پلیمرهای کانجوگه دارای نیمه رسانایی ذاتی، در 15 سال اخیر، بسیار مورد توجه بوده اند. اغلب پلیمرهای کانجوگه شناخته شده، دارای تناوبی از پیوندهای یگانه و دوگانه هستند.
یکی از چالش های امروزی فیزیکدانان و شیمی دانان، طراحی پلیمرهای دارای ویژگی های نیمه رساناها و فلزات به منظور استفاده در الکترونیک است.
برخلاف پلیمرهای کانجوگه، پلیمرهای رداکس، سایت های الکترواکتیو دارای موقعیت مشخص دارند. این پلیمرها، استخلاف هایی دارند که با فلزات واسطه ی دارای فعالیت رداکس همراه هستند و از طریق پیوند کوالان، به ستون فقرات پلیمر، اتصال یافته اند.
الیگو- و پلی سیلان ها، گروه متفاوتی از مواد هستند که بررسی های فراوانی روی آن ها صورت گرفته است. عدم استقرار الکترون های سیگما در این پلی مرها، سبب شباهت ویژگی های آن ها با پلی مرهای کانجوگه شده است. به دلیل ساختارهای الکترونیک باند مانند غیرمستقر، به نظر می رسد که رسانایی، به دلیل حرکت حفره های الکترونی باردار درون چهارچوب کانجوگه باشد.
مواد جدید دارای هر دو مکانیسم رسانایی، توجه زیادی را در الکترونیک به خود جلب کرده اند. از این رو، هدف این مقاله، ارائه ی یک پلیمر دوگانه ی کانجوگه-رداکس جدید دارای ستون فقرات پلی سیلان است.
مطالعات مرتبط با سنتز و ویژگی های پلی سیلان-اتر تاجی، بسیار کمیاب است اما در رابطه با چندین رویکرد تجربی برای اترهای تاجی روی پلیمرهای مختلف، مقالات بسیاری وجود دارد.
برای حصول این مواد، عاملی سازی صحیح پلیمر و اتر تاجی، ضروری است. از این رو، ما با هالوژناسیون بنزواترها شروع کردیم.
سنتز یک پلی سیلان-اتر تاجی جدید