درباره اختلال نقص توجه/ بیش فعالی
بیش‌فعالی به حالتی دلالت می‌کند که در آن کودک به نحوی مفرط و بیش از اندازه فعال و پرجنب و جوش است. تحرک زیاد این کودکان نه تنها خود آنها را بلکه اطرافیان ، همکلاس‌ها ، اولیای مدرسه را دچار مشکل می‌کند. از آن جایی که در میان درصد بالایی از معتادین و افرادی که ترک تحصیل کرده‌اند علایم بیش فعالی در کودکی قابل مشاهده است.
نام فایل: (Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD
فرمت فایل: PPT
تعداد اسلاید ها: 20
فرمت فایل: WORD
تعداد صفحه : 12
Contents
Introduction
What is ADHD?
What causes ADHD?
What are the characteristics of ADHD?
- Inattention
- Hyperactivity
- Imulsivity
Social-emotional difficulties
Identifying students with ADHD
- Pre-school years
- Elementary-school years
30 tips on the classroom management of ADHD
Conclusion
References
Introduction
Inattention, hyperactivity, and impulsivity are the core symptoms of Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD). A child’s academic success is often dependent on his or her ability to attend to tasks and teacher and classroom expectations with minimal distraction. Such skill enables a student to acquire necessary information, complete assignments, and participate in classroom activities and discussion . When a child exhibits behaviors associated with ADHD, consequences may include difficulties with academics and with forming relationships with his or her peers if appropriate instructional methodologies and interventions are not implemented.
and ...
در سالهای اخیر تعداد کم ولی رو به افزایشی از بزرگسالان مبتلا به adhd به کلینیک ها مراجعه می کنند. Adhd:attention deficit-hyperactivity disorder
adhd که سابق بر این تصور می شد فقط در کودکان دیده می شود، علائمی از قبیل عدم توانایی در تمرکز و یا حفظ آن، و یا فعالیت حرکتی بیش از اندازه، و به طور کلی عدم توانایی در بازداری رفتار تکانشی دارد.
این اختلال در فارسی به اختلال بیش فعالی- کمبود توجه ترجمه شده است.
این کتاب تالیف راسل بارکلی کوین مورفی و ماریلن فلشر می باشد.
تعریف : ADHDاختلالی است که در آن پرتحرکی ، بی توجهی و رفتارهای ناگهانی بیشتر و شدیدتر از کودکان دیگر وجود دارد . ۳ تا ۵ درصد کودکان به این اختلال مبتلا هستند و در پسرها شایع تر است . ممکن است در بعضی بیشتر علائم پرتحرکی و رفتارهای ناگهانی و در گروهی علائم بی توجهی بیشتر دیده شود . علائم این بیماری قبل از ۷ سالگی شروع می شود ولی اغلب در دوران مدرسه مشکلات جدی ایجاد می گردد .
علت :
این بیماری سالهاست که شناخته شده و وعوامل متعددی در ایجاد آن نقش دارند . به نظر می رسد علت آن بیشتر قص در تکامل سیستم اعصاب باشد . کودکان مبتلا احتمالاً در قسمت هایی از مغز که مسئول توجه ، تمرکز و تنظیم فعالیت های حرکتی می باشد دچار نقص جزئی هستند . توارث و ژنتیک در این اختلال نقش دارد . همچنین در بعضی موارد در جریان حاملگی یا زایمان یا پس از آن صدمات جزئی به ساختمان مغز وارد می شود که می تواند باعث این مشکل گردد .
علائم :
مشکل اصلی کودکان عدم توانایی آنها در حفظ و تنظیم رفتارشان است ، در نتیجه اغلب نمی توانند رفتار مناسبی که لحظه به لحظه با شرایط محیط هماهنگ باشد نشان دهند . خوابیدن و غذاخوردن آنها منظم نیست به نظر میرسد در همه چیز دخالت می کنند و مراقبت دائمی نیاز دارند . از نظر هیجانی ثبات ندارند ، بطور ناگهانی می خندند یا گریه می کنند و رفتارشان غیرقابل پیش بینی یا ارزیابی است . سریع از کوره در می روند و نمی توانند پیامدهای رفتارشان را پیش بینی یا ارزیابی نمایند . در فعالیت های خطرناک شرکت می کنند و احتمال صدمه دیدن آنها زیاد است . قبل از فکر کردن عمل می کنند ،قبل از پایان سئوال جواب می دهند ،اشیاء را پرتاب می کنند و ناخواسته به دیگران صدمه می زنند ، پرفعالیت و پرتحرک هستند ، هرلحظه در حال رفتن هستند ، انگار موتوری درون بدن آنهاست که آنها را به حرکت دائمی مجبور می کند ، نمی توانند آرام بنشینند و بی قرار هستند .
اختلال تمرکز در این کودکان در کارهایی که فعالیت دائم و جدی مغزی را لازم دارد مشهودتر است . آنها ممکن است در تماشای تلویزیون ، بازی با کامپیوتر و فعالیتهای لذت بخش با کودکان دیگر تفاوتی نداشته باشند ولی در کارهایی که فعالیت مداوم مغزی و تمرکز لازم دارد ( انجام تکالیف درسی ) تفاوت آنها با کودکان دیگر نمایان می شود . به نظر می رسد مغز آنها اطلاعات محیطی را بیش از حد لازم می گیرد ، یعنی در انتخاب توجه به اطلاعات ضروری و بی توجهی و حذف اطلاعات غیرضروری ضعف دارند . رعایت قوانین منزل و مدرسه برای آنان مشکل است و برای پیروی از قوانین توجه بیشتری لازم دارند . در انجام تکالیف مدرسه ، تمرکز روی درس ، رعایت قوانین مدرسه و داشتن روابط اجتماعی مناسب با همکلاسی ها مشکل دارند . برای رسیدن به اهداف درازمدت برنامه ریزی نمی کنند.
عوارض
رفتار کودکان روی عملکرد آنها در خانواده ، اجتماع مردم و مدرسه تأثیر سوء می گذارد و باعث واکنش های منفی اطرافیان ، خانواده ، کادر مدرسه و همسالان می شود . این رفتارها مشکلات جدی در مدرسه و اجتماع ایجاد می کند و باعث کاهش اعتمادبه نفس و احساس بی کفایتی در این کودکان می گردد . ممکن است آنها از مدرسه و اجتماع متنفر گردند . کودکان طبیعی به خاطر رفتارهای مناسب و موفقیت های تحصیلی و اجتماعی زمینه زیادی برای تشویق شدن دارند و همین تشویق ها موجب پرورش اعتماد به نفس و عزت نفس در آنها می شود ولی کودکان دچار ADHD کمتر به این موفقیت ها دسترسی پیدا می کنند . کودکان ADHD ممکن است به صورت ثانویه دچار اختلالات ارتباطی ، مشکلات تحصیلی ، اضطراب افسردگی و بزهکاری شوند .
سیر :
سیر ADHD متنوع است . بهبودی در صورت وقوع معمولاً بین ۱۲ تا ۲۰ سالگی رخ میدهد و بهبودی قبل از ۱۲ سالگی نادر است . گاهی علائم در بلوغ بهبود یافته و گاهی نیز تا بزرگسالی ادامه می یابد .
با افزایش سن پرتحرکی کمتر شده ولی اختلال تمرکز و رفتارهای ناگهانی می تواند باقی بماند . در ۱۵ تا ۲۰ درصد موارد علائم همراه با افزایش سن ادامه می یابد . بدون درمان تنها یک سوم تا نصف کودکان دچار ADHD می توانند با علائم خود در زندگی سازگار و منطبق باشند و بقیه مستعد بروز مشکلات ثانویه خواهند بود .
درمان :
درمان هایی که برای کودکان ADHD به کار میرود می تواند به چهار گروه تقسیم گردد :
آموزش والدین
آموزش آموزگاران
استفاده از کلاسهای مخصوص
درمان دارویی و درمان های روان شناختی
آموزش والدین و معلمین بخش مهمی از درمان را تشکیل می دهد و شامل دو بخش است ؛
آموزش برای شناخت بیماری
آموزش برای بکارگیری روش های درمانی
والدین باید این بیماری را به عنوان یک نقص خفیف در مراحل اولیه رشد مغز دانسته و به کودک خود به دید کودکی تنبل ، نافرمان ، شرور و فضول که اگر بخواهد می تواند رفتاری طبیعی داشته باشد نگاه نکنند ، بلکه او را کودکی بدانند که تلاش می کند با ناتوانی خود که خارج از کنترلش است ، کنار بیاید .
والدین باید راههای دیگری برای تشویق ، تقویت اعتماد به نفس و ایجاد احساس موفقیت در کودکشان بیابند . فعالیت ورزشی ، هنری ، فنی ، اجتماعی می تواند فرصت هایی برای نمایان کردن توانائی های این کودکان ایجاد نماید . این فعالیت ها بالطبع تشویق بیشتری به دنبال داشته و می تواند آثار منفی حاصل از تجربه های بد قبلی ( شکست ها ، طرد شدگی ، تنبیه ها و ... ) را بکاهد و جایگزین آن گردد . البته والدین نباید تصور کنند که کودکانشان به دلیل این ناراحتی مسئول اعمال نامطلوب و خلاف خود نیستند ، بلکه کودک می باید اینگونه رفتارها را جبران کند .
برای اینکه کودکان قوانین را بیاموزند و از آن پیروی نمایند لازم است قوانین را برای آنها واضح تر ، در فواصل کمتر و دفعات بیشتر بیان کنیم و سیستم تشویق و تنبیه قوی تری را با آن همراه نماییم .
برخورد مناسب با کودکان دچار ADHD به زمان ، پشتکار ، کوشش ، مداومت و همکاری و هماهنگی زیادی نیاز دارد و به همین دلیل مربیان و والدین باید همواره روحیه ای با نشاط ، شاداب ، طنزپرداز و شوخ طبع را در خود حفظ نمایند .
درمان بیش فعالی کودک با غذا
با توجه به تحقیقات انجام شده می توان گفت برای کاهش شیطنت کودکان بیش فعال(ADHD) که خیلی پُر جنب و جوش هستند، و به اصطلاح خیلی شلوغ می کنند، مصرف مواد مغذی زیر مفید است:
- اسیدهای چرب ضروری:
تحقیقات بسیاری نشان داده اند که غلظت اسیدهای چرب "امگا-3" و "امگا-6" در این افراد به مقدار زیادی پایین تر است و این کودکان، علائم کمبود اسیدهای چرب ضروری مانند تشنگی زیاد را نشان می دهند.
کنجد، تخمه ی کدو تنبل و تخمه ی آفتابگردان منابع خوبی از اسیدهای چرب امگا-6 و ماهی آزاد و ساردین، از منابع خوب اسیدهای چرب امگا-3 می باشند.
- ویتامین B6:
ویتامین B6 یک کوفاکتور ضروری برای اغلب مسیرهای متابولیکی اسیدهای آمینه، شامل مسیرهای دکربوکسیلاسیون برای دوپامین، آدرنالین، وسروتونین می باشد. از این طریق، ویتامین های گروه B سبب بهبود رفتار در برخی کودکان مبتلا به ADHD شده است. در برخی کودکان بیش فعال، سطح سروتونین خون پایین است، در نتیجه دوز بالای ویتامین B6 با افزایش میزان سروتونین خون سبب بهبود علائم می شود.
- آهن:
کمبود آهن، دقت و توجه را به میزان قابل توجهی کاهش داده و به مکمل یاری پاسخ مثبت می دهد. برخی مطالعات نشان داد که با مکمل یاری آهن، 30 درصد بهبود در این کودکان مشاهده شده است.
- منیزیم:
برخی بررسی ها نشان داده اند که کمبود منیزیم اغلب در ADHD دیده می شود و با دریافت منیزیم، بیش فعالی به طور قابل ملاحظه ای کاهش می یابد.
- روی:
چندین مطالعه نشان داده است که این ماده ی معدنی در سرم افراد مبتلا به بیش فعالی کم است که می تواند ناشی از کاهش دریافت یا جذب آن باشد. بر طبق دیگر مطالعات دریافت روی از طریق تغذیه ممکن است در پاسخ این کودکان به دکستروآمفتامین موثر باشد.
برخی داروهای گیاهی، به دلیل خواص آرام بخش و ضد اضطراب در درمان این کودکان بسیار رایج است، زیرا کودکان بیش فعال،مکررا دچار مشکلات خواب می شوند.از جمله رایج ترین این گیاهان آرام بخش می توان به سنبل الطیب و گل ساعتی اشاره نمود.
غذاهایی که باید از خوردن آن ها اجتناب نمود عبارت اند از:
- شکر و غذاهای حاوی آن مانند: بیسکویت، کیک، شیرینی، شکلات و نوشابه های شیرین.
اگرچه اغلب شکر به عنوان علتی برای بیش فعالی ذکر می شود،اما مطالعات کنترل شده، تاثیرات منفی آن را بر روی رفتار اثبات ننموده اند. گرچه شواهد اندکی موید تاثیر شکر بر روی رفتار است، اما باید فواید کاهش مصرف شکر را مد نظر داشت.
غلات صبحانه، نان جو، برنج، ماکارونی و سیب زمینی از مواد غذایی نشاسته ای هستند که عوارض جانبی ندارند.
- بادام، سیب، زردآلو، کشمش، هلو، آلو، پرتقال، توت، گوجه فرنگی و خیار (حاوی سالیسیلات های طبیعی).
- رنگ ها مانند تارترازین (نوعی رنگ غذایی به رنگ نارنجی) که در غذاهای آماده بسته بندی شده، آدامس، شکلات، آب لیمو، سس ها، کمپوت ها، کنسرو نخودفرنگی، نوشابه های گازدار وجود دارد.
- اسید بنزوئیک (نوعی نگهدارنده مواد غذایی)، در مرباها،پوره میوه ها، آب میوه ها، ترشی ها و سس های سالاد استفاده می شود.
- نوشابه های گازدار که به دلیل محتوای بالای فسفر آن ها و برهم زدن تعادل کلسیم و فسفر بدن می توانند منجر به بیش فعالی شوند.
- قهوه، چای، کولا و سایر نوشیدنی های حاوی کافئین می توانند علائم بیماری را تشدید نمایند.
نکات مهم:
تجمع فلزات سمی همانند سرب، آرسنیک، آلومینیوم، جیوه، یا کادمیوم نیز می تواند سبب مشکلاتی در یادگیری و رفتار کودکان شود. سرب می تواند سبب تخریب ادراک و رفتار کودکان شود. بر اساس تحقیقات، اصلاح سطح سرب بدن ( از طریق مواد شلاته کننده مانند ویتامین)، در کودکان بیش فعالی که میزان سرب بالاتری داشتند، موجب بهبود رفتار قابل ملاحظه ای گردید.
مصرف مکرر آنتی بیوتیک ها ( به ویژه برای عفونت های گوش) در دوران کودکی می تواند سبب عدم تعادل باکتری های مفید در کودکان و در نتیجه علائم جسمانی و تغییرات رفتاری در آن ها شود. مصرف پروبیوتیک مناسب به همراه یک رژیم کم شکر و بدون کربوهیدرات های تصفیه شده می تواند در برقراری مجدد این تعادل موثر باشد.
احتمال خطر کمبودهای حاشیه ای برخی ریز مغذی ها در کودکان مبتلا به ADHD، به دلیل عادات غذایی نامعقول و کاهش اشتهای ناشی از درمان با داروهای محرک بیشتر است.
اختلال بیش فعالی
در حال حاضر درمانهای متداول بیش فعالی که در مطالعات مختلف تاثیر آنها اثبات شده است شامل درمان دارویی و رفتاردرمانی هستند. اما ممکن است پزشک کودک شما درمانهای اضافی و مداخلات دیگری بر اساس نیاز کودک تجویز کند.
● درمانهای مکمل :
در حال حاضر درمانهای متداول بیش فعالی که در مطالعات مختلف تاثیر آنها اثبات شده است شامل درمان دارویی و رفتاردرمانی هستند. اما ممکن است پزشک کودک شما درمانهای اضافی و مداخلات دیگری بر اساس نیاز کودک تجویز کند.
هر کودک نیازهای متفاوتی دارد. برای مثال ممکن است به معلم خصوصی و یا کاردرمانی نیاز باشد. برخی درمانهای مکمل توسط والدین استفاده می شوند. مانند استفاده از ویتامینها، رژیم غذایی خاص، درمان آلرژی، آموزش تمرکز، آموزشهای بصری، روان درمانی سنتی، سخن گفتن رو در رو و....
تحقیقات نشان می دهند که این روشها موثر نیستند. بسیاری از این روشها به دقت بررسی نشده و حتی برخی از آنها هرگز بررسی نشده اند. والدین باید در مورد روشهای درمانی که ادعا می کنند درمان قطعی بیش فعالی هستندآگاه باشند. اگر والدین می خواهند روشهای جدیدی به کار ببرند قبل از استفاده از آنها باید با پزشک مشورت کنند.
● آموزش والدین :
بزرگ کردن هر کودکی به آموزش والدین نیاز دارد. اما کودک بیش فعال نیروی ویژه ای را می طلبد. چون در اغلب موارد سابقه ی بیش فعالی در خانواده ها وجود دارد، سازماندهی رفتار والدین و سازگار شدن آنان با این شرایط نیاز به آموزش برخی مهارتها دارد.
متخصصان توصیه می کنند که والدین به صورت گروهی مورد آموزش قرار بگیرند تا بتوانند به کودک کمک کنند تا محیط خود را بشناسد و مهارت حل مشکلات را به دست آورد. همچنین والدین می آموزند که چگونه پاسخ مناسبی به رفتارهای کودک بدهند و بدون جنجال و به آرامی نظم و انظباط را به اجرا بگذارند. مشاوره های فردی و خانوادگی کمک کننده هستند.
● بیش فعالی در مدرسه :
به عنوان مهمترین حامی کودک خود باید با حقوق کودکتان، چه در زمینه ی درمانی، قانونی و یا آموزشی آشنا باشید. کودکان بیش فعال باید در مدرسه تحت توجه خاص قرار بکیرند و همچنین بین آنها و سایر کودکان تفاوتی گذاشته نشود.
با معلم کودک در تماس باشید و مسئولین مدرسه باید بر سیر پیشرفت کودک شما نظارت داشته باشند. آنان را در مورد نیازهای کودک بیش فعال مطلع سازید. علاوه بر سیستم جایزه برای رفتار خوب برای اداره ی کودک بیش فعال در کلاس درس این موارد را توصیه می کنیم:
در اطراف نیمکتی که کودک می نشیند عواملی که موجب حواس پرتی او می شوند را کاهش دهید. مثلا به جای اینکه نزدیک پنجره بنشیند، جای او نزدیک به معلم باشد.
برای مرتبط شدن والدین با معلم از این روش استفاده کنید که معلم در دفتر تکالیف کودک سیر پیشرفت او را بنویسد و والدین نیز انجام شدن تکالیف در موعد مقرر را بررسی و ثبت کنند.
تکالیف را تقسیم کنید. دستورات و تکالیف باید مختصر و واضح باشند. تکالیف زیاد را به بخشهای کوچکتر تقسیم کنید تا بهتر بتوان آنها را کنترل کرد.
به کودک دلگرمی و انگیزه بدهید و او را برای کارهای درست تشویق کنید. از معلم بخواهید به جای اینکه کودک را برای رفتارهای بدش مورد نکوهش قرار دهد و سرزنش کند، اگر کودک حالت نشسته را حفظ کرد، داد نکشید و یا توانست برای نوبتش منتظر بماند او را تشویق کند.
تکنیکها و مهارتهای مطالعه را به کودک بیاموزید. خط کشیدن زیر مطالب، توجه کردن و خواندن با صدای بلند به حفظ تمرکز و نگهداری بهتر اطلاعات در ذهن کودک کمک می کند.
بر رفتن تا خود مدرسه و بازگشت از آن به خانه با کتابها و وسایل درست و مورد نیاز نظارت داشته باشید. می توانید کودک خود را با یک دوست مناسب که بتواند او را در این امر کمک کند همراه سازید.
نسبت به اعتماد به نفس کودک حساس باشید. از معلم بخواهید که برخورد با کارهای نادرست کودک را به دور از حضور دیگران انجام دهد و انجام کارهای دشوار را در حضور دیگران از او نخواهد.
مشاور یا روانشناس مدرسه را در جریان قرار دهید. این کار موجب شود که اگر مشکلی در کلاس پیش بیاید با رفتار مناسب و خاص کودک شما آن را حل کنند.
بزرگترین حامی کودک خود باشید :
اگر به عنوان والدین کودک، نقش خود را به خوبی در مقابل همه کسانی که در درمان کودک شرکت دارند، مانند معلمان، پزشک، روانشناس و حتی سایر اعضای خانواده ایفا کنید، شما مهمترین و بهترین مدافع کودک هستید.
فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد
تعداد صفحات این مقاله 22 صفحه
پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید
مقدمه :
یکی از معضلاتی که بسیاری از اطباء آموزگاران و قبل از همه والدین را درگیر می سازد کودک مبتلا به ADHDاست . یعنی آن چیزی که در اصطلاح عام کودک زیاده فعال و گرفتار به بی دقتی نامیده می شود .
اکثر اوقات در برخوردهایی که با والدین این کودکان داشتم و یا با معلمان موشکافی که در کلاس با اینگونه کودکان کار می کردند اظهار می داشتند که در شرایط نه چندان پر سر و صدا این اطفال علاوه بر حواس پرتی و تحرک پذیری ، گوش های خود را می گیرند به نحوی که گویی از این اصوات به شدت رنج می برند در حالی که سایر افراد موجود در همان مکان به کار و فعالیت خود مشغول هستند . یا در کلاس درس بعضی از معلمان آثار پر تحرکی بیشتری از خود شنان مید هند . این شکایتها در جلسات حضوری با والدین مرا بر آن داشت که پیگیر موضوع بوده و خصوصیات این کودکان را جویا شوم . در این راستا به تحقیق بسیار جالبی برخورد کردم که به صورت عملی روی این کودکان در کلینیک تخصصی روانپزشکی اطفال شهید اسماعیلی دانشگاه علوم پزشکی ایران که توسط دکتر بهروز جلیلی انجام شده بود برخورد کردم که فقط در خصوص درصد شنیداری این کودکان انجام گرفته و نتیجه تحقیق این بود که :
صحبتی که به طور طبیعی در اطفال راحت تلقی می گردد ممکن است جهت کودک مبتلا به ADHD ناراحت کننده و بلند باشد . بنابراین رفتار های حاکی از گوش نکردن به صحبت ممکن است به آن علت در این اطفال ملاحظه گردد که سطح محاوره ای معمولی ماحین سخن گفتن با آنان آنقدر برایشان بلند است که نمی توانند راحت گوش کنند .
به طور معمول ما این کودکان را همراه با سایر اطفال در یک کلاس جای می دهیم و اغلب این کلاس ها آنقدر شلوغ و پر سر و صدا است که می تواند برای کودک دچار ADHDناراحت کننده و حتی غیر قابل تحمل باشد .
حتی صدای معلمی که توسط اکثر شاگردان راحت به نظر می رسد ممکن است بریا این طفل عذاب آورد باشد .
به دنبال این یافته تصمیم بر این گرفتیم که خصوصیات یک فرد مبتلا به ADHDرا یافته و در نهایت براساس این یافته ها راه کارهایی برای درمان و برخورد با ایم اختلال بیابیم . در اینراستا از کتابهای مختلف علمی استفاده تحقیق حاضر و به صورت زیر گردآوری شد . امدیوارم که راه گشای بسیاری از مشکلات آموزگاران و خانواده های درگیر با این موضوع باشد .
اختلال نقص توجه – بیش فعالی 1 ADHD
شایع ترین اختلال عصبی – رفتاری2 در دوران کودکی است و یکی ازشایع ترین شرایط اثر گذار مزمن بر سلامت کودکان سنین مدرسه می باشد . همچنین بیشترین مطالعات بر روی کودکان مبتلا به این اختلال صورت گرفته است و براساس ویرایش چهارم کتابچه شخصیتی و آماری اختلالهای روان پزشکی DSMIVو ADHDمشخص می شود که با یک نقص توجه که شامل افزایش حواس پرتی و اشکال در حفظ توجه است . همچنین کنترل تکانه ضعیف و کاهش ظرفیت مهار بر روی خود ، بیش فعالی حرکتی و بی قراری از علائم مشخصه این اختلال است .
تیلور در سال 1985 تعریف زیر را از این اختلال ارائه می دهد :
یک وضعیت افراطی در جنبش ها و حرکات جسمانی گفته می شود که همراه با ناهنجاری در توجه ، کودک رابه عنوان فردی با قابلیت فیزیکی بالا که مناسب سن تقویمی آنان نیست و فراخنای توجه کوتاه مدت نشان می دهد .
علائم :
علائم این اختلال معمولاً مداوم هستند و درک ارکردهای شخصی کودک تداخل کرده و باعث کاهش کارایی بیمار به زیر چند نرمال می شوند . براساس DSMIVسه نوع ADHDوجود دارد . نوع اغلب تکاشی – بیش فعال ، نوع دوم با غلبه علائم بی توجهی و نوع سوم نوه مختلط که ترکیبی از علائم فوق است .
کودکان مبتلا به این اختلال ، اغلب دچار مشکلاتی مانند افت تحصیلی ، اختلال در روابط بین فردی با خانواده و همسالان و کاهش اعتماد به نفس می باشند . ADHDاغلب با اختلالهای دیگر مانند اختلال یادگیری ، اختلال زبان و اختلالهای رفتاری همراهی دارد . خوشبختانه درمانهای موثری شامل درمانهای روانی – اجتماعی و رفتاری و دارویی برای این اختلال در دسترس می باشد .
این کودکان دوست دارند از ارتفاع بالا روند . از کمد ، یخچال بالا می روند . زیاد حرف می زنند نمی توانند آرام بازی کنند بلکه همراه با شلوغی است . اگر کودک را به زور بنشانیم باز هم دست یا پای خود را حرکت می دهد . به سادگی حرف دیگران را قطع می کنند . فعالیتشان بیشتر در اندامهای درشت بدن است . در خواب هم زیاد حرکت می کنند .
موارد زیر نیز به خاطر توجه محدود آنان است :
دامنه تمرکز بسیار پایین است و حواس پرت می باشند . کاری را که شروع می کنند قادر به اتمام آن نبوده و معمولاً در نیمه راه ول می کنند ، فراموشکار بوده و وسائل خود را مدام گم می کنند و به علت توجه دستورات را درست اجرا نکرده و قوانین بازی را به درستی رعایت نمی کنند.
از طرفی رفتارهای تکانشگری زیر نیز در آنان به وفور دیده می شود :
دست به کارهای خطرناک زیادی می زنند چون معمولاً به عواقب آن نمی اندیشند ، در کلاس با صدای بلند همکلاسی هایشان را صدا می زنند ، نوبت را رعایت نمی کنند ، دیگران را اذیت می کنند ، مرتب اظهار نظر می کنند در کلاس دیگران را از کار انداخته و مدام نیازمند نظارت دیگران هستند .
مشکلات دیگر :
1- به تنهایی توان بازی را ندارد .
2- منفی گرایی .
3- پر انرژی .
4- ریاست طلب و قلدر .
5- عدم ثبات عاطفی و هیجان پذیری مفرط .
6- بی هدفی در اعمال و حرکات .
7- لجبازی .
8- بی انضباطی در مدرسه .
9- پرت کردن اسباب بازیها به اطراف .
10- نافرمان و متخاصم .
11- بی صبر و نا امید .
12- ستیزه جویی و دعواگری .
13- فرار از مدرسه .
14- اختلال در دیکته نوشتن
15- تاخیر در تکلم و یا اختلالات گفتاری
سبب شناسی
ADHA یک اختلال ناهمگون می باشد که علت واحدی برای آن یافت نشده است . هر چند شواهدی به نفع وجود عوامل ژنتیکی و محیطی در دوران جنینی و پس از تولد وجود دارد ، بخصوص در کودکانی که به فرم شدید این اختلال و با شروع زودرس آن مبتلا می باشند . هم تفاوتهای عملکردی و هم مورفولوژیک در مغز بیماران مبتلا به این اختلال با افراد سالم مشاهده شده است که شامل کاهش متوسط در اندازه کورپوس کالوزوم با زال گانگیلیا و لوبهای پیشانی است . همچنین ، کاهش جریان خون در راههای دوپامین جسم مخطط پیشانی مشاهده شده است . علاوه بر این ADHDاغلب به دنبال آسیب CNS(مانند نارسی شدید یا صدمه تروماتیک مغز) و یا تماس با مواد توکسیک (مانند سندرم جنین الکلی و یا مسمومیت با سرب) و یا اختلال مغز (مانند سندرمهای عقب ماندگی و یا عفونتهای CNSنیز می تواند ایجاد شود .
ADHD همچنین در کودکانی که از نظر جسمی سالم هستند نیز می تواند روی دهد . مطالعات بر روی دو قلوها و خانواده ها نشان دهنده یک پایه ژنتیکی محکم برای این اختلال است و مطالعات ژنتیک مولکولی نشان دهنده غیر طبیعی بودن ژن حامل دوپامین ، ژن رسپتور D4 و ژن رسپتوربتای تیروئید انسانی در این اختلال است .
فاین گولد(1975) در فرضیه آلرژی خود اظهار داشت که استفاده از غذاهای حاوی رنگها و طمعهای مصنوعی ، مواد جلوگیرنده از فاسد شدن غذاها و خوراکیهایی که بطور طبیعی نمک اسید سالیسیلیک تولید می کنند مانند زردآلو ، خیار سبز و گوجه فرنگی با تحرک بیش از حد ارتباط و 25 تا 50 درصد از کودکان مبتلا به این اختلال در برابر حذف این مواد غذایی واکنشی مطلوب نشان دادند . (هارلی 1980) .
همچنین شواهد نشان می دهد که کودکان طبقه پایین اجتماعی بسیار در معرض خطر هستند (بارکلی 1981) این موضوع با نرخ بالای آسیبهای زیستی در طبقه کم درآمد از هم پاشیدگی و نبود سازمان خوب در خانه وجود هرج و مرج خانوادگی ارتباط دارد .
محیط های پرورشگاهی – حوادث استرس زا – جدایی والدین – اضطراب یادگیری هایی کودک که پیامد الگوهای نامناسب رفتارند می توانند زمینه ساز ایجاد بیش فعالی باشد .
(ایزن برگ 1979) . پژوهشها نشان می دهد که این کودکان والدینی سخت گیر ، سرد مزاج ، دیکتاتور دارند و واکنش آنان نوعی دفاع از خود در برابر دیکتاتوری و سخت گیریهای والدین است .
عدم توجه به شخصیت طفل در خانواده و بی تفاوت بودن به وجود و خواسته های او و ایجاد عقده حقارت و حالات پرخاشگری باعث بی ثباتی و عدم تعادل روانی شده و در تشدید بیش فعالی موثر است .
همه گیر شناسی
اگر چه DSMIVمیزان شیوع ADHDرا بین 3 تا 5 درصد کودکان سنین مدرسه گزارش نموده است ولی مطالعاتی بر روی نمونه های جامعه کودکان سنین مدرسه صورت گرفته پیشنهاد کننده شیوعی معادل 4 تا 12 % می باشد . این اختلال تقریباً 3 تا 4 برابر در پسرها شایع تر از دخترهاست (2/9 در پسرها ، در برابر 9/2 در دخترها) .
تظاهرات بالینی
معیارهای DSMIVبا مطالعات هدای تشده برای کودکان 5 تا 12 ساله طرح ریزی شده است . این معیارها بر چندین عامل تاکید دارد . رفتارها باید اساساً برای سن کودک و سطح تکامال وی غیر طبیعی باشند . علائم باید قبل از سن 7 سالگی آغاز شده و حداقل 6 ماه باقی بمانند .
علائم باید ذاتاً فراگیر باشند (حداقل در دو یا بیشتر از دو زمینه) و توانایی عملکرد طبیعی کودک را دچار اشکال کنند .
در نهایت اینکه علائم نباید ثانوی به اختلال دیگری باشند . با افزایش سن تظارهات کلینیکی ممکن است از بی قراری حرکتی ، پرخاشگری و رفتارهای مخرب در سنین پیش از دبستان ، به بی نظمی و آشفتگی و حواس پرتی و بی توجهی در دوران نوجوانی و بالغین جوان تغییر یابد . تشخیص ADHDبه ویژه در کودکان سنین قبل از مدرسه که به طور طبیعی تمایل به تحرک دارند بسیار مشکل است .
تشخیص
تشخیص ADHDبه طور اولیه بر پایه یافته ای بالینی است (البته پس از ارزیابی ، مواردی شامل درجه رشته رفتری ، مصاحبه بالینی ، معاینه فیزیکی و ارزیابی روان پزشکی) . که به علت تخصصی بودن هر کدام از این معیارها از ذکر آن خودداری می کنم .
تشخیص افتراقی
بیش از 20% کودکان در ایلات متحده ، به بیماریهای مزمنی مبتلا می باشند که باعث اختلال در توجه کودک و افت تحصیلی آنها می شود . (مانند میگرن ، صرع ، آسم ، آلرژی ، اختلالهای هماتولوژیک ، دیابت جوانان ، سرطانهای دوران کودکی و ... ) و یا اینکه به خاطر درمانهای انجام شده بریا اختلالهای فوق ، دچار نقص عضو در عملکرد تحصیلی می شوند . این درمانها شامل کورتیکو استروئیدها ، ضد تشنج ها ، آنتی هیستامین ها و ... می باشند . در بچه های بزرگتر و نوجوانان سوء مصرف مواد می تواند باعث افت تحصیلی ، عدم توجه و مشکلات رفتاری شود . اختلالهای خواب ثانویه به اسنداد مزمن جای هوایی فوقانی که در اثر هیپرتروفی لوزه ها و یا آدنوئید است نیز می تواند باعث مشکلات رفتاری و هیجانی شود .
اختلالهای انطباقی ثانویه مانند مرگ نزدیکان ، طلاق والدین ، خشونتهای خانواده ، اعتیاد و ... آزار جسمانی و غفلت از کودک یا حمایت بیش از حد باعث بزوز علائمی مانند ADHDمی شود .
اختلالهای اضطرابی و افسردگی مانند بی توجهی ، عدم تمرکز ، فراموشکاری ، اختلالهای وسواسی و ... ممکن است علائم ADHDرا تقلید و در فعالیتهای روزمره شخص تداخل ایجاد کند .
درمان :
مداخلات روانی – اجتماعی ، آموزش کنترل رفتار و درمانهای دارویی همگی در درمان انواع مختلف ADHDموثر می باشند . انستیتوی ملی بهداشت روانی یک مطالعه چند الگویی و چند وجهی1 یا MTASTUDY را برای درمان پایه گذاری نموده و در این مطالعه تاثیر داروهای محرک را بر بهبود علائم اصلی ADHDمشخص نموده اند .
مداخلات روانی – اجتماعی
وقتی تشخیص مسجل شد ، والدین و کودک باید در مورد تاثیر این اختلال بر روی یادگیری ، رفتار ، اعتماد به نفس و مهارتهای اجتماعی و عملکرد اجتماعی ، آموزش می بینند .
اهداف باید طوری تنظیم شود تا باعث بهبود ارتباط کودک با والدین ، خواهر و بردار و همکلاسی هایش شود . رفتارهای محزب کاهش و استقلال و عدم وابستگی در انجام تکالیف مدرسه افزایش یابد .
آموزش کنترل و اداره رفتار 2
این آموزش ممکن است 8 تا 12 هفته به صورت جلسات انفرادی یا گروهی طول بکشد . در این روش والدین اصول کنترل و اداره رفتار را در زمانی که کودک مشغول بهبود دادن روابط بین خود و همسالانش و افزایش اعتماد به نفس است می آموزند . سپس والدین و معلمان باید از تکنیکهای خاص تدارک جایزه بریا کودک در قبال پیشرفت او استفاده نمایند . در واقع با ایجاد تقویت مثبت 3 نشان مید هند که رفتار کودک ، همان رفتار مورد انتظارات است یا طوری رفتار کنند که این رفتار مورد قبول آنان نیست . 4
روان درمانی های فردی و خانوادگی برای درمان افسردگی ، اضطراب ترسی از مدرسه و یا انزوای اجتماعی ضروری است .
فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد
تعداد صفحات این مقاله 12 صفحه
پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید