دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
فرمت فایل:word
تعداد صفحات:114
مقیاس L
مقیاس L (دروغ پردازی) شامل 15 سوال است که مشخص کننده میزان تلاش مراجع برای ارائه توصیف مثبت و غیرواقع گرایانه از خود است. بنابراین دارندگان نمره های بالا در این مقیاس خود را به صورت افرادی کمال گرای افراطی به شیوه آرمانی توصیف می کنند. سوالها شامل توصیف عیبهایی نسبتا جزیی است که بیشتر مردم از اعتراف بدانها ابایی ندارند. بنابراین فردی که در مقیاس L نمره بالا می گیرد ممکن است به ماده 102 من گاهی اوقات عصبانی می شوم نیز پاسخ غلط [1]بدهد. در هر حال در تفسیرها باید ویژگیهای جمعیت شناختی شخص را نیز به حساب آورد. افرادی که ازنظر روانی پیچیده باهوش،دارای تحصیلات عالی و از طبقات بالاتر اقتصادی- اجتماعی هستند نوعا در این مقیاس نمره های پایین (نمره های خام 0یا1) می گیرند. در فرم اصلی MMRI ،نمره L ا طریق شمارش تمام پاسخهای غلط به سوالهای 15،45،75،135،165،195،225،285،30،60،90،120،150 محاسبه می شد. در MMRI-2 کلید نمره گذاری جداگانه ای در نظر گرفته شده است.
نمره های بالا در L ارزشیابی برافراشتگی مقیاس L مستلزم این است که ابتدا د رخصوصیات جمعیت شناسی فرد بررسی شود. نمره خام 4 یا 5 برای افراد طبقه پایین یاکارگران طبقه متوسط محسوب می شود.بر عکس نمره خام 4 یا 5 برای افراد تحصیلکرده نمره بالایی است مگر اینکه براساس نوع شغل آنها مثلا کشیش[2] توجیه شود. اگر نمره مراجعی بالا تلقی شود احتمالا نشانگر آن استکه وی خود را به صورت فردی مطلوب توصیف می کند.علت این امر ممکن است فریب هشیارانه بوده و یا به این دلیل باشد که برداشت غیرواقعی از خود دارد. چنین مراجعانی احتمالا انعطاف ناپذیر ،وغیر اصیل بوده و از تاثیری که بر دیگران می گذارند، ناآگاهند وادراکشان نسبت به زندگی خشک وخودمحورانه است. آنان به علت انعطاف ناپذیرشان ،احتمالا در مقابل فشارهای روانی تحمل کمی از خود نشان میدهند. چون هر عیبی را در خودانکار میکنند، بینش آنان ضعیف است. شاید هم به همین دلیل برای روان درمانی داوطلبان مناسبی نباشند.نمره های خیلی بالا نشان میدهدکه این افراد دارای نشخوار ذهنی[3] بسیار خشک وانعطاف ناپذیرند ودر ارتباطاتشان دچار مشکل هستند. این مورد شاید با بسیاری از افراد پارانویید همسانی داشته باشد افرادی که بر انکار عیبهای شخصی خود تاکید می ورزند، و بر عکس آنها را به دیگران فرافکنی می کنند. همچنین نمره های خیلی بالا ممکن است به دلیل فریب هشیارانه باشد که در شخصیتهای جامعه ستیز وجود دارد.
نمره های پایین در مقیاس L نمره های پایین حاکی از آن است که مراجعان در پاسخهایشان صریح وباز بوده اند. این افراد شهامت اعتراف به خطاهای کوچکشان را دارند و همچنین ممکن است دارای گفتاری صریح و رک [4] بوده افرادی راحت[5] از نظر اجتماعی سلطه گر [6] ومتکی به خود هستند. دارندگان نمره های پایین همچنین ممکن است تا اندازه ای طعنه زن [7] وعیبجو[8] باشند.
مقیاس F
مقیاس F (نابسامدی [9]) میزان پاسخهای استثنایی [10] وانحرافی فرد را اندازه گیری می کند. ماده های این مقیاس براساس اینکه کمتر از 10% افراد جامعه درجهت کلید نمره گذاری به آنها پاسخ داده باشندانتخاب شده اند. بنابراین براساس یک تعریف آماری این سوالها منعکس کننده افکار غیرمتعارف هستند.برای مثال اگر مراجع به ماده 49 (بهتر است تقریبا همه قوانین دور ریخته شوند) پاسخ صحیح بدهد یک نمره برایش محاسبه میشود وهمچنین است اگر به ماده 64 (دوست دارم از اماکنی که تاکنون ندیده ام بازدید کند) جواب غلط بدهد.
در هر حال این ماده ها به یک صفت یا نشانه بیماری مشخص ارتباط پیدا نمی کنند. این نشان میدهد مراجعی که نمره بالایی می گیرد، به گستره وسیعی از خصوصیات غیرمعمول ، پاسخهای قابل نمره گذاری می دهد. چنانکه انتظار می رود ،نمره های بالا در F نوعا با نمره های بالا در بسیاری از مقیاسهای بالینی همراه است. نمره های بالا اغلب می توانند به عنوان یک شاخص عمومی آسیب شناختی مورد استفاده قرار گیرند. به طور اخص نمره های بالا ممکن است منعکس کننده احساسات غیر معمول باشند که فرد در واکنش به برخی از شرایط خاص زندگی از خود نشان می دهد. از جمله این شرایط خاص ممکن است غم ازدست دادن یکی از عزیزان ازدست دادن شغل و یا طلاق باشد.شخصی که نمره بالایی در این مقیاس می گیرد احتمالا می کوشد تا تصویر نامطلوبی از خود ارائه دهد ولذا پروتکل چنین فردی نامعتبر تلقی میشود. متاسفانه نمره برش خاصی در دست نیست تا براساس آن بتوان تعیین رکد که یک نیمرخ در چه نمره ای نامعتبر است و یا برعکس در چه نمره ای دقیقا آسیب رامنعکس می کدن.حتی نمره هیا T از 70 تا 90 نیز لزوما نشان دهنده یک نمیرخ نامعتبر نیست. اطلاعات بیشتر را می توان از طریق شاخص F-K به دست آورد ( رجوع کنید به بخش مربوط به شاخص F-K )
نمره های بالا در مقیاس F نمره های 100 وبالاتر از آن نشان دهنده یک نیمرخ نامعتبر است.علت آن احتمالا خطاهایی است که در نمره گذاری صورت گرفته است یا اظهارات کذبی که مراجع درباره نشانه های بیماری عنوان کرده است یا ناشی از تحریفهای یک مراجع گیج با افکار هذیانی است. در هر حال حتی بیماران دارای اختلال شدید نیز که بادقت به سوالها پاسخ میدهند به ندرت ممکن است نمره هایی نزدیک به 100 بگیرند. اگر نمره های آنان دردامنه 100 باشد نشانگر توهم، هذیان به خودبستن [11] وقضاوت ضعیف است و یا اینکه به شدت تحت تاثیر عوارض ترک دارو هستند.
نمره های T بین 80و99 نشانه تمارض، مبالغه در بیان مشکلات ، مقاومت در برابر آزمون، یا سطوح بارز آسیب است. اگرنمره های دقیقا منعکس کننده آسیب باشند، مراجعان افرادی گم گشته[12] ،بیقرار ، دمدمی [13]و ناخشنود خواهند بود. نمره های 70 تا 80 حاکی از آن است که مراجع افکار غیرمعمول ونامتعارف دارد واحتمالا فردی طغیانگر وجامعه ستیز است،و یا در ایجاد هویت روشنی از خود دچار مشکل است. نمره های 70 تا 90 نشانگر «فریادی برای کمک» نیز میتواند باشد، بدین معنا که این اشخاص در بیان مشکلاتشان باز وصریح بوده اند تا بدین وسیله نیازشان به کمک را اعلام کرده باشند. اگر مراجعی نمره ای بین 65 تا 75بگیرد اما به نظر بیمار نیاید، احتمالا او فردی کنجکاو ،از نظر روانی پیچیده ، جزمی اندیش [14]،بی ثبات و یا دمدمی است.
نمره های پایین در مقیاس F نمره های پایین F بیانگر این امر است که ادراک مراجعان از جهان همانند بیشتر مردم است. اما اگر دارای سابقه آسیب روانی باشند، احتمالا مشکلات خود را انکار می کنند( گزارش جعلی مثبتی در مورد خصوصیاتشان ارائه میدهند) این تمایز را میتوان باتوجه به برافراشتگی نسبی k و تفسیر معنی داربودن شاخص F-K انجام داد.
مقیاس K
مقیاس K برای جداسازی وتعیین مراجعاتی طراحی شده است که تصویر کاملا مثبتی از خودشان ترسیم میکنند. بنابراین به مقیاس L شباهت دارد.اما مقیاس K این تفاوت را دارد که دقیقتر وموثرتر است. در حالی که فقط افراد ساده ،بی تکلف و پیرو موازین اخلاقی در مقیاس L نمره های بالا می گیرند افراد باهوشتر و از نظر روانی پیچیده تر احتمالا در مقیاس K نمره های بالایی میگیرند ، بی آنکه برافراشتگی نمره هایشان در مقیاس L به گونه معنی دار بالا باشد. در واقع انتظار میرود که افراد دارای تحصیلات دانشگاهی در مقیاس K نمره های بالا بگیرند (نمره های T در MMPI از 55 تا 70 ونمره های T در MMPI-2 تقریبا از 50 تا 65).بنابراین نمره های بالا شامل نمره هایی است که از 65 یا 70 بالاتر باشند. برعکس دامنه نمره های افراد طبقه های پایین تا متوسط که تحصیلات عالی ندارند، معمولا بین 40 تا 60 است. بنابراین نمره های نسبتا دست کم از 60 یا 55 =T شروع می شوند.
افرادی که نمره های متوسط دارند، اغلب از نیرومندی خود [15] دفاعهای هیجانی موثر، ارتباط خوب با واقعیت و از مهارتهای عالی سازشی برخوردارند. آنها نوعا به پاسخهای جامعه پسند اهمیت می دهند و اغلب در این زمینه مهارت دارند. برافراشتگیهای k همچنین می تواند نشانگر حالت دفاع و پاسداری از من باشد. این امر احتمالا در مورد کسانی صادق است که به سبب سبک شخصیتشان از افشای خود نگرانند و یا اینکه از راه ارائه تصویری دوست داشتنی از خود به امتیازی دست می یابند ( مثلا در جایی استخدام شوند) متاسفانه نمره برش روشنی وجود ندارد تا بتوان نیرومندی خود مثبت (سازگاری ) دفاع از خود، یا «وانمود خوب»[16] را از یکدیگر متمایز ساخت. یک راهنمایی کلی در این زمینه این است که هر چه تمایل شخص به دفاع از خود بیشتر باشد،احتمال برافراشتگی بالا در برخی از مقیاسهای بالینی افزایش می یابد.
همچنین می توان از طریق شاخص F-K سوابق مربوط، و بافت انجام آزمون [17] (اقدامهای قانونی، ارزشیابی استخدامی وغیره) اطلاعات مفیدی به دست آورد.
از آنجا که رویکرد دفاعی به آزمون ممکن است پاسخهای مراجع را به مقیاسهای آزمون واپس زنی کند،برای تصحیح این حالت دفاعی، تصحیح k در مورد برخی ازآنها اعمال می شود.این تصحیح از طریق کم کردن یک کسر معین از K واضافه کردن آن به مقیاس مربوط انجام می پذیرد
نمره های بالا در K با توجه به تحصیلات فرد، اگر نمره K خیلی بالاتر از آنچه انتظار می رود باشد ،نشانه ای است از تلاش مراجع برای ارائه تصویر مطلوب از خود، انکار مشکلات، و یا اقدام به دادن پاسخهای غلط به همه ماده های آزمون (نه گفتن). اگر نیمرخ معتبر تلقی شود، نمره های بالا نشانگر این است که فرد تصویری از خود ارائه میدهد که تحت کنترل است وکارکردی موثر دارد، اما تمامی خطاهای خود را نادیده میگیرد. این قبیل افراد بصیرت ضعیفی دارند و درمقابل ارزشیابی روانی مقاومت می کنند. چون آنان از اینکه در نقش یک بیمار روانی قرار بگیرند مقاومت نشان می دهند توانایی شان در بهره گیری از روانی درمانی محدود است. آنها تحمل ناهمرنگی دیگران را ندارند و چنین افرادی را ضعیف می پندارند. انکار حربه دفاعی استکه آنها نوعا بکار می برند و به علت بصیرت ضعیفشان از تاثیری که بر دیگران میگذارند آگاهی ندارند. آنها همچنین ممکن است کمرو، بازداری شده [18]، و دارای تعامل اجتماعی در سطح پایین باشند.
نمره های متوسط در مقیاس k نمره های متوسط ضمن آنکه نشانگر کیفیتهای مثبت بالقوه فرد است سطوح متسوط حالت تدافعی وی را نیز نشان می دهند.این گونه درمانجویان افرادی مستقل ومتکی به خود بوده، دارای سطح مناسبی از خود –افشایی هستند و از نیرومندی خود خوبی برخوردارند. ممکن است توانایی کلامی ومهارتهای اجتماعی آنان نیز خوب باشد. اگر چه ممکن است به برخی مشکلات «جامعه پذیر» خود اعتراف کندن،تعارضهای مهمشان را به حداقل ابراز میدارند. احتمال اینکه این گونه افراد درصدد دریافت کمک برآیند، کم است. نمره های متوسط در افراد نوجوان بر مقابله آنان بابرون ریزی دلالت دارد.
نمره های پایین در مقیاس K نمره های پایین نشانگر یک نیمرخ «وانمودبد » است که در آن شخص درباره بیماری خود مبالغه می کند. همچنین ممکن است نشانگر پروتکلی باشد که در آن به تمام سوالها پاسخ صحیح داده شده است. چنانچه نیمرخ معتبر باشد ،مراجع احتمالا فردی گم گشته ، گیج، بسیار منتقد از خود،بدبین شکاک، وناخشنود بوده فاقد وسایل دفاعی کافی است. او احتمالا از بصیرت وخودانگاره ضعیفی برخوردار است.نمره های پایین در مورد نوجوانان امری غیرمعمول نیست و احتمالا سطح بالای باز و صریح بودن وحساسیت نسبت به مشکلاتشان را منعکس می سازد.این امر ممکن است با جریان خود –سنچی انتقادی آنان در ارتباط با ایجاد مفهوم روشنی از هویت همسانی باشد.همچنین مراجعان طبقه های پایین تر اجتماعی-اقتصادی نیز معمولا در این مقیاس نمره های پایین می گیرند که در این صورت، نشانرگ مشکلات آنان در سازگاری نیست.
شاخص F-K(شاخص وانمود)[19]
تفاوت بین نمره های K,F ممکن است شاخصی باشد از این احتمال که نیمرخ حاصل از پاسخهای فرد نامعتبر است. این شاخص از طریق تفریق نمره خام K از نمره خام F به دست می آید. در حال حاضر در استفاده از F-K برای MMPI-2 باید احتیاط لازم را به عمل آورد، زیرا نه تنها بعضی از عبارات در ماده های مربوط به مقیاسهای F,K در MMPI تغییر یافته اند، بلکه 4 سوال از 64 سوال اولیه MMPI نیز از مقیاس F حذف شده اند. این اقدام ممکن است به ایجاد تحریفهای ظریفی در معنای شاخص F-K منجر شود.
در این دامنه به سبب وانمود بد احتمال نیمرخ نامعتبر را افزایش دهد. این امر ممکن است به سبب تمارض مراجع و یا فریادی برای کمک باشد. در هر صورت باید با احتیاط بیشتری با وانمود کردن برخورد شود، زیرا احتمال دارد که بر خلاف داشتن نمره بالا در شاخص F-K ( 11+ یا بیشتر) ، نیمرخ حاصل همچنان معتبر باشد. این امر ممکن است در مورد افرادی صادق باشدکه به سبب واکنش زودگذر نسبت به موقعیتهای فشارآور، انواع رفتارهایی را که با نشانه های شبه بیماری همراهند تجربه می کنند. همچنین یک نیمرخ نسبتا معتبر در مورد افرادی مشاهده می شود که مشکلاتشان را مهم جلوه می دهند. اینان احتمالا اشخاصی هستند که در مورد مشکلاتشان اغراق می کنند، برای خود دلسوزی می کنند، بی ثبات، خودشیفته[20] و یا نمایشی (هیستریانیک )[21] هستند. آنها احتمالا با استفاده و یا حتی بهره کشی از مشکلات فعلی شان سعی می کنند بر دیگران تسلط یابند و یا توجه آنان را جلب کنند (سایکوکندریاک )[22].نمره های بالای F-K همچنین ممکن است در بیماران به شدت روان پریش که ادراک از خود [23] را تحریف کرده اند، دامنه گسترده ای از نشانه های بیماری را بروز داده ودر نتیجه به ماده های آزمون پاسخهای انحرافی میدهند مشاهده می شود.
شاخصهای پایین F-K بیانگر تلاش مراجع در خفیف نشان دادن مشکلات و حالت دفاعی است که مراجع از این طریق می کوشد تا تصویری کاملا مطلوب از خود ارائه دهد.بنابراین بقیه مقیاسهای بالینی چنین مراجعی را باید با رعایت احتیاط زیاد تفسیر کرد.
شاخصی چنین پایین دلالت بر دفاعی شدید دارد. این وضع احتمالا به دلیل فریب هشیارانه مراجع و یا به علت ناتوانی اعتراف به هر گونه بی کفایتیهای شخصی است. رویکرد آنان به ارزشیابی به اندازه ای منفی است که حتی ممکن از همکاری با آزماینده خودداری کنند. چون تصور تحریف شده اند از خود دارند و بینش آنان ضعیف است، داوطلبان خوبی برای روان درمانی نیستند.
Delusion of reference-[11]
