ساخت مجسمه فانتزی با خمیر

اختصاصی از فی گوو ساخت مجسمه فانتزی با خمیر دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 تعداد صفحه8

لوازم مورد نیاز :
1 ـ زیر پایه
2 ـ خلال دندان
3ـ چوبک فلزی
4 ـ قیچی
5 ـ خمیر گل سازی
6 ـ ابزار گل سازی شماره 11
7 ـ رنگ روغن صورتی 20 ، اکر 44 ، آبی 10 ، قرمز 6 ، زرد 13 ، سفید 40
8 ـ وردنه
1 ـ ابتدا گلوله ای از خمیر به اندازه ی گردو برداشته و کاملا ورز دهید . سپس خمیر را بعه شکل اشک در آورید و حدود دو سوم خمیر را برای نشان دادن پنجه ی کفش عروسک در نظر بگیرید و قسمت کم حجم تر ( یک سوم ) باقیمانده را برای قسمت داخلی کفش که پا داخل آن قرار می گیرد در نظر بگیرید و فاصله ی میان این دو قسمت را کمی با انگشت شست گود کنید . ( 2 عدد از این خمیر درست کنید ) روی پایه چوبی با چسب چوب بچسبانید .

2 ـ قطعه ی از خمیر رال به شکل گلوله بردارید و توسط چوبک از وسط نصف کنید .
3 ـ سپس این دو قطعه خمیر را دور چوبک بپیچید ( طول چوبک را به اندازه ی دلخواه پا در نظر بگیرید ) طوری که کاملا چوبک با خمیر روکش شود و فقط قسمت تیز چوبک باقی بماند . بگذارید کاملا خشک شود .
4 ـ خمیر بنفش رال به شکل اشک درآورید و با زیر پایه آن را تخت کنید . قطر این خمیر حدود 1 سانتیمتر باشد .
5 ـ استوانه ای از خمیر را از اشک تخت جدا کنید و دور چوبک هایی که به عنوان پا در نظر گرفته بودید بپیچید .

مقاله درمورد مجسمه فانتزی با خمیر

اختصاصی از فی گوو مقاله درمورد مجسمه فانتزی با خمیر دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:8

فهرست مطالب:

لوازم مورد نیاز :
1 ـ زیر پایه
2 ـ خلال دندان
3ـ چوبک فلزی
4 ـ قیچی
5 ـ خمیر گل سازی
6 ـ ابزار گل سازی شماره 11
7 ـ رنگ روغن صورتی 20 ، اکر 44 ، آبی 10 ، قرمز 6 ، زرد 13 ، سفید 40
8 ـ وردنه
1 ـ ابتدا گلوله ای از خمیر به اندازه ی گردو برداشته و کاملا ورز دهید . سپس خمیر را بعه شکل اشک در آورید و حدود دو سوم خمیر را برای نشان دادن پنجه ی کفش عروسک در نظر بگیرید و قسمت کم حجم تر ( یک سوم ) باقیمانده را برای قسمت داخلی کفش که پا داخل آن قرار می گیرد در نظر بگیرید و فاصله ی میان این دو قسمت را کمی با انگشت شست گود کنید . ( 2 عدد از این خمیر درست کنید ) روی پایه چوبی با چسب چوب بچسبانید .

2 ـ قطعه ی از خمیر رال به شکل گلوله بردارید و توسط چوبک از وسط نصف کنید .
3 ـ سپس این دو قطعه خمیر را دور چوبک بپیچید ( طول چوبک را به اندازه ی دلخواه پا در نظر بگیرید ) طوری که کاملا چوبک با خمیر روکش شود و فقط قسمت تیز چوبک باقی بماند . بگذارید کاملا خشک شود .
4 ـ خمیر بنفش رال به شکل اشک درآورید و با زیر پایه آن را تخت کنید . قطر این خمیر حدود 1 سانتیمتر باشد .
5 ـ استوانه ای از خمیر را از اشک تخت جدا کنید و دور چوبک هایی که به عنوان پا در نظر گرفته بودید بپیچید .

6 ـ توسط ابزار گل سازی شماره 11 خطوطی روی این خمیر ایجاد کنید که نشان دهنده ی چین و چروک لبه های جوراب باشد . می توانید این جوراب ها را روی پا بلند و کوتاه در نظر بگیرید .
7 ـ سپس این پاها را روی کفش ها نصب کنید . دقت کنید پاها فرم دار و در زوایای مختلف باشد .

8 ـ خمیر قرمز به شکل استوانه درست کنید و توسط چاقو این استوانه را که کمی تخت کرده اید از وسط به دو قسمت کنید طوری که دو سوم آن برش خورده و یک سوم آن باقی بماند ، با انگشتان کاملا فرم دهید .

دانلودمقاله مجسمه سازی

اختصاصی از فی گوو دانلودمقاله مجسمه سازی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

هنر مجسمه سازی
مجسمه‌سازی، تندیسگری یا پیکرتراشی هنر همگذاری یا ریخت دادن به اشیاء است. این با هم قرار دادن یا ریخت‌دهی ممکن است در هر اندازه یا با هر سازمایه‌ای (مصالحی) انجام گیرد.
به فرآورده‌های این هنر تندیس، پیکره یا مجسمه گفته می‌شود. هر پیکر سه بعدی که به منظور دارا بودن یک بیان هنری آفریده شده را می‌توان تندیس نامید.
البته باید توجه داشت که هر شکل دادنی را مجسمه سازی نمی‌گویند بلکه باید در ورای ان یک فکر، خلاقیت یا یک نوآوری وجود داشته باشد.
مجسمه‌سازی و مذهب
یونانیان، خدایان متعدد خود را بصورت مجسمه در معابد خود قرار میدادند و آنها را پرستش می نمودند. مجسمه های سنگی و برنزی بیشماری نیز از قهرمانان خود در میدانها و معابر عمومی می‌گذاشتند.
مصریان عقیده داشتند که روح هر انسانی پس از مرگ به این جهان بر می گردد و برای اینکه آن روح سرگردان نشود مجسمه‌هایی از سنگ یا برنز یا چوب یا گچ می ساختند و در مکانهای امنی قرار میدادند و چون آن مجسمه ها کاملاً شبیه اشخاصی که مرده بودند ساخته میشد به عقیده آنان روح به آسانی می‌توانست در آنها جای گیرد. بعلاوه مصریان نیز خدایان خود را بصورت موجوداتی در سنگ یا برنز مجسم می‌کردند و در معابدشان قرار می دادند ایرانیان قبل اسلام، هنگامیکه تمام ملل جز ملت یهود به خدایان متعدد اعتقاد داشتند و دارای مذهبی بودند که به توحید خیلی نزدیک بود. هرودت که ایرانیان عهد هخامنشی را به هم میهنان خود در کتابی تحت عنوان «تاریخ» معرفی نموده تعجب می کند از اینکه ایرانیان برای خدایان خود معبد و مجسمه ای نمی سازند و می‌گوید آنها برای انجام مراسم مذهبی خودشان روی بلندیها می‌روند و خداوند خود را به این طریق پرستش می‌نمایند.

مجسمه‌سازی در ایران
ایرانیان که در تمام رشته‌های هنری تزئینی مانند نقاشی، سنگتراشی، منبت‌کاری و غیره مهارت فوق العاده بخرج داده‌اند در فن مجسمه سازی علاقه زیاد از خود نشان نداده اند و این عدم علاقه به ایجاد مجسمه، در تمام ادوار تاریخی پیش از اسلام و در دوران اسلامی همچنان ادامه داشته است.
مجسمه مکشوفی در شمی (از نواحی لرستان) بزرگترین مجسمه‌ای است که تا کنون در خاک ایران پیدا شده، و تنها مجسمه برنزی بزرگی است که از دوران‌های قدیم ایرانیان به یادگار باقیمانده است. ولی مجسمه های کوچک خصوصاً از عهد اشکانیان و ساسانیان در کشور ما زیاد ساخته شده و تمام خصوصیات پیکر تراشی ایران نیز در این مجسمه‌های کوچک دیده می‌شود. با این حال مجسمه بزرگی از «اوتان» پادشاه «الحضر» از مرمر تراشیده‌اند و اکنون در موزه موصل محفوظ است و 20/2 متر ارتفاع دارد و حال اینکه ارتفاع مجسمه شمی از 90/1 متر تجاوز نمی‌کند. می‌گویند یکی از خصایص پیکر تراشی ایرانیان در عهد اشکانیان این بود که مجسمه را از مقابل می‌تراشیدند و به ‌آن حرکت نمی‌دادند . مثلاً اگر مجسمه‌ی مرمری را که از دوره اشکانیان است و امروز در موزه موصل محفوظ می‌باشد با مجسمه دیسک انداز، کار «میرون» مجسمه ساز معروف یونان در قرن چهارم پیش از میلاد مقایسه کنیم اختلاف زیاد میان آن دو مجسمه مشاهده می نمائیم. در مجسمه دیسک انداز یک پا عقب‌تر از پای دیگر قرار داده شده و کمر بطرف جلو خم شده و دست یکی بطرف عقب و یکی بطرف جلو به حرکت درآمده.
در مجسمه «اوتال» پادشاه الحضر پای چپ فقط کمی جلوتر از پای راست قرار داده شده و کفشها کاملاً شبیه به کفشهای مجسمه شمی است. پادشاه الحضر نیز مانند امیر شمی شلوار بلند ی بر تن کرده که تا زانویش می‌رسد و روی قبا کمربندی بسته تا شمشیر خود را به آن آویزان کند ولی کمربند کمی پایین تر از حد معمول بسته شده. شاید شمشیر سنگینی کرده و آن را پایین آورده.
«اوتال» دست چپ خود را روی قبضه شمشیر گذاشته و این عادتی است که حتی در عصر حاضر نیز دیده می شود. ولی دست راست خود را کاملاً بلند کرده مانند اینکه صحبتی می کند و با این حال دهان او بسته است .روی قبا لباده بلندی بر تن پادشاه الحضر دیده می شود که آستینهای بلندی دارد کلاه وی شباهتی به کلاه درویشان در عصر حاضر دارد. این کلاه نیز با کمال سلیقه و مهارت با نقوش زیبایی برجسته مزین گردیده.
«اوتال» سبیلهای پرپشت و ریش نسبتا ‌بلندی دارد و موهای بلندش از زیر کلاه بیرون آمده است. میان این مجسمه با مجسمه شمی شباهت زیاد وجود و فقط لباس آن متفاوت است .
در موزه بغداد نیز سر مجسمه ای از سنگ آهکی به اندازه طبیعی تراشیده شده که تمام خصوصیات پیکر تراشی عهد اشکانی را که در مجسمه «اوتال» دیده می شود در بر دارد. در این مجسمه حرکت دیده نمی‌شود ولی احساسات او را می توان حدس زد ریش و سبیل او بسیار منظم تراشیده شده و شانه زده است. موهای سرش مانند موهای نقوش برجسته عهد هخامنشی مجعد است و مثل این است که از زیر دست آرایشگری بیرون آمده باشد. [7]
این دومین مجسمه‌ای است که از الحضر بدست آمده ولی مجسمه دیگری نیز در همین محل پیدا شده‌است که امروز در موزه بغداد است و سر یکی از پادشاهان اشکانی را نشان می دهد کلاه این پادشاه همان است که روی سکه های اشکانی دیده می‌شود و از سوی دیگر شباهت زیاد به کلاه «اوتال» پادشاه الحضر دارد ریش و سبیل وی نیز با کمال دقت تراشیده شده .
این سه مجسمه که خارج از ایران هستند بانضمام مجسمه بزرگ شمی کاملاً خصوصیات هنر پیکر تراشی ایرانیان در عهد اشکانی را بما نشان می‌دهند و آن را از دوره‌های دیگر متمایز می‌نمایند ولی برای تکمیل این خصوصیات مجسمه دیگری را که آن نیز در موزه بغداد است و در الحضر پیدا شده نشان می‌دهیم.
این مجسمه نیز 20/2 متر ارتفاع دارد و از مرمر ساخته شده و صاحب آن «سناترک» پادشاه الحضر است. موهای این شخص مانند موهای امیر شمی با نواری بسته شده و در طرفین صورت آویزان است. وی نیز مانند «اوتال» پادشاه الحضر دست راست خود را بلند کرده و در دست چپ بجای شمشیر، یک برگ زیتون یا خرما که علامت صلح است بر دست دارد. لباس و کمر او که دارای تزئینات فراوان است شباهت زیاد به لباس سفرای کبار کشورهای کنونی دارد. شلوار او بلند است و چین دارد بدون شک شلوار بلند چین دار که چیزی شبیه به شلوار مردم امروزی در آذربایجان غربی می‌باشد در زمان اشکانیان بسیار معمول بوده است. «سناترک» نیز مانند امیر شمی گردن بندی بر گردن و گوشواره‌ای بر گوش دارد. در بالای سر او پیکر عقابی دیده می شود که بالهایش را گسترده و این عقاب ما را درباره کلاه که بر سر بعضی از صاحب منصبان عالی‌مقام عهد ساسانی دیده می‌شود روشن می‌نماید.
از همه این مجسمه‌ها عجیب‌تر مجسمه دو متری است که در سنگ آهکی تراشیده شده و از الحضر بدست آمده و امروز در موزه موصل محفوظ است. این مجسمه یکی از افسران عالی رتبه اشکانیان را نشان می‌دهد که دست چپ را روی قبضه شمشیر قرار داده و دست راست را بلند کرده است و از این جهت شباهت به «اوتال» پادشاه الحضر پیدا می کند . دست راست تمام مجسمه‌ها بالا است و شاید به علامت احترام یا سلام باشد. شلوار این افسر کاملاً شبیه به شلوار امیر شمی است و چین فراوان دارد ولی شنلی که بر دوش خود انداخته و در سمت راست سینه بوسیله تکمه آن را بسته شباهت به لباس رومیها دارد. تنها نقصی که این مجسمه دارد این است که ریش او کوتاه است.

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله   20 صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید

5 پاورپوینت انگلیسی درباره معماری نقاشی مجسمه سازی و موسیقی دوره باروک

اختصاصی از فی گوو 5 پاورپوینت انگلیسی درباره معماری نقاشی مجسمه سازی و موسیقی دوره باروک دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

شامل 60

شامل 45 صفحه

شامل 53 صفحه

شامل 30 صفحه

شامل 36 صفحه