8 ص
حنا در کتاب داروسازی مصر کهن: پاپیروس ابرس ( منصوب به جرج ابرس، مصر شناس آلمانی 1837 -1898 )
کاترین کترایت – جونز 20004 دانشگاه کنت استیت.
پاپیروس در حدود سال 1550 قبل از میلادی در طبس مصر نوشته شد این نوشته شامل خلاصه ای از 876 نوع درمان دستور داروسازی و فرمولهای دارویی پزشکی است که در آن زمان گرد آوری و فهرست شده اند. این کتاب شامل اطلاعاتی است که حداقل از چهل منبع مختلف برگرفته شده اند این پاپیروس بیماریها و جراحتها، نشانه های آنها، نحوه تشخیص، طرز معامله، تجویزها، تهیه و استفاده درست از داروها را شرح و توضیح می دهد. در این معالجه ها و تجویزها مکررا از مراسم مخصوص روحانیون و جادوگران نیز استفاده شده است پاپیروس در سال 1862 توسط ادوین اسمیت در طبس پیدا شد و متعاقبا به تملک دانشگاه لایپزیک در آمد پاپیروس دارای اطلاعات تاریخی و فولکوریک مفیدی در مورد فعالیت های درمانی مصر کهن است اما در مانهای پیشنهاد شده در آن را در حال حاضر نمی توان دارو نامید هیچ کدام از درمانها را در حال حاضر نمی نوان بکار گرفت مگر زیر نظر یک پزشک متخصص .
حنا در دستورات دارویی پاپیروس:
حنا یکی از 400 گیاه ماده معدنی و اعضای حیواناتی است که در پاپیروس جهت دارو سازی و معالجه اسیتفاده شده اند. در 1500 قبل از میلاد در مصر حنا با توجه به اینکه مترجم که چگونه حروف ( ک، پ، ر ) موجود در کلمه حنا در مصر قدیم را چگونه ترجمه کند کاپروس یا سیپریوس نامیده می شد پاپیروس هفت گونه از حنا را بر حسب اینکه از کجا چیده شده باشد سن گیاه و اینکه کدام قسمت از گیاه باشد مشخص کرده است.
حنای شمال ،حنای دشت،حنای چمنزار،حنای مرداب،انواع حنای چیده شده از مناطق مختلف دارای خاک و سطح رطوبت متفاوت را مشخص میکند خاک و سطح رطوبت بر میزان لاوسون حنا تاثیر دارند .شرایط مرطوب،حاصلخیز و خنک منجر به کاهش میزان لاوسون گیاه میشود.شرایط خشک و گرم،و خاک آهن دار،منجر به افزایش میزان لاوسون در گیاه میشوند.غده حنا، تیغ حنا و علف حنا نیز بخشهایی از گیاه هستند که مشخص کننده سن و دوره رشد گیاه میباشند و البته هر کدام ویژگیهای خاص خود را دارند.
حنا در کتاب داروسازی مصر کهن