پایان نامه کارشناسی ارشد علوم اجتماعی
گرایش پژوهشگری
همراه با پرسش نامه
167 صفحه
چکیده:
امروزه، تهدیدات زیست محیطی در مرکز مهمترین پرسش های وجدان انسان قرن بیست و یکم قرار دارد. این پرسش ها افکار عمومی جهان را به طرز نگران کنندهای به خود معطوف کرده و حساسیت شدیدی نسبت به محیط زیست در سطح جهانی به وجود آورده است. هیچ کس نمیتواند این ادعا را بکند که پیدایش مواد آلوده کننده بر روی کره خاکی ما نتیجه برخی دگرگونی های طبیعی و مستقل از اراده انسان است. اشتباهاتی که در افکار، نگرش و رفتار انسان در نتیجه فعالیت های خود بر روی زمین مرتکب شده است، یکی از علت های اصلی خساراتی است که محیط زیست متحمل آن گردیده است.
هدف اصلی این پژوهش، سنجش رفتار زیست محیطی و شناخت تاثیر سرمایه اجتماعی بر رفتارهای زیست محیطی میباشد. به عبارت دیگر، هدف اصلی پژوهش حاضر پاسخ به این سوال است که آیا با افزایش و یا کاهش سرمایه اجتماعی، در رفتارهای زیست محیطی تغییری به وجود می آید یا خیر؟ روش تحقیق در این پژوهش از نوع پیمایش است. نمونه آماری شامل 440 نفر از افراد بالای 18 سال ساکن در مناطق شهری استان کردستان بوده که با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله انتخاب شده اند.ابزار این تحقیق پرسشنامه بوده است. علاوه براین، متناسب با دو وجه موضوع تحقیق و سؤالاتی که در مطالعه و بررسی حاضر مهم بودهاند، نظریههای مربوطه، ارائه و بررسی شدند. برای آنکه تحقیق حاضر انجام گیرد از نظریه های روبرت پاتنام (در مورد سرمایه اجتماعی) و دانلپ و ونلیر( در مورد پارادایم جدید زیست محیطی ) به عنوان چارچوب نظری مورد استفاده قرار گرفته بود.
نتایج تحقیق حاضر نشان میدهد که با وجود شرایط نامناسب و امکانات محدود زیست محیطی در استان کردستان رفتارهای مسئولانه زیست محیطی افراد مورد مطالعه در حد بالایی بوده است. علاوه بر این، یافته ها حاکی از در حد نزدیک به متوسط بودن سرمایه اجتماعی افراد مورد مطالعه است. همچنین، نتایج تحقیقی حاضر نشان می دهد که از یک سو، بین شهر، جنسیت، وضعیت اشتغال و طبقه ذهنی با رفتار مسئولانه زیست محیطی افراد رابطه وجود ندارد و از سوی دیگر، بین سن، وضعیت تاهل، نگرش زیست محیطی، آگاهی زیست محیطی، سرمایه اجتماعی و تحصیلات و رفتار زیست محیطی افراد رابطه وجود دارد.
در خاتمه، به دلایل احتمالی کم بودن میزان سرمایه اجتماعی، وجود رابط معکوس بین تحصیلات و رفتارهای زیست محیطی و عدم رابطه بین تحصیلات و نگرش زیست محیطی پرداخته شد. بر این اساس، از جمله دلایل احتمالی کم بودن سرمایه اجتماعی مردم استان کردستان اولاً، ضعف رابطه دولت با نیروهای اجتماعی، ثانیاً، عدم توانایی جامعه در تامین حقوق افراد و نهایتاً، فقدان امنیت میباشد. همچنین، به علت جدید بودن آموزش محیط زیست در ایران و فقدان محتوا و کیفیت مناسب برای آموزش محیط زیست در نظام آموزشی ایران، اولاً، دانش زیست محیطی در سطح پایینی بوده و ثانیاً، نمیتوان از کسانی که دارای تحصیلات بالای هستند، انتظار داشت که رفتارهای مسئولانه ای نسبت به محیط زیست داشته باشند.
واژههای کلیدی: رفتارهای زیست محیطی، سرمایه اجتماعی، دانش زیست محیطی، نگرش زیست محیطی، تحصیلات
بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی بر رفتارهای زیست محیطی مطالعه موردی استان کردستان