تشخیص افتراقی بیماری اتیسم:
تشخیص یک اختلال به طور دقیق در کودکان امر بسیار دشواری می باشد زیرا آنها در فرایند رشد قرار دارند و توأم شدن ویژگی یک اختلال با ویژگیهای رشدی هر سن کار تشخیص را دشوارتر می سازد.
اختلال اوتیسم از دیگر اختلالات نافذ رشد (اختلالات رت، اختلالات آسپرگر، اختلال از هم پاشیدگی کودکی) عقب ماندگی ذهنی، اسکیزوفرنی، اختلال شنیداری، اختلال رشد زبان، نابینایی و انزوای اجتماعی متفاوت می باشد. در پاراگرافهای زیر اطلاعاتی به صورت خلاصه ارائه شده که به شخص کمک می کند تا بین اوتیسم و دیگر اختلالات تفاوت قائل شود.
عقب ماندگی ذهنی:
افراد عقب مانده ذهنی معمولاً در همه زمینه های رشد تأخیر نشان می دهند نه فقط در زبان یا روابط اجتماعی. آنها مایلند از طریق اشاره کردن، تقلیدکردن و یا از راههای دیگر با دیگران ارتباط برقرار کنند. رویهم رفته ارتباطات بین فردی آنها آسیب ندیده است. اکثراً از اینکه با دیگران هستند لذت می برند. آنها به قصد برقراری ارتباط، داوطلبانه به اشخاص نزدیک می شوند، در واکنش به تعاملات اجتماعی به آسانی لبخند می زنند و تماس چشمی برقرار می کنند. اشخاص عقب مانده بسیار شدید بعضی از رفتارهای کلیشه ای شبیه به اوتیسم را نشان می دهند.(مثل تکان دادن دست، تکان دادن بدن، خود تحریکی) و پاسخهای هیجانی (مثل حالت پرخاشگری(.
شامل 8 صفحه Word
دانلود تحقیق اوتیسم و تشخیص های افتراقی