چکیده:
کنترل مستقیم گشتاور از روش های نوین کنترل موتورهای القایی محسوب می گردد. ایده اصلی این روش برای یک موتور القایی، کنترل مجزای شار پیوندی و گشتاور الکترومغناطیسی به وسیله انتخاب مناسب بردارهای فضایی ولتاژ می باشد. این روش در مقایسه با کنترل برداری دارای مزایایی از قبیل وابستگی کمتر به پارامترهای ماشین، اجرای ساده تر و پاسخ دینامیکی سریع تر گشتاور می باشد. همچنین در این روش به علت انتخاب بردارهای فضایی ولتاژ بر اساس خطاهای شار پیوندی و گشتاور، نیازی به کنترل کننده جریان نمی باشد. متداول ترین روش اجرای کنترل مستقیم گشتاور، استفاده از جدول کلیدزنی و مقایسه گر های هیسترزیس می باشد.
از طرفی، این روش دارای معایبی از قبیل میزان ریپل نسبتاً زیادگشتاور و تغییر فرکانس کلیدزنی بر اساس دامنه باند هیسترزیس و نیز سرعت موتور می باشد. در سال های اخیر به منظور بهبود این روش و کاهش حتی الامکان معایب آن، تکنیک های گوناگون از قبیل استفاده از اینورترهای چند سطحی، استفاده از جداول کلیدزنی پیشرفته، استفاده از تکنیک های مدولاسیون بردار فضایی و مدولاسیون بردار فضایی گسسته، و نیز استفاده از مقایسه گر های دو یا سه سطحی از نوع هیسترزیس و یا غیر هیسترزیس مورد استفاده قرار گرفته است.
در این پایان نامه ابتدا اصول کنترل مستقیم گشتاور مورد بررسی قرار گرفته و برخی تکنیک های مورد استفاده برای بهبود آن نیز به طور خلاصه بیان گردیده است. همچنین عوامل موثر بر ریپل گشتاور بررسی شده است. بر همین مبنا و به منظور کاهش ریپل گشتاور، یک ساختار جدید برای مقایسه گر هیسترزیس گشتاور ارائه شده است. در کنار این ساختار، یک استراتژی مناسب برای انتخاب بردارهای ولتاژ کلیدزنی پیشنهاد گردیده و در یک موتور القایی نمونه به صورت شبیه سازی، اعمال شده است. نتایج حاصله نشان می دهد که مدل پیشنهادی در مقایسه با مدل کلاسیک کنترل مستقیم گشتاور، کارایی مناسب تری از نظر کاهش ریپل گشتاور الکترومغناطیسی، شار و جریان استاتور داشته و به علاوه، خطای تغییرات فرکانس کلیدزنی نیز محدود تر می گردد.
تعداد صفحات: 125 صفحه
کنترل مستقیم گشتاور در مورتورهای القایی سه فاز برای کاهش ریپل گشتاور (DTC)