در 1952 کمیته هایی از متخصصان وابسته به سازمان بهداشت جهانی برای اولین بار در گزارشی اعتیاد را چنین مطرح کردند: حالت مسمومیت متناوب و مزمن ، مضر برای فرد یا اجتماع که بوسیله مصرف تکراری ماده ای مخدر ، طبیعی یا شیمیایی ، به وجود می آید و دارای مشخصات زیر است :
1- میل یا احتیاج ( اجبار) به ادامه مصرف و تهیه آن به هر وسیله ای که ممکن است .
2- تمایل به افزایش مقدار مصرفی به علت سازش بدن و تحمل آن
3- ایجاد وابستگی روانی و جسمانی ، به نحوی که عوارض آن در مواقع کمبود یا ترک ، ظاهر می شود.
در روانشناسی اعتیاد ، عادت کردن به چیزی به شرح زیر است :
اعتیاد به مواد مخدر ، نیاز به مصرف یک ماده ی مخدر است که در صورت عدم مصرف آن ، حالات خاصی بوجود می آید که گاهی برای معتاد غیر قابل تحمل است .
در پزشکی به جای اصطلاح اعتیاد معمولا کلمه وابستگی به مواد مخدر به کار می رود و معتاد کسی است که از نظر روانی و جسمی به یک ماده مخدر وابستگی پیدا می کند . وابستگی روانبی حالتی است که شخص بعد از مصرف ماده مخدر ، احساس آرامش ، رضایت خاطر و لذت می کند . وابستگی مذکور مهمترین عامل مصرف مکرر مواد اعتیادآور است .
وابستگی جسمی عبارت از حالت انطباقی در بدن فرد می باشد که پس از استعمال مکرر مواد مخدر در بدن پدید می آید و در واقع بدن فرد نسبت نه آن عادت می کند و در صورت عدم استعمال ة واکنش هایی از قبیل دردهای جسمی بروز می کند .
شامل 15 صفحه فایل word قابل ویرایش
دانلود مقاله تعریف اعتیاد وعلل آن