شرح مختصر : جوامع امروزی را جوامع سازمانی می نامند زیرا در این جوامع انسان ها هر جایی که زندگی می کنند و هر کاری که انجام می دهند با سازمان های مختلف در ارتباطند و سازمان ها بخشی از زندگی روزانه همه مردم را تشکیل داده است. امروزه نقش و اهمیت شخصیت مدیران در رشد و بقای سازمان امری شناخته شده است . سوالی که ذهن همه صنعتگران را به خود مشغول ساخته این است که آیا مدیران در شکل گیری خلاقیت و نوآوری کارکنان سهم دارند ؟ تنها می توانیم بگوییم که این روند توسط مدیران زمانی به بهترین شکل خود محقق می شود که اگر مدیران از سلامت و عزت نفس بالا برخوردار باشند ، می توان امیدوار بود که کارکنان بتوانند با رضایت شغلی بیشتر به انجام امر بپردازند . بنابراین می توان اینگونه پنداشت که عدم تعادل روانی ؛ عزت نفس پایین و رضایت شغلی کم میتواند بر روند رو به رشد سازمان آثاری منفی بر جای می گذارد . لذا باید اطلاعاتی در باره این جنبه های شخصیتی و شغلی مدیران و کارکنان در اختیار داشت تا در صورتی که هر کدام از این جنبه ها نواقص و نقاط صعفی وجود دارد ، با اقدامات شایسته اصلاح و بهبود یابد . از همین رو در این پژوهش سعی شده که با مطالعه روی میزان عزت نفس مدیران و رضایت شغلی کارکنان به این امر مهم دست یابیم که سازمان چه تاثیری می تواند داشته باشد تا افراد از جمله مدیران و کارکنان بتوانند در آن به نحوه مطلوب انجام وظیفه نمایند .
فهرست:
ضرورت و اهمیت انجام پژوهش
سوالات تحقیق
فرضیات تحقیق
عزت نفس
تعاریف عملیاتی
تعریف عزت نفس
ویژگی های شخصی که عزت نفس بالا دارد
ویژگی های شخصی که عزت نفس پایین دارد
عوامل موثر بر عزت نفس
نظریات عزت نفس
عزت نفس اجتماعی
عزت نفس بدنی
عزت نفس خانوادگی
عزت نفس کلی
مؤلفه های اساسی عزت نفس
نظریه راجرز
رضایت شغلی
تلفیق زندگی کاری و خانوادگی
رابطه شخصیت متناسب با موفقیت شغلی
عوامل مؤثر در رضایت شغلی
افزایش رضایت شغلی
غنی‌سازی شغلی
مشارکت در تصمیم‌گیری‌ها
زمان کاری شناور
رضایت شغلی در سازمان
عوامل مؤثر در رضایت و نارضایتی شغلی در سازمان
تاثیر رضایت شغلی در موفقیت سازمانی
رضایت درونی و رضایت بیرونی
نظریات رضایت شغلی
جامعه آماری
روش تجزیه و تحلیل آماری
جداول استنباطی
بحث و نتیجه گیری
پیشنهادات مربوط به افزایش رضایت شغلی
پیشنهاد برای بالا بردن عزت نفس
منابع
دانلودتحقیق بررسی رابطه عزت نفس مدیران بر رضایت شغلی کارکنان
یکی از عواملی که در سرنوشت هر مؤسسه، گروه و فرد اهمیت و ارزش اساسی دارد و آنها را در نیل‌به هدف‌ها یاری می‌دهد، کیفیت رابطه آنها با افراد و مؤسساتی است که با آنها سروکار دارند و همچنین‌با افکار عمومی جامعه‌ای است که در آن به فعالیت مشعولند. هر اندازه این ارتباط بطور مفیدی مستقر وبه شکل مؤثری گسترش یافته باشد، به همان اندازه آن فرد، گروه و مؤسسه در دستیابی به اهداف خود موفق‌تر می‌باشد. اکنون به عنوان یک اصل اساسی در مدیریت پذیرفته شده که افراد و مؤسسات برای‌رسیدن هرچه بهتر و راحت‌تر به مقاصد خود نیازمند به حسن رابطه و درک متقابل و توسعه تفاهم بایکدیگر و عموم مردم می‌باشند. مدیران ادارات به دلایل فوق، در تشکیلات خود اقدام به تأسیس دفتر، واحد یا بخشی تحت‌عنوان روابط عمومی نموده‌اند تا از طریق آن ارتباط مفید و مؤثر را با افراد داخل و خارج سازمان برقرارنمایند و با آگاه کردن، تشویق و ترغیب آنان، به اهداف مدیران، سریعتر، راحت‌تر و با هزینه کمتر جامه‌عمل بپوشانند. دست اندرکاران چنین اداراتی همه روزه در تلاشند تا با استفاده از تکنیک‌ها وتخصص‌های حرفه روابط عمومی، به گسترش تفاهم و ارتباط مؤثر بپردازند. توجه ویژه به روابط عمومی، به عنوان نهادی که می تواند به صورت نظام مند، برنامه ریزی شده و سنجیده در جهت ایجاد، حفظ و گسترش تعامل و تفاهم مدیران با کارکنان اقدام کند، بسیار حائز اهمیت است. آن چه در سال های گذشته متأسفانه به اشکال و صور گوناگونی باعث شده، روابط عمومی همچنان بی اثر و یا کم اثر جلوه کند، همانا اقتدارگرایی مدیران، رواج سیستم ارادت سالاری به جای شایسته سالاری، نگاه ابزاری به روابط عمومی، دانای کل جلوه دادن برخی مدیران، بیگانگی سازمانی و یا بیگانگی حرفه ای بسیاری از مسئولان، پایین بودن آگاهی بعضی از کارکنان و مدیران به اهمیت و نقش روابط عمومی بوده است. پایین بودن میزان مشارکت نیروهای متخصص در بخش‌های مختلف روابط عمومی به ویژه تهیه چارت متناسب و شرح وظایف و نامشخص بودن جایگاه وظابف کارکنان روابط عمومی در تشکیلات سازمانی ،در برخی روابط عمومی‌ها در جایگاه بالایی قرار گرفته اند ووظایف خود زیر نظر مدیریت انجام می دهند. برخی روابط عمومی‌ها زیر نظر مدیر دفتر فعالیت می‌کنند و برخی روابط‌عمومی‌ها زیر نظر معاونت‌ها به کارشان ادامه می‌دهند. طبیعتا این نامشخص بودن جایگاه باعث می‌شود روابط عمومی از اعتبار و صلابت لازم در درون سیستم برخوردار نباشد و این باعث تضعیف جایگاه و نهایتا تضعیف عملکرد آنها می‌شود. نبود شناخت از فعالیتهای روابط عمومی در بسیاری از سازمان‌ها وقتی وظایف روابط عمومی را از مدیران و کارکنان می‌پرسیم، وظایف را به یک سری کارها مثل برگزاری مراسم، توزیع روزنامه و پلاکارد تقسیم می‌کنند. حال آن‌که وظایف روابط عمومی خیلی بالاتر از این‌هاست و متولی اصلی ارتباطات در درون سازمان است. بنابراین چون شناخت نسبت به وظایف روابط عمومی‌ها نیست . هدف از این تحقیق،مقایسه نگرش مدیران و کارکنان روابط عمومی ادارات دولتی استان در خصوص وظایف روابط عمومی می باشد و در آن ابتدا شرح وظایف عمومی وسپس جایگاه سازمانی آن مورد بررسی قرار می گیرد. در ادامه به روابط عمومی مطلوب پرداخته می شود.
