من میوه ی درخت سقز ( بنه ) هستم !
در فارسی اسم من بن و بنه می باشد و عده ای هم به آن پسته ی وحشی می گویند . انواع اقسام دارم . به میوه پیوندی من گلخک و به نوع ترش من بنشته می گویند ، و در شیراز ماس بندان آنرا با ماست مخلوط می کنند ، تا خوش بو و گوارا شود . در زبان ترکی به میوه من چاتلانغوش و چتلانغوچ می گویند که سابقا در تهران زیاد مصرف داشت . اعراب به میوه درخت من حب الخضراء لقب داده اند . گل درخت من قرمز است . در رنگرزی از آن استفاده می شود . پسته را به تنه ی من پیوند می زنند تا محصولی درشت و خندان بدست آورند ، و چنانچه مرا به درخت پسته پیوند کنند ، میوه ی من درشت شده و گلخنک نامیده می شود .
درخت من دیر خزان می کند و از تنه ی آن به طور طبیعی ، یا بادادن شکاف صمغی خارج می شود که به آن در فارسی سقز و در عربی بطم می گویند . در بلوچستان میوه درخت مرا کوبیده و با آن حلوا درست می کنند و معتقدند که بهترین مقوی اعصاب و شهوت است . در خوزستان و سایر استان های جنوبی ، دانه های میوه ی مرا در ظرفی پر از آب نگاهداری می کنند تا خشک نشود . درخت من در جنگلهای خشک فارس ، کرمان ، بلوچستان ، یزد ، لرستان ، کردستان و ارتفاعات الموت و کوه های پنجگانه می روید و از دوستان کبد و طحال است .
شهوت را زیاد می نمایم. زهکش کلیه و ریزکننده سنگها هستم ، اخلاط سینه و ریه را پاک می کنم ، خارج کننده اقسام کرم معده بوده و پیشاب را زیاد می نمایم . خون قاعده و بواسیر را که بسته شده باشد باز می کنم . بادشکن – ضد فلج و لغو بوده ، سرفه و خفقان را تسکین می دهم . مسکن درد کمر – درد پشت و درد قولنج هستم . میوه ی مرا جهت درمان غش و استسقاء تجویز کرده اند . مخلوط با بادام و شکر جهت چاق شدن بدن و باز شدن ادرار و با سرکه جهت سردرد و تنقیه جگر و گزیدن افعی و رتیل نافع می باشم . اگر میوه مرا داخل نان کنند ، از تخمیر آن در شکم جلوگیری می کنم و به هضم آن کمک می نمایم . زیاده روی در خوردن من باعث زخم شدن دهان و کم اشتهایی است . ضماد من درمان ورمها و زخمهای سخت است . مالیدن میوه کوبیده من بر پوست بدن باز کننده رنگ و نیکویی رخسار است و در صورتی که مدتی آن را بر محل ماه گرفتگی بمالند ، به تدریج رنگ آن را زایل می نمایم .
صمغ درخت من که سقز نام دارد ، مقوی معده بوده ، و به هضم غذا کمک می کند و با آن سقزهای تجارتی را می سازند . پیشاب آور و محرک اشتها است وبا محلول الکلی آن در جهت صنعت نوعی ورنی فساد ناپذیر ساخته می شود . ضماد آن که با پیه ذوب می شود جهت رفع کجی و ترکیدن ناخن و درمان شقاق مزمن ( ترک نشیمنگاه ) می باشد . مخصوصا اگر کمی شنجرف به آن اضافه شود . صمغ درخت من مخلوط با روغن زیتون جهت بر طرف کردن ورمها و ترک پوست و خارش آن سودمند می باشد . مقدار خوراک سقز پنج گرم می باشد . اهالی بلوچستان و استانهای جنوبی که از میوه من استفاده می کنند ، در برابر امراض بزرگ مثل سرطان در امان می باشند . و اگر دسترسی به میوه من ندارید ، از ترشی من که به چاتلانغوش معروف است نوش جان فرمایید .
شامل 42 اسلاید powerpoint
دانلود پاورپوینت خواص بنه
نویسند‌گان: حمید اهنی ، مجتبی محرابی