نظم آموزش، دانش، و اجرا بر مهندسی، بدون داشتن نهادی که اعتبار اجتماعی و حقوقی بر مهندسی و تصمیم آن بنهد ممکن نیست. از سویی عرف و آیین و آیین نامه هنگامی مشروعیت و اعتبار باطنی (علمی) دارد که حاصل تجربیات تنسیق شده و مورد تایید خبرگان بوده مرتباً در بوته تجربه و تلاش میدانی تنقیح و تایید گردد. با اندک نگرشی بر آیین نامه های داخلی و مقدار سرمایه گذاری مالی و انسانی و سازمانی بر آنها به خوبی مشهود است که تناسب لازم و کافی در شان نهاد سازنده آیین نامه و اشاره اخیر وجود میدانی ندارد. این مقاله با بررسی آیین نامه های مختلف صادره از مقررات ملی مسکن، معاونت فنی راه، معاونت انسانی و برنامه ریزی ریاست جمهوری سازمان برنامه سابق و موسسه استاندارد ملی وزارت صنایع سعی بر نمایش آشفته بازار آیین نامه های ایران داشته و تاکید بر ضرورت باز سازمان نویسی بر این نهادها و سرمایه گذاری ساختاری برای ایجاد آیین نامه های تجربی با انشا ملی دارد.
سال انتشار: 1392
تعداد صفحات: 9
فرمت فایل: pdf
بررسی آیین نامه های ایران به منظور کاربرد در مهندسی عمران