یکی از مسائل روانی اجتماعی که از پیش جامعه ی ما با آن مواجه بوده است طلاق و مسائل ناشی از آن می باشد. تردیدی نیست که این مسائل اجتماعی علل متفاوت روانی (اجتماعی) اقتصادی دارند.
و همچنین در افراد درگیر با این مسائل و حتی دیگران که با آنان وابستگی دارند عوارض نامطلوبی برجای می گذارند و اگر به فکر شناخت مسائل و پیشگیری و درمان آن نباشند در آینده ای نزدیک جامعه ی ما را از نظر روانی- اجتماعی- اقتصادی آسیب پذیر می نمایند و تردیدی نیست که شناخت مساله طلاق و تاثیر نامطلوبی که در دیگر افراد جامعه می گذارد. برای خانواده ها و مسئولان برنامه ریزی اجتماعی کشور ضرورت دارد.
با توجه به اینکه ریشه بسیاری از بیماری های روانی- ستیزه های خانوادگی که در همه ی اعضاء خانواده و سپس در افراد جامعه تاثیرات نامطلوبی می گذارد بنابراین باید به این مسئله اجتماعی توجه بیشتری مبذول داشت.
اهمیت موضوع :
همسر گزینی پیمان اتحاد و قدس شرعی و قانونی بین زن و مرد برای شرکت در زندگانی و تعاون و معاضدت به یکدیگر می باشد و ثمره آن آرامش و بهره برداری صحیح و مطبوع از زندگی و تضمین بقای نوع و ایثار و محبت است.
نیاز طبیعی و شوق همدلی و گریز از انزوا و اندیشه ابدیت بخشیدن به هستی خود و احساس سازندگی و خلاقیت و حفظ میراث فرهنگی و اعتلای آن به همسر گزینی و تشکیل خانواده و داشتن فرزندان و آموزش و پرورش آنان منجر می شود.
تحقیقات نشان می دهد که : وجود فرزند در خانواده از موجبات ثبات و دوام و سعادت خانواده و در نتیجه احتراز از بروز جرم است و زناشویی و تشکیل خانواده به مثابه عادتی است که از عوامل بازدارنده از متهیات می باشد.
با قبول این نکات چگونه می توان باور داشت که ادیان و شرایع و قوانین به گسیختگی و از هم پاشیدگی خانواده و انحلال نکاح بر اثر تجویز طلاق تن در داده باشند که متضمن نفاق و جدایی و مخاصمه و جدال است. هنگامیکه نفرت و اختلاف عمیق و مخاصمه به کانونی راه یافت و بقای نظم خانوادگی بین افراد آن متزلزل و دشوار گردید چگونه می توان به حفظ این کانون ابزار نفرت موافق بود.
و در این صورت است که باید چاره اندیشی کرد و بزرگان و ریش سفیدان و صلاح اندیشان خانواده های زن و شوهر در مقام چاره جویی برآمده و سعی کنند راه را برای آشتی باز کنند و ریشه نفاق را بردارند که گفته اند صلح و آرامش در خانواده همیشه بهتر و سازنده تر از جنگ است.
تفرقه و جدایی بین زن و شوهر کاری زشت و ناپسند است زیرا مصائب آن دامنگیر دیگران می شود. همیشه برای پاره شدن یک زنجیر یکی از حلقه های آن باید پاره شود. بدون پاره شدن یکی از حلقه ها هیچ زنجیری پاره نمی شود.
در پاره شدن زنجیر خانواده تنها حلقه ای که پاره می شود و از میان می رود بچه ها هستند. چون پدر یک سوی زنجیر می شود مادر سوی دیگر آن.
در حقیقت در پاره شدن زنجیر دو تکه پاره شده هر کدام به تنهایی برای خود زنجیری هستند که هر چند به بلندی پیش از پاره شدن نیستند.
اما باز هم به آنها زنجیر گفته می شود. در حالی که حلقه ای که رابطه آنها بوده و گسسته شده دیگر زنجیر نیست هنگامیکه طلاق این زنجیر را پاره می کند باز هم پدر فردی است مستقل و مادر هم همین طور. ولی آنچه که دیگر نامی ندارد و بی پناه و متزلزل است فرزند و یا فرزندان هستند.
حتی اگر زیر حمایت یکی از دو پاره زنجیر قرار می گیرند باز هم حلقه ای گسسته به شمار می آیند و اغلب آنان دچار جراحات عاطفی می گردند و از این رو موجبات خسران اجتماعی را فراهم می سازند. طلاق اگر چه تجویز شده است گذشته از آن مقید به شروط سنگینی که از آن به عنوان آخرین دارو شناخته اند. تا از بروز مفسده ای زیان بار جلوگیری شود و این کانون با قدرت قانون تبدیل به زندان جانگذاری نگردد که افراد آن پای دربند باشند.
شامل 52 صفحه فایل word قابل ویرایش
دانلود تحقیق طلاق و آثارآن