ژلاتین در داروسازی برای تهیه کپسولهای دارویی و قرصها مصرف می شود و نقش مهمی در صنایع عکاسی بعهده داشته و امولسیونی از نمک های نقره می سازد که در مقابل نور بسیار حساس می باشد. ژلاتین در صنایع دیگر مانند نساجی، تهیه چسب، کبریت سازی، ساخت کاغذ پلی کپی، کارتن سازی کاربرد دارد (1). تا قبل از سال 1950، اکثر مطالعات درباره کلاژن و ژلاتین بر روی چرم و موارد استفاده صنعتی ژلاتین و سیستم کلوئیدی ان مورد توجه محققان بوده است (3). اطلاعات این محققان اگرچه مربوط به اولین نمونه کلاژن می شود، ولی در ارتباط با تحقیقات در مورد ژلاتین نیز می باشد. با استفاده از روش های قدیمی و یا جدید کلاژن به ژلاتین تبدیل می گردد. موارد کاربرد ژلاتین زیاد بوده و با تشخیص واکنش های شیمیایی مربوطه، موارد استفاده آن افزایش یافته است (2).
ماده کلاژنی بافت پیوندی (پوست، استخوان، تاندون) به ماده محلول تشکیل دهنده ژل، تبدیل شده که به عنوان ماده غذائی یا به عنوان چسب، کاربرد داشته است. تصفیه ژله های شفاف با استفاده از سفیده تخم مرغ به عنوان یک هنر خانمهای خانه دار پذیرفته شده بود، تا اینکه تولید صنعتی ژلاتین ارائه گردید. ژلاتین نقش اصلی را در توسعه شیمی کلوئید بازی می کند (3).
در امریکای شمالی پوست خوک، منبع عمده ماده اولیه برای تولید ژلاتین خوراکی می باشد. پوست خوک به شکل منجمد در بسته های بزرگ به کارخانه ژلاتین برده می شود. در اروپا نیز مقادیر زیادی پوست خوک برای تولید ژلاتین بکار می رود، زیرا که راندمان تولید ژلاتین از آن بالا، نیاز به مدت زمان کوتاهتر برای آماده کردن مواد اولیه برای استخراج و مشکلات کمتر در ارتباط با فاضلاب کارخانه دارد. هم اکنون ماده اولیه عمده مورد استفاده برای تولید ژلاتین های صنعتی و خوراکی، استخوان و پوست گاو می باشند (4).
مدتهاست معلوم شده است که چسب حاصل از پوست و استخوان ماهی و حتی ژلاتین ماهی که در آزمایشگاه تهیه شده است، قدرت ژله ای شدن معادل ژلاتین حاصل از پوست و استخوان پستانداران ندارد (2). در مقابل کلاژن ماهی های غضروفی، تبدیل به ژلاتین هایی می شود که قدرت ژله ای شدن بهتری دارند، که به وسیله تعیین مقادیراسیدهای آمینه پرولین وهیدروکسی پرولین ارائه شده است (5).
کلاژنهای ماهی، به عنوان منبع چسب ماهی، ارزش اقتصادی دارند، ولی در مقادیر وسیعی تهیه نگردیده اند. کلاژن کیسه هوای ماهی به دلیل درجه بالای حلالیت آن، شاید اولین کلاژن محلولی بود که کشف شده است. به عبارت دیگر، کلاژن کیسه هوایی ماهی خاویار (isinglass) هنوز به طور تجارتی در تصفیه نوشابه های الکلی به کار می رود. کلاژن محلول پوست ماهی cod بطور وسیعی مطالعه شده است و به طور غیر معمول 3 زنجیر a آن همگی متفاوت هستند. بطور کلی کلاژن های ماهی مقدار ایمینو اسید کمتر از کلاژن های پستانداران دارند. کلاژن محلول پوست کوسه ماهی و ماهیان استخوانی نیز به دست آمده است ولی در درجه حرارت کمتری شکل اولیه خود را میشود، اگرچه از جنبه های دیگر مشابه با کلاژن مهره داران است. شاید جالبترین کلاژن ماهی که اخیرا کشف شده، به نامelastoidin باشد که یک پروتئین تهیه شده از باله کوسه ماهی است. این پروتئین وزن مولکولی کمتر از اکثر کلاژنهای محلول دیگر دارد و همچنین مقدار تیروزین وسیستئین بالا دارد که غیر عادی می باشد. این دو اسید آمینه در تشکیل اتصال شرکت دارد ولی این عمل در کلاژنهای پستانداران اتفاق نمی افتد (6).
Hafsteinsson و Gudmunsson اثرات روشهای شیمیایی را بر روی راندمان تولید ژلاتین بر اساس وزن پوست ماهی فر آیند نشده ( خام)، مقایسه نمودند. روش استخراج به وسیله اسید سیتریک با غلظت 7/0 درصد و غلظتهای کم اسید سولفوریک و هیدروکسید سدیم بالاترین راندمان را داشت (8).
شامل 21 صفحه فایل word قابل ویرایش
دانلود تحقیق تولید پروتئین با ارزش افزوده از ضایعات ماهیان آبهای جنوب کشور