لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه60
مقدمه :
هیجانها در فعالیت انسانی بویژه ورزش نقش اساسی دارند و به زندگی کمال می بخشد اگر بیش از حد در یک فرد جمع شود باعث بروز رفتارهای غیر منطقی خواهد شد .هیجان خواهی[1] تنوع جویی در احساسات و تجارب از نیازهای آدمی است چنانچه بعضیها خطر می کنند تا به چنین تجربه هایی دست یابند (اتکینسون[2] و همکاران(1980)، ترجمه براهنی ، 1370) .
درتعریف پرخاشگری نظریات متفاوتی مطرح شده است .کریمی رفتاری که هدف آن صدمه زدن به خود یادیگری باشدا پرخاشگری[3]معرفی می نماید و یک رفتار آسیب زا را در صورتی پرخاشگری می داند که از روی قصد وعمد به منظور صدمه زدن به دیگری یا خود انجام گرفته باشد (کریمی 1380) . وکارشناسان به انواع متفاوتی از پرخاشگری معتقدندکه بارون [4] از پرخاشگری خصمانه[5] و پرخاشگری وسیله ای[6] سخن به میان آورده است . پرخاشگری خصمانه زمانی است که قصد اصلی رفتار، صدمه زدن به بازیکن دیگر است . این نوع پرخاشگری با خشم همراه است و اساسا شخص می خواهد دیگری را در رنج ببیند ولی پرخاشگری وسیله ای ممکن است رفتار به طور روشن موجب صدمه شود ، اما قصد شخص دستیابی به هدف متفاوت مثل بدست آوردن امتیاز است (بارون ،1992) .
پرخاشگری در مردان وزنان وفرهنگها متفاوت است، تحقیقات نشان داده است که پسرها پرخاشگرتر از دخترها هستند واین تفاوت در غالب فرهنگ ها و تقریبا در همه سنین و نیز در غالب حیوانات دیده می شود بطور کلی پسرها بیشتر از دخترها پرخاشگری بدنی و لفظی از خود نشان میدهند و پرخاشگری بخشی از قالب رفتاری مردانه آنهاست.
همچنین رفتار پرخاشگرانه با ترشحات داخلی بدن و وضعیت اقتصادی درارتباط است چنانچه آرچر[7] در یک مطالعه ای رابطه مثبتی بین سطح تستوسترون مردان و سطح پرخاشگری آنان مشاهده کرده است و این حالت درمردان دارای اوضاع اقتصادی –اجتماعی پایین بیشتر مشهود بوده است ودیده شده است که سطح بالای تستو سترون[8] ، پرخاشگری را بین زنان افزایش می دهد ( به نقل از کارلسون[9]1999 ، ترجمه پژوهان، 1370).
روانشناسان ورزش تئوریهای غریزه[10] ، تئوری یادگیری اجتماعی[11] و فرضیه پرخاشگری ناکامی[12] F.A.H را در تبیین رفتار پرخاشگری مهم تلقی کرده اند . چنانچه فروید[13] و لورنز[14] 1966 معتقدند که پرخاشگری به عنوان یک نیروی نهفته در انسان دارای حالت هیدرولیکی است ،یعنی به تدریج در شخص متراکم و فشرده می شود تا اینکه انسان نیاز به تخلیه پیدا می کند . آنها معتقد به ذاتی بودن پرخاشگری هستند.
بندورا[15] (1973) از پیروان مکتب یادگیری معتقد است پرخاشگری همانند دیگر رفتارهای اجتماعی به وسیله تقلید وتقویت آموخته می شود در حالیکه دالارد[16] و همکارانش ( 1939) ناکامی را علت پرخاشگری میدانند. انها بر این باورند که اگر چه ما دارای یک سائق پرخاشگرانه فطری هستیم، اما رفتار پرخاشگرانه بوسیله ناکامی از قوه به فعل تبدیل می شود، یعنی وقتی که ناکام شدیم با رفتار پرخاشگرانه واکنش نشان می دهیم چنانچه تحقیقات بکر[17] و همکارانش موئید همین موضوع است انها دریافتند زمانی که یک تیم در حال شکست خوردن است احتمال پاسخ پرخاشگرانه به موقعیت ناکامی افزایش می یابد همچنین برکویتز[18] نسخه سفسطه گرایانه فرضیه پرخاشگری ناکامی را ارائه داد وی فرض کرد که ناکامی منجر به خشم می شود وخشم مستقیماً منجر به پرخاشگری حال اگر ناکامی غیر قابل انتظار و غیر منصفانه تلقی شود، خشم بیشتری را برمی انگیزاند و خشم ممکن است منجر به پرخاشگری شود زیرا ما نمی توانیم فرایندهای ذهنی بالاتری (تفکر ) را به کار گیریم پس اگر خشم به اندازه کافی شدید یا اگر به دلایلی قادر به تفکر منطقی در آن لحظه نباشیم ممکن است پاسخ پرخاشگرانه را به همراه
تحقیق در مورد بررسی پرخاشگری و هیجان خواهی نوجوانان و جوانان بعد از تماشای مسابقات فوتبال