مکانیزه کردن برداشت غلات، هدف دیرینه کشاورزان بوده است. بریدن و کوبیدن دانه های ریز با روش های دستی، کاری بسیار پرزحمت بوده است. قبل از ثبت تاریخ، بشر آموخته بود چگونه از وسایل و گرداندن دام، به منظور افزایش برداشت محصول غلات دانه ریز استفاده نماید. آثاری از به کار بردن یک ارابه دروکن چرخ دار، در سرزمین باستانی گال (فرانسه و بلژیک امروزی) پیدا شده است. تاریخ استفاده از ماشین های دروکن اسبی و خرمن کوب های ثابت به اوایل سال های 1800 میلادی می رسد.
کمباین های اولیه، ماشین های بردارنده، خرمن کوبی بودند که به وسیله گروه هایی از اسب یا قاطر در سرتاسر مزرعه کشیده می شدند.
بعضی از این ماشین ها، تنها به عنوان خرمن کوب شناخته شده بودند. زیرا محصول غله ابتدا چیده می شد و سپس برای کوبیده شدن و جدا شدن دانه از کلش، به پای خرمن کوب برده می شد، اولین خرمن کوب تمیزکن در ایالات متحده آمریکا، در سال 1384 میلادی به ثبت رسید و به بازار عرضه شد و بعداً خرمن کوب به وسیله موتور بخار یا تراکتور و از طریق یک تسمه تخت محرک به حرکت درآمد
تحقیق مکانیزه کردن برداشت غلات ( کمباین ) 25 ص