«هریک از ما تمام عقل و دانشی را که بدان نیازمدیم، در درون خود داریم و از طریق ذهن شهودی که ارتباط ما با هوش جهانی است، در دسترس ماست.» شاکتی گاوین
ذهن ناخودآگاه خردمندی و دانش بی‌پایانی را حمل می‌کند که طی یک عمر یادگیری در خود اندوخته است. انبوهی از جزئیات که ممکن است ذهن خودآگاه را سردرگم کنند، درون ناخودآگاه ذخیره می‌شوند. زمانی‌که هنوز قادر به صحبت‌کردن نیستید، ذهن ناخودآگاه‌تان همچون اسفنجی که آب را به خود می‌کشد، اطلاعات را جذب می‌کند.
با یادگیریِ چگونگی دسترسی به قلمرو ناخودآگاه، به معنای واقعی کلمه می‌توانید هر مشکلی را با کمترین تلاش ذهن خودآگاه حل کنید.
بیشترِ دانشمندان، نویسندگان، آهنگسازان و شخصیت‌های تاریخی مشهور موفقیت خود را به قدرت ناخودآگاه نسبت داده‌اند. همه آنها معتقدند که راه‌حل‌ها پدیدار شده‌اند، نه در زمانی‌که آگاهانه مشغول یافتن راه‌حلی برای مشکل بودند، بلکه هنگامی‌که سرگرم بعضی از فعالیت‌های یکنواخت و تکراری بودند. افرادی‌که برای یافتن پاسخ به‌کرات از ذهن ناخودآگاه خود بهره می‌برند، می‌دانندکه چیزی به نام «غیرممکن» وجود ندارد.
دسترسی به قدرت ناخودآگاه
چند روش ساده وجود دارند که چرخ‌های حلِ مشکل ناخودآگاه را فعال خواهند کرد. وقتی بدانید چگونه از آنها به‌طور کارآمد استفاده کنید، نیروی بالقوه‌ای در درون‌تان پدیدار میشود که شما را در هر زمانی تبدیل به فردی صاحب‌نظر می‌کند.
خوابیدن، قدم‌زدن، نقاشی‌کردن، نواختن ساز یا هر نوع فعالیت فیزیکی دیگری که نیاز به تفکری متمرکز ندارد، برای بستن ذهن خودآگاه مؤثر است. با این وجود، ناخودآگاه همیشه در حال کارکردن است، چه بیدار باشید چه خواب.
دو روشی که به‌کرات به‌کار می‌برم:
۱. پرسشی از خود بپرسید و تا روز بعد روی آن فکر کنید1 !
ممکن است این مسئله به‌نحو مسخره‌ای ساده به نظر برسد، اما معجزه می‌کند. هر مشکلی که می‌پندارید حل آن با ذهن خودآگاه ناممکن است، آن را به ذهن ناخودآگاه‌تان بسپارید تا هنگامی‌که خواب هستید، روی آن کار کند.
بیشتر وقت‌ها پاسخ ناگهان پدیدار میشود، زمانی‌که آگاهانه روی مشکل یا پرسشی متمرکز نیستیم. با این وجود، این فرایند همیشه با ذهن خودآگاه آغاز میشود و سپس به ناخودآگاه منتقل میشود تا روی آن کار کند.
تکرار پرسش لازم است تا به اندازه کافی عمیقاً به ذهن خودآگاه القاء شود و ناخودآگاه به آن توجه کند. دلیل اینکه تکرارکردن مادر تمام یادگیری‌هاست، این است که مسئله پیوسته برای ذهن ناخودآگاه تکرار شود. (به همین دلیل است که اعتیادها به دشواری ترک می‌شوند).
به ذهن خودآگاه خود همچون برنامه و به ذهن ناخودآگاه همچون نرم‌افزار بنگرید. همه قانون‌ها و رفتارها و کردارها را نرم‌افزار برنامه‌ریزی می‌کند، اما برنامه آن را انجام می‌دهد. ناخودآگاه، ذهن خودآگاه شما را مهار می‌کند. البته مگر اینکه یاد بگیرید چگونه از قدرت ناخودآگاه بهره‌برداری کنید و آگاهانه سبب شوید که برای شما اثربخش باشد.
نکته دیگری که باید هنگام درخواست پاسخ از ذهن ناخودآگاه به یاد داشته باشید، این است که ضروری است از قدرت اراده استفاده کنید. تکرار پرسش به‌تنهایی ثمربخش است، اما در نهایت، استفاده از قدرت اراده به همه‌چیز سرعت چشمگیری می‌بخشد. این مسئله سبب میشود پیامی اضطراری به ضمیر ناخودآگاه‌تان برسد و متوجه شود شما واقعاً به کمک نیاز دارید.
هر زمان از این روش استفاده کرده‌ام، تقریباً همیشه پاسخ را روز بعد و بیشتر وقت‌ها از طریق رؤیا دریافت کرده‌ام.
۲. نوشتنِ خودبه‌خودی
برای به‌کارگیری این روش فقط لازم است بدون هیچ‌گونه سانسوری بنویسید. با توجه به پرسش‌تان، همه افکار و واژگان و مسائل مرتبطی را که به ذهن‌تان می‌رسد، بنویسید. فکر یا پردازش نکنید، فقط بنویسید. هرچه از ذهن‌تان تراوش می‌کند، خوب است، مهم نیست حتماً معنایی داشته باشد، فقط بگذارید جریان یابند.
سپس، چند ساعت بعد یا حتی روز بعد، همه نوشته‌های خود را بررسی کنید و بکوشید معنایی از آن استخراج کنید. راه‌حل ممکن است از زاویه‌ای که انتظارش را ندارید سربرآورد، بنابراین ذهن خود را باز نگه دارید.
ممکن است درباره نوشتنِ غیرارادی مطالبی شنیده باشید، نوشتنِ خودبه‌خودی متفاوت از نوشتنِ غیرارادی نیست. هر دو مستلزم بستن ذهن خودآگاه است تا ذهن ناخودآگاه جریان یابد.
مادربزرگ‌ام که مِدیوم2 یا روانی یا به هر نوعی، فردی خاص نیست، یک‌بار به‌صورت غیرارادی کتابی کامل نوشت. او تاحدی قادر بود ذهن خودآگاه خود را خاموش کند و درباره تبارِ دور خانواده که تاکنون به هیچ طریقی، دست‌کم به‌صورت آگاهانه، شناختی از آنها نداشت، اطلاعاتی دریافت کند.
هنگامی‌که مستقیماً قدرت ناخودآگاه خود را تجربه کرده‌اید، هیچ دلیلی وجود ندارد که از این پدیده‌ها هراسی داشته باشید.
در واقع، بعضی از بهترین جمله‌های خود را زمانی نوشته‌ام که درست فکر نمی‌کردم. بیشترِ شاعران و نویسندگان از نوشتنِ خودبه‌خودی یا «نوشتنِ ناخودآگاه» بهره می‌گیرند و به شما خواهند گفت که این یگانه راهِ ارائه شاهکاری راستین است.
نگارش منظم خاطرات نیز ابزاری مؤثر برای دریافت اطلاعات از ناخودآگاه است. هنگامی‌که خاطرات می‌نویسیم، معمولاً آرام هستیم و به‌راستی تلاش نمی‌کنیم آگاهانه مشکلی را حل کنیم. این روش برای رهاسازیِ جریان پنهان دانش مفید است.
شما هم‌اکنون پاسخ را در اختیار دارید
با هر معضلی که روبه‌رو می‌شوید، بدانید که هم‌اکنون راه‌حل را در اختیار دارید و فقط باید آن را از ناخودآگاه خود استخراج کنید. بسیاری از مردم نمی‌دانند که در درون خود انباری گسترده از دانش دارند، در نتیجه، پاسخ را در آن جست‌وجو نمی‌کنند، حتی به صورت آگاهانه.
هنگامی‌که بیاموزید چگونه از ذهن ناخودآگاه خود استفاده کنید، زندگی‌تان بسیار راحت‌تر و آسان‌تر میشود و به‌راستی با مشکلات روبه‌رو نخواهید شد. دیگر نیازی نیست ساعت‌ها به مغز خود فشار بیاورید ـ رهایی از استرسی بزرگ!
ممکن است در خواب پاسخی از ناخودآگاه دریافت کنید، بنابراین، پس از اینکه پرسش را از ذهن خودآگاه به ذهن ناخودآگاه روانه کردید، توجه ویژه‌ای به رؤیاهایتان داشته باشید. نوشتن رؤیاها درست پس از بیدارشدن، برای به‌یادآوردن و درک معنای آنها مفید است.
همچنین ممکن است در حالی‌که سرگرم کار روی مسئله‌ای بی‌اهمیت یا نامرتبط هستید، «اتفاقی» به پاسخ دست یابید.
برای کاوش بیشتر درباره موضوع ذهن و کسب اطلاعات بیشتر درباره چگونگی کارکرد ذهن ناخودآگاه، می‌توانید بعضی از کتاب‌های زیر را برای مطالعه انتخاب کنید
چگونه مشکلاتمان را با ضمیر ناخود آگاه خود حل کنیم ؟
