بررسی نقش میانجی گرانه قابلیتهای بازاریابی در رابطه بین جهت گیریهای استراتژیک و عملکرد سازمان: مطالعه موردی در بانک ملی ایران
چکیده در این تحقیق روابط علی میان جهتگیریهای استراتژیک، قابلیتهای بازاریابی و عملکرد سازمان مورد بررسی قرار گرفته است. با اینکه شواهد زیادی مبنی بر وجود بازارگرایی در سازمانها موجود است، ولی سازمانها درک کافی از چگونگی به کارگیری این دارایی برای دستیابی به مزیت رقابتی ندارند. از طرفی جهتگیریهای استراتژیک از جمله نوآوریگرایی، رقیبگرایی، مشتریگرایی، کارآفرینیگرایی، کارمندگرایی و هزینهگرایی به عنوان مکمل بازارگرایی، میتوانند مزیت رقابتی پایدار و عملکرد عالی برای سازمان به ارمغان بیاورند. جهتگیریهای استراتژیک به طور خودکار منجر به عملکرد بهتر نمیشوند، اما رفتارهای خاصی را به دنبال دارند که بر عملکرد سازمان اثر میگذارد. بنابراین، نقش قابلیتهای بازاریابی و بازارگرایی به عنوان متغیرهای میانجی که رابطه بین جهتگیریهای استراتژیک و عملکرد را تقویت میکنند، مورد مطالعه قرار گرفته است. اطلاعات موردنیاز جهت آزمون مدل مفهومی ارائه شده از جمعآوری 226 پرسشنامه از مدیران شعب بانک ملی ایران به دست آمده است. جهت آزمون پیوندهای علّی بین متغیرها در مدل مفهومی از مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان میدهد که در بانک ملی ایران کارآفرینیگرایی و کارمندگرایی بر بازارگرایی تاثیر مثبت دارد. ولی بین سایر جهتگیریهای استراتژیک و بازارگرایی رابطه معنیداری یافت نشد. همچنین، عملکرد این بانک در فضای رقابتی کنونی تحت تأثیر متغیرهای بازارگرایی و قابلیتهای بازاریابی قرار دارد.
مقاله بررسی نقش میانجی گرانه قابلیتهای بازاریابی در رابطه بین جهت گیریهای استراتژیک و عملکرد سازمان