چارلز داروین با اتکا به علمِ زیست شناسی، تئوری تکاملِ انواعِ مختلفِ گونه های موجوداتِ زنده بر روی کره ی زمین را برای نخستین بار ثابت نمود و ارائه کرد. به سال ۱۸۵۹، داروین در کتابِ «در باره ی سرمنشاءِ گونه ها به وسیله ی انتخابِ طبیعی و حفظِ نوعِ برتر در تنازعِ بقا» (که همواره به اختصار «سرمنشاءِ گونه ها» نامیده می شود) برای اولین بار تئوری علمی تکاملِ زندگی در جهانِ هستی را عرضه و تدوین کرد.
انتشارِ این کتاب و توضیحِ علمی این تئوری، انقلابی در تمامی زمینه های دانش و علومِ مختلف به وجود آورد. قبل از انتشارِ تئوری داروین، متد و راهِ حلِ علمی برای این که بتواند توضیح دهد که چگونه و چرا این همه گونه ها و موجوداتِ زنده با تمامِ پیچیدگی هایشان ظرفِ میلیون ها سال تغییراتِ تدریجی و کلان در این جهان به وجود آمده اند، وجود نداشت. در این زمینه فرضیه های خامی از طرفِ زیست شناسان، زمین شناسان و جامعه شناسانی نظیر «مالتوس» ارائه شده بود، اما هیچ یک نتوانسته بود معمای هستی را با متدِ علمی ثابت نماید. تا آن زمان مسجد و کلیسا از طریقِ کتابِ قرآن و انجیل بر این عقیده بودند که «زندگی در زمین فقط ظرفِ شش هزار سالِ گذشته شروع گشته، در هفت روز آفریده شده و خدا خالقِ هر یک از موجودات است و هر آن چه را که خالقِ توانا خلق نمود دیگر بار هیچ نیرویی را قادر به تغیییر و تحولش نیست.»! طبقِ این فرضیه ی غیرِعلمی عدمِ تغییر و ثباتِ گونه ها و تمامی موجوداتِ زنده امری است الهی!
تاملی بر نظریه تکامل-دو قرن پس از سالروز تولد چارلز داروین