعالیت های کار درمانی در رابطه با افراد اوتیستیک
تمرکز کار درمانی بیشتر بر این است که با کمک به فرد اوتیستیک او را قادر سازد که توانایی‌های خو را در انجام امور روزانه زندگی نظیر؛ خوردن، لباس پوشیدن، فعالیت های انتقال در سطح شهر و استفاده از وسایل نقلیه , فعالیت‌های آموزشی، حرفه ای، تفریحی و مشارکت در دیگر فعالیت‌های اجتماعی , به نحو احسن به کار بگیرد. این کمک‌ها و خدمات بر اساس شناخت نیاز ها، خواست‌ها و اولویت‌های فردی تعیین میشوند. پروسه کار درمانی شامل؛ ارزیابی کلی، به کارگیری مداخله‌های درمانی متناسب و اندازه گیری تاثیر مداخله‌های درمانی بر روی کیفیت زندگی فرد، می‌‌باشد. همکاری مشترک بین درمانگر، فرد اوتیستیک، خانواده و مراقبین وی نقش مهمی در درک چگونگی تجارب روزمره زندگی فرد مبتلا و تاثیر آن بر روی افراد مهم زندگی او، دارد. این همکاری در سر تا سر پروسه درمان لازم و ضروری است. یک کار درمان باید سعی کند یک شناخت و درک مناسب از مهارت ها، نقاط ضعف و قوت فرد و سایر عواملی که بر روی فعالیت های وی تاثیر می‌‌گذارند، به دست بیاورد و بر اساس این دانش روش‌ها و تکنیک‌هایی را به فرد معرفی کند- یا آموزش بدهد- که او را، تا آنجایی که امکان دارد، قادر به انجام فعالیت‌های لازم امور روزانه در محیط خانه، مدرسه، کار و جامعه، بنماید. موفقیت یک برنامه درمانی از طریق مشاهده پیشرفت فرد در انجام امور روزانه زندگی - به خصوص کار‌هایی که برای فرد مهم و معنی در است- افزایش درجه سازگاری وی با شرایط فردی و محیطی، درجه خشنودی و رضایتمندی، سلامتی کلی، احراز نقش‌های جدید و انطباق لازم با این نقش‌ها در محیط، اندازه گیری میشود. به علاوه کاردرمان ها با ایجاد تغییرات محیطی و انطباق دادن محیط با نیاز‌ها و ویژگی های شخصی این افراد کوشش میکنند تا کارایی مداخلهٔ‌های کار درمانی را به حداکثر برسانند. از جمله این انطباقات محیطی عبارتند از، به حداقل رساندن عوامل مخل بیرونی نظیر؛ صداها بلند، نور زیاد... استفاده از برنامه‌های خاص کامپیوتری و روش‌های دیگر برای ایجاد ارتباط و تعامل با دیگران.
بطور خلاصه اهم خدمات کاردرمان‌ها برای کمک به افراد اوتیستیک عبارتند از:
- ارزیابی توانایی‌های فرد و تعیین سطح مهارت‌های رشدی وی در زمینه مهارت هایی نظیر؛ مراقبت از خود، تفریح، وظایف مربوط به نقش،
- تدارک و برنامه ریزی مداخله‌های درمانی که به فرد در پاسخ گویی به محرک حسی و پردازش اطلاعات از طریق حواس کمک کند.
- تدارک فعالیت های لذتبخش سازنده که به فرد امکان ایجاد تعامل و ارتباط با دیگران بدهد
- استفاده از تکنیک‌ها و روش‌هایی که به فرد کمک کند تا یادگیری‌هایی خود را از یه محیط به محیط دیگر، از یک شخص به اشخاص دیگر، و از یک مرحله زندگی به مراحل دیگر زندگی، انتقال دهند
- یافتن روش‌های متناسب و ایمن رفت و آمد در محیط جامعه از طریق همکاری و همفکری با فرد اوتیستیک و خانواده وی
- بهبود کیفیت زندگی فرد از طریق ایجاد انطباق و تغییرات محیطی در محل کار و آموزش فرد
کاردرمانی ذهنی ویژه کار با کودک اتیسم(پاور پوینت آموزشی همراه با تصویر)