نوع فایل: word
قابل ویرایش 30 صفحه
مقدمه:
از اوایل دهه 1990، مفهوم رقابت مبتنی‌بر زمان که توسط «هوت»1 و «استاک»2مطرح شد، به یکی از اثربخش‌ترین راهبردهای کسب مزیت رقابتی منحصر بفرد مبدل شده است. شرکتهای تولیدی، باید ارکان این مفهوم را به مدیریت عملیات خود منتقل کنند. تولید و ساخت مبتنی‌بر زمان، به عنوان رویکردی منطقی برای مدیریت تولید و عملیات، مطرح شده و جهت‌گیری مبتنی‌بر زمان را در شرکتهای تولیدی اجرا می‌کند. در این مقاله، چارچوب تولید مبتنی‌بر زمان تشریح شده و اقدامات و رویه‌های تولید مبتنی‌بر زمان با لحاظ کردن پتانسیل آنها در خصوص کاهش زمان چرخه تولید، بررسی می‌شود.
در قرن 21، شرکتهای تولیدی خود را در محیطی به شدت رقابتی می‌بیینند. از شروع دهه 1990، تغییراتی با تمرکز بر عوامل موفقیت استراتژیک تکامل یافتند (استاک و هوت، 1990). در بسیاری از صنایع، گرچه کیفیت هنوز به عنوان عاملی حیاتی در موفقیت تلقی می‌شد، اما دیگر منبعی برای مزیت رقابتی منحصر بفرد به شمار نمی‌آمد. (کارتر، هلنیگ، هندفیلد 65: 1995). مشتریان، بویژه در بازار «کسب و کار با کسب و کار»3. محصولات خود را در بالاترین سطوح کیفیت و در سریع‌ترین زمان ممکن، تقاضا می‌کنند. براساس این بهبودها و توسعه‌ها، جهت‌گیری ویژه‌ای به سمت رقابت مبتنی‌بر زمان4 بوقوع پیوسته و زمان‌های چرخه، یکی از مهم‌ترین اقدامات استراتژیک برای شرکتهای تولیدی تلقی می‌شوند (هاربور 2: 1996). امروزه، این روند به سمت جهت‌گیری مبتنی‌بر زمان تقویت شده و اغلب رقبای مبتنی‌بر زمان، به خاطر کاهش موفقیت‌آمیز زمان چرخه خود، بر بازار تسلط می‌یابند.
از بعد زمان، شرکتهای تولیدی به دو شکل می‌توانند رقابت کنند. آنها از یک سو قادرند به وسیله توسعه سریع‌تر و ارائه محصولات جدید، کسب مزیت رقابتی کنند. شرکتی که می‌تواند دائماً محصولات جدید بیشتری را زودتر از رقبای خود به بازار ارائه کند، در نهایت می‌تواند از این قابلیت در مسیر تسلط بر بازار، استفاده کند. این جنبه از زمان برای آن دسته از شرکت‌ها دارای بیشترین جذابیت و فایده است که محصولات ارائه شده آنها در مراحل معرفی یا رشد (در منحنی عمر محصول) قرار داشته باشند (هند فیلد 17: 1995).
از سوی دیگر، شرکتهای تولیدی می‌توانند از طریق تکمیل و تحویل سریع‌تر سفارشات مشتریان، مزیت رقابتی پایداری را کسب کنند. این حالت به شرکتهایی مربوط می‌شود که بر سرعت پاسخگویی به تقاضای مشتریان درخصوص محصولات استقرار یافته، تمرکز دارند. در واقع، آنها تلاش می‌کنند تا زمان سفارش‌دهی مشتری تا رسیدن محصول به دست وی را کاهش دهند. (هند فیلد 1995، کارتر، ملیک و هند فیلد 5: 1995). یکی از مهم‌ترین قسمت‌های بازه زمانی، زمان چرخه فراگرد تولید است.
تولید مبتنی‌بر زمان، به عنوان محور مرکزی رقابت مبتنی‌بر زمان، بر چرخه زمانی تولید تمرکز بیشتری کرده و تلاش می‌کند تا این بازه زمانی را کاهش دهد (کوفتروز5 5: 1995).
فهرست مطالب:
مقدمه
مدت چرخه،مقیاسی برای صلاحیت در زمان
اقدامات و فعالیت های تولید و ساخت مبتنی بر زمان به عنوان ابزارهایی برای کاهش زمان تناوب
تحلیل تجربی رابطه ساخت مبتنی بر زمان و دوره‌های تناوب
پیاده‌سازی تولید زمان‌محور در کشورهای مشارکت‌کننده
جداول
منابع
منابع و مأخذ:
1-AL-SERHAN (1996): Time-based manufacturing competence and business peiformance: an empirical study in the steel minimill industry, PhD Dissertation, Denton/TX.
2-BLACKBURN, J.D. (1991): Time-Based Competition - The Next Battleground in American Manufacturing, Homewood, Illinois.
3-BOZARTH, C. and CHAPMAN, S. (1996): “A contingency view oftime-based competition for manufacturers”, International Journal of Operations & Production Management, vol. 16, no. 6, 56 - 67.
4-CARTER, P.L., S.A. MELNYK, and R.B. HANDFIELD (1995): “Identifying the basic process strategies for time-based competition”, Production and Inventory Management Journal, vol. 36, no. -70.
پروژه زمان چرخه تولید، مزیت رقابتی استراتژیک. doc
