در این درس نمره بیشتری بگیرید!
در این تحقیق می خوانیم:
چکیده: انسان از نظر اسلام خلقتی ویژه دارد خداوند او را از روح خود در وجود او دمیده وگرامی داشته و اورا برمخلوقات خویش برتری داده وخلیفه خود در زمین قرار داده است واو بهره مند از علم به حقایق هستی ونامگذاری موجودات است به این جهت خداوند این موجودی را که بهره مند از روح خداست بر بسیاری از مخلوقات خویش برتری داده وجانشینی خود را در زمین به او اعطاء کرده است اوکه هم از نظر روحی وعقلی وهم از نظر جسمی موزون وشایسته آفریده شده ومسجود فرشتگان می باشد خداوند تمام موجودات وشب وروز وهستی را مسخر او ساخته وبه او قدرت اختیار وانتخاب داده است وباید در تصمیم گیریها وامور جامعه طرف مشورت قرار گیرد.
در این مکتب زمامدار اسلامی باید با قلبی آکنده از مهر نسبت به مردم باید به اعتبار انسان بودن ، آنها را همسطح خود پندارد . وبا اغماض از خطارهای آنها در گذرد وقبام به اصلاح آنان نماید وبا فراهم کردن مقدمات دادخواهی عادلانه از ظلم نسبت به همدیگر جلوگیری نموده و مانند پدری غیور بر عیوب ملت پرده کشد ودر مقابل بدکاران شیوه ای اصلاحگر داشته واسباب هرگونه انتقام ودشمنی را از ریشه قطع کند . در ن ظا م اسلامی نیکوکاران به تناسب رفتار وکردار خویش از پاداش حکومت اسلامی بهره مند هستند. عدالت اجتماعی در این نظام به منظور بهره مندی از حقوق ومزایای انسانی – اجتماعی به تناسب استعدادها اولویت ویژه ای داشته واز جمله مهمترین ملاکهای تشخیص نظام عادلانه اسلامی است .
با تأسی از تعالیم مکتبی فوق از چند اهرم استفاده شده است که مقررات قانون اساسی که تنظیم کننده روابط متقابل دولت ومردم وپایه واساس نظام اسلامی ایران است مطابق با خواست ورأی باشد از طرفی درجای جای این میثاق ملی به حقوق ونظر افراد وآحاد جامعه به عنوان مالکین واقعی نظام وتشکیلات آن توجه مضاعف معطوف داشته وروند تحول را در گرو مشارکت آنها قابل تحقق دانسته در این قانون حاکمیت مردم بر سرنوشتشان حقی خداداد تلقی در نتیجه عملکرد مسئولین باید تحت نظارت ملت وانتخاب آنها توسط مردم صورت گیرد.نمود چنین حاکمیتی جواز دخالت در تغییر ساختار اجتماع ، ایجاد نهادهای اجتماعی وتعیین مقررات حاکم بر روابط اجتماعی است که غیرقابل اسقاط تلقی شده است . وحکومت باید اعمال این حقوق را در مسیر سیر الی الله قراردهد .
بدیهی است که اوامر ونواهی مکاتب اجتماعی وباید ونبایدهای نظریات فلسفی در هر مورد از مسائل اجتماعی از جمله جایگاه وارزش انسان متأثر از نگرش آن مکاتب نسبت به موضوع مورد نظر است ، مکاتب دیدگاههای مختلفی در مورد ارزش انسان دارند بعضی از آنها دراین مورد دیدگاهی مادی دارند ولی در مکتب اسلام هم در احادیث وهم در قرآن به جهاتی که طرح خواهد شد انسان جایگاهی معنوی دارد. براین اساس هرچند فرد با ارتکاب جرم شایسته سرزنش ومجازات است ولی به اعتبارانسان بودن سزاوار هرگونه برخورد ویا اقدام خلاف کرامت نیست ، بلکه او صرفاً سزاوار تحمل مجازتی است که شارع وقانونگذار برای او منظور کرده است حتی در مقابل ارتکاب جرم در مقام تعقیب و مجازات مرتکب نباید به نحوی اقدام شود که با عث هتک حیثیت او گردیده ونافی کرامت او باشد .
به اعتبار همین کرامت وارزش وجایگاه ویژه ما در این نوشته برآنیم که با بیان آیاتی از قرآن ذکر نمونه هایی از تاریخ معصومین ودرج اصولی از قانون اساسی ونیز باگذری به تاریخ انقلاب وچگونگی شکل گیری نظام اسلامی با ذکرشواهد ، مبرهن سازیم که مسئولین نظام به فرد خواست امت اسلامی ولزوم رعایت احترام واکرام آنها توجه خاصی دارند .
جهات ومبانی تکریم انسان در اسلام
در مکتب اسلام باتوجه به اینکه طبق منابع مختلف فقهی به انسان بادید احترام نگریسته شده است ؛ دربین منابع فقهی چون قرآن کریم محکمترین ادله وقطعی الصدور است لذا بدواً از این کلام الهی آیات ومستنداتی که متضمن بیان این کرامت ومبانی آن است ذکر می شود . سپس از سنت رسول اکرم وائمه معصومین علیهم السلام ، شواهدی را در این خصوص خواهیم آورد .
الف : قرآن
با دقت در آیات قرآن کریم ، در می یابیم که در این کلام الهی در باب ارزش والا وکرامت انسان به صراحت اشاره دارد . در آیه 70 سوره بنی اسرائیل آمده است : إ لقد کرمنا بنی آدم وحملنا هم فی البر والبحر ورزقناهم من الطیبات وفضلناهم علی کثیرا ممن خلقناتفضیلا » آری خداوند فرزندان آدم را گرامی داشته وآنها را بر مرکب بر وبحر سوار کرده وبر بسیاری از مخلوقات خود برتری وفضیلت بخشیده است . این کرامت انسان وتوجه خاص خداوند نسبت به او آن سان که در قرآن قید شده است مبانی گوناگونی دارد که به آن اشاره می شود :
1 – مقام خلیفه الهی انسان
یکی از مبانی کرامت انسان که در قرآن به آن اشاره شده است مقام خلیفه اللهی اوست . خلیفه از خلف گرفته شده یعنی کسی که جای دیگری بنشیند وقائم مقام او باشد وکار او را سامان بخشد ؛ « تاء » مذکور در آخر کلمه برای مبالغه است . خداوند در آیه ی 30 سوره بقره در این مورد می فرماید :
« واذ قال ربک للملائکته انی جاعل فی الارض خلیفه قالوا اتجعل فیها من یفسد فیها ویسفک الدماء ونحن نسبح بحمدک ونقدس لک قال انی اعلم مالا تعلمون »
وچون پروردگار تو به فرشتگان گفت من در زمین جانشینی خواهم گماشت ، ( فرشتگان ) گفتند آیا کسی را می گماری که در آن فساد انگیزد وخون ها بریزد وحال آنکه ما با ستایش تو ( تو را ) تنزیه می کنیم وبه تقدیست می پردازیم ؟ فرمود : من چیزی می دانم که شما نمی دانید .
برای دانلود متن کامل تحقیق به لینک زیر مراجعه کنید.
تحقیق انسان در اسلام با عنوان جهات ومبانی تکریم انسان در اسلام و قانون 29 صفحه word