MS یا مولتیپل اسکلروزیس نوعی بیماری مزمن و اغلب پیشرونده دستگاه عصبی مرکزی است که با از بین رفتن غشای میلین در برخی از اعصاب مغز و نخاع بصورت تکه های کوچک مشخص می شود.
از بین رفتن غلاف میلین باعت اختلال در انتقال پیامهای عصبی است. علت این بیماری ناشناخته است. در بالغین جوان بین 20 تا 40 سال شایعتر بوده و میزان ابتلا در زنان دو برابر مردان است.
سیر این بیماری اشکال متعددی دارد و اغلب بیماران دچار حملات تشدید و تخفیف علائم شده و بین حملات هیچ علامتی ندارند. عده دیگری دچار نوع مزمن و پیشرونده مولتیپل اسکلروز شده و با گذشت زمان بر شدت علائم آنها افزوده می شود.
پیشرفت حاد و سریع در این بیماری به ندرت دیده می شود و در بیشتر مبتلایان سیر بیماری خوش خیم بوده و علائم آنقدر خفیف هستند که حتی به پزشک هم مراجعه نمی کنند. شایعترین علائم مشخصه این بیماری عبارتند از: خستگی مفرط, ضعف, کرخ شدن دست و پا, ناهماهنگی حرکات و از دست دادن تعادل, درد, تاری دید, حساسیت به گرما, گیجی و اختلالات شناختی, مشکلات دفع ادرار و مدفوع و اختلالات جنسی.برگشت بیماری اغلب با دوره های استرس عاطفی یا جسمی شدید همراه است.
روشهای تشخیصی معمول برای تشخیص این گونه بیماریها شامل آزمایش الکتروفورز مایع مغزی- نخاعی, MRI و تست پتانسیل های فراخوان اعصاب گوش و چشم, معاینات بالینی و آزمایشگاهی و… است.
در حال حاضر روش درمانی قطعی برای این بیماری موجود نیست ولی با تدوین و پیگیری یک برنامه درمانی خاص و استفاده از دارو درمانی های جدید و تکنیکهای توانبخشی می توان علائم بیماری را تسکین داد, پیشرفت آن را کندتر کرد، با حمایت وضعیت کنونی توانائیهای شخص را حفظ نموده و ارتقاء بخشید و به بیمار امکان داد تا یک روند طبیعی و عادی را در زندگی دنبال کند.
اکثر افراد مبتلا به MS زندگی طبیعی, کامل و فعالی با کمک این روشهای درمانی و حمایتهای اجتماعی و خانوادگی خواهند داشت.
شناسایی و کنترل به موقع علائم بیماری از شدت و سرعت پیشرفت آنها می کاهد و مسئولیت اصلی آن به عهده خود بیمار است.
پس بعد از هر حمله غیرعادی خستگی مفرط یا ظهور و تشدید هر یک از علائم ذکر شده, اگر احساس می کنید علائم بیماری تان بدتر شده اند حتما با پزشک معالج خود مشورت نمایید.
در ضمن حمایتهای اجتماعی و خانوادگی صحیح و مناسب از بیمار MS در تخفیف علائم و عوارض ناشی از بیماری و حفظ تواناییهای فرد در سطح مطلوب بسیار موثر هستند و یک خانواده خوب هرگز اجازه نمی دهد بیمارش تسلیم MS شود، در عین حال با توجه و حمایت بیش از حد, توانایی او را محدود نخواهد کرد.
رژیم غذایی صحیح و متعادل نقش مثبتی در جلوگیری از پیشرفت MS دارد. تحرک جسمی, ورزشهای هماهنگ و انبساط عضلات به تقویت نیروی عضلانی در بیماران MS کمک می کند.
تا جاییکه ممکن است باید از استرسهای عاطفی و جسمی و قرار گرفتن در گرما پرهیز کرد زیرا باعث بدتر شدن علایم می شود.
چگونه به خود کمک کنید
نکات راهنما جهت پیشگیری و درمان بیماران MS از یک نظر شانس آورده اند. چون تا چندی قبل برای این قبیل بیماران تقریباً هیچ کاری انجام نشده بود تحقیقات و آزمایشهای وسیعی در این رابطه صورت گرفت و روشهای درمانی متعددی را مورد بررسی و پژوهش قرار دارند. نتیجه این تلاشها در مورد تکنیکهای کمک به خود بسیار موفقیت آمیز و امیدوار کننده بوده است. اکثر تکنیکهای کمک به خود علاوه بر مشکلات جسمی بر مشکلات روانشناختی نیز موثرند. پس تغییر در رژیم غذایی, سبک زندگی و فعالیت بدنی ممکن است سبب بازسازی بافت نشود ولی از نظر روانی و عاطفی باعث می شود احساس قدرت و نیروی بیشتری داشته باشید. علاوه بر این امروزه ثابت شده است که تغییرات حالتهای روانی و عاطفی اغلب تاثیر بسیار مهمی بر وضعیت سلامت جسمی دارد. به عبارت دیگر ذهن و عواطف بر جسم تاثیر می گذارند.
تکنیکهای کمک به خود که در افراد مبتلا به MS هم از نظر جسمی و هم روانشناختی موثر هستند. بطور خلاصه به قرار زیر می باشند:
اصلاح رژیم غذایی و بهبود وضع تغذیه ( شامل حذف مواد حساسیت زا هم می شود )
بهبود وضع تنفس و اکسیژن رسانی مطلوب
فعالیت بدنی و ورزش منظم و سبک
حفظ ظاهر خوشایند و متناسب
حفظ هوشیاری و فعالیت ذهنی در مغز
اجتناب از خستگی مفرط و کنترل سطوح استرس
مراقبت از سلامت روانی و عاطفی
تغذیه و رژیم غذایی:
تغییر و بهبود رژیم غذایی مهمترین راه کمک به بیمار MS است. محققین دریافته اند که گاهی چربیها نقش اصلی در پیدایش MS دارند و کنترل دریافت آنها یکی از اساسی ترین گامهایی است که می توانید در راه کنترل و درمان بیماری بردارید. بهترین تغییر در وضع تغذیه ای به صورت جایگزینی چربیهای غیراشباع چندگانه مثل ( روغن زیتون, آفتابگردان و روغن ماهی )بجای چربیهای اشباع شده سنگین ( روغنهای جامد نباتی و روغن و کره حیوانی ), گنجاندن میزان کافی از انواع ویتامینها و املاح معدنی و حذف برخی از پروتئینها از رژیم غذایی, استفاده از میوه ها و سبزیجات تازه و خام در حد امکان کاهش مصرف قند و شیرینی جات, مصرف کافی و مرتب آب ( روزانه تا 2 لیتر) و آب میوه های تازه و طبیعی بجای چای, قهوه و مشروبات الکلی می باشد.
با این حال بهتر است برای داشتن یک رژیم کامل و متعادل با یک متخصص رژیم درمانی و تغذیه مشورت نمایید. بهبود وضعیت تنفس نیز روش مناسبی برای بهبود وضعیت جسمی هر بیماری بخصوص بیمار MS بشمار می رود. تنفس شکمی ( با استفاده از عضلات شکم ) بهتر از تنفس سینه ای است چون تهویه هوا بهتر صورت می گیرد.
پس با آموزش صحیح الگوی تنفس خود را اصلاح نمایید. بهترین روش اصلاح وضعیت تنفس و اکسیژن رسانی ورزش کردن سبک و منظم است.
حفظ وضعیت مناسب بدن نیز در اکسیژن رسانی و نحوه تنفس مطلوب موثر است.
قوز کردن: ایستادن یا نشستن به حالت خمیده یا رو به پایین, حجم ریه ها را به شدت کاهش می دهد پس موقع نشستن یا ایستادن سر را بالا بگیرید. پشت تان را کاملاً صاف نگهداشته و شانه ها را به عقب ببرید.
همان طور که قبلا هم اشاره کردیم MS هیچ تاثیر سویی بر عضلات ندارد. بنابراین ماهیچه های یک بیمار MS کاملا سالم اند و تنها در صورتی از کار می افتند که از آنها استفاده نشده و در یک وضعیت ثابت بمانند. یک فرد مبتلا به MS باید فعالیت بدنی روزانه خود را حفظ نموده و حتی اگر تا پیش از ابتلا به بیماری عادت به ورزش کردن نداشته است. ورزش سبکی را بطور منظم در برنامه درمانی خود قرار دهد تمرینهای بدنی و ورزشهایی که برای اینگونه بیماران توصیه می شوند عبارتند از: شنا, رقص سبک, ورزشهایی بدن سازی با دستگاهها که توان عضلانی را تقویت می کنند. یوگا و…
این ورزشها هم روحیه شما را شاداب و سالم نگه می دارند و هم تناسب بدنی تان را حفظ می کنند و به شما ظاهر مقبول و خوشایندی می بخشند. پس بجای اینکه افسرده و خموده و ناامید در گوشه انزوا بنشینید و تجمع اسیدهای چرب مضر را در بدنتان افزایش داده, به خود استرس وارد کنید, یک برنامه ورزشی منظم در هفته ترتیب داده و از همین امروز آنرا شروع کنید.
هدف ما کمک و خدمت به شماست. متخصصین این مرکز همیشه آماده شنیدن صحبتها و پاسخگویی به سئوالات شما هستند.
داروهای ایمنی درمانی
در عرض 7 سال گذشته 3 داروی ایمنی درمانی مصوب انجمن دارو و مواد غذایی در امریکا , یعنی آونکس(Avonex ) , کوپکسان (Copaxone)و بتاسرون(Betaserone)بنام داروهای ABC و از سال 2001 تاکنون داروی دیگری بنام ربیف( Rebif )بعنوان درمان نگهدارنده در بیماری MS در سراسر دنیا مورد استفاده قرار می گیرند و دیدگاه جدیدی در مورد درمان این بیماری بوجود آورده اند. این داروها نخستین درمانهایی بودند که برای تغییر روند طبیعی بیماری بکار رفته اند و باید طی مدت حداقل 2 تا 7
شامل 27 صفحه فایل word قابل ویرایش
دانلود مقاله بیماری MS چیست؟
