مقاله ترجمه شده
چکیده
گروه بندی تیمارها به صورت A3*3 که از نظر پروتئین جیره و TSAA:Lys باهم متفاوت بودند طرح شد و برای بررسی اثر جیره کم پروتئین مورد تغذیه مرغهای تخمگذار Hyline استفاده شد. فاز 1 شامل مرغ های باسن 43-20 هفتگی ، 17 و 14.4 گرم پروتئین روزانه برای هرمرغ و نیز دارای 0.97، 0.85 و 0.82، TSAA:Lys بود. تولید تخم مرغ و مصرف خوراک به ترتیب از 83.7 به 82.2% و 98.8 به 95.6% کاهش یافتند. بازده خوراک ( ضریب تبدیل ) از 1.680 به 1.645 گرم خوراک بر گرم تخم مرغ توام با کاهش پروتئین خوراک بهبود یافت. افزایش وزن روزانه برای مرغهای با جیره کم پروتئین و جیره با سطح متوسط پروتئین روند مشابهی داشت. در فاز 2 مرغهایی که 13.8 گرم در روز پروتئین مصرف می کردند نسبت به مرغهایی که 14.6 و یا 16.3 گرم مصرف می کردند کاهش معنی داری در وزن تخم مرغ تولیدی نشان دادند. درصد آلبومین خشک و مرطوب، مواد جامد آلبومین، درصد آلبومین و پروتئین زرده با جیره کم پروتئین به طور معنی داری کاهش یافت. درصد پروتئین زرده، زمانی که نسبت مذکور (AA) از 0.97 به 0.82 افزایش یافت از 14.85 به 15.11% افزایش یافت. مرغهایی که باجیره کم پروتئین تغذیه شده بودند تخم مرغهایی با پایین ترین وزن مخصوص تولید کردند. یک همبستگی برای ابقاء پروتئین در فاز 1 مشاهده شد، تغذشه 14.4 گرم پروتئین در روز و نسبت 0.97، به مقدار 9% و 16% ( به ترتیب ) ابقاء پروتئین را بهبود داد. در کل مرغهایی که 16.3 یا 14.6 گرم پروتئین در روز مصرف کرده بودند عملکرد مشابهی با مرغهایی که 1839 و 17 گرم پروتئین در روز در هردوفاز1 و 2 مصرف کرده بودند داشتند.
کلمات کلیدی: پروتئین ، نسبت، مواد تخم مرغ، آلبومین، پروتئین زرده ، قابلیت هضم پروتئین.
اثر سطوح پروتئین جیره و نسبت کل اسیدهای آمینه گوگرددار/لیزین بر پارامترهای تولید تخم مرغ و محصول تخم مرغ در مرغهای Hy Line w-98