دانلود مقاله برنج

اختصاصی از فی گوو دانلود مقاله برنج دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک و پرداخت دانلود * پایین مطلب *

فرمت فایل : word ( قابل ویرایش )

تعداد صفحه :  36

فهرست

مقدمه

منشأ و تاریخچه

مأموریـّـت

ارزش غذائی و اهمّــیت اقتصادی برنج

ارقام برنج

عوامل موثر دررشد ونمو برنج

و ...

مقدمه

برنج ، یکی دیگر از غلات بسیار مهم و ارزشمندی است که به مطالعه ی آن می پردازیم. دانه ی این گیاه ، علاوه بر اینکه یکی از مواد غذایی مردم سراسر جهان می باشد ، غذای اصلی بیش از 3/1 جمعیت جهان را که اغلب از نژاد زرد دنیا و درصد عمدهای از نژادهای سیاه و سفید مناطق گرم و مرطوب هستند تشکیل می دهیم.

برنج هر چند از نظر تجارت جهانی و سطح زیر کاشت قابل مقایسه با گندم نمی باشد ، لیکن از نظر موارد مصرف و تولید کل ، کاملا قابل مقایسه است. در جهان در سال 1991 حدود 233 میلیون هکتار زمین زیر کاشت گندم و 148 میلیون هکتار زیر کاشت برنج بوده است. در حالی که در همین سال تولید جهانی گندم حدود 550 میلیون تن و برنج 519 میلیون تن بوده است. این آمارنشان می دهد که عملکرد برنج به طور متوسط دو برابر عملکرد گندم است. تولید کنندگان برنج دنیا ، اغلب مصرف کنندگان عمده ی برنج  نیز می باشند زیرا برنج خوار واقعی ، کمتر گندم می خورد. به همین خاطر تجارت این محصول قابل مقایسه با گندم نمی باشد.

علفهای هرز مزارع برنج

اختصاصی از فی گوو علفهای هرز مزارع برنج دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

30 اسلاید

دانلودمقاله زراعت برنج در استان گیلان

اختصاصی از فی گوو دانلودمقاله زراعت برنج در استان گیلان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مقدمه
برنج از بهترین غلات غذایی اصلی مردم ایران و اکثر مردم آسیا بعد از گندم است و در ردیف محصولاتی است که از اهمیت خاصی برخوردار است. کشت آن در 5 قاره و دربیش از 40 کشور جهان در نیمکره شمالی از خط استوا تا مجارستان و نیم کره جنوبی از استوا تا استرالیا معمول می باشد . در سطحی معادل 1/148 میلیون هکتار با تولیدی برابر 3/491 میلیون تن بالغ می گردد که بازدهی آن درهکتار بطور متوسط 3/3 تن می باشد . (1) ( ره آورد کیل ، مهندس علی رضا فائق ) ( دکتر محمد علی فائق 1374 )
با توجه به وسعت کشت ایرام که حدود 165000000 هکتار می باشد ، 16 میلیون هکتار آن را زمین های زراعی تشکیل می دهد که از این مقدار 9/10 آن یعنی حدود 11 میلیون هکتار زیر کشت قرار دارند و بقیه به صورت آیش هستند . با توجه به اینکه برنج در بین کلیه محصولات زراعی بالاترین ارزش ناخالصی را داراست و همچنین درآمد بیشتری نسبت به سایر محصولات دارد لذا کشاورزان به زراعت این محصول رو می آورند و در مناطقی مانند استان گیلان و مازندران که شرایط اقلیمی و اکولوژیکی مناسب برای کشت برنج می باشد رواج بیشتری یافته است .
بر اساس آمار ارائه شده در سالهای 1341 تا 1369 در هر ثانیه 300 متر مربع از سطح جنگلی و حدود 400 متر مربع از سطح مراتع کاسته و تخریب می گردید که این موضوع تا حدودی متاثر از تبدیل اراضی به کشت برنج می باشد . این درصد تخریب اراضی به صورت جدولی در زیر نشان داده شده است .
ردیف موضوع سال 1341
(ملیون هکتار ) سال 1369
(میلیون هکتار) کاهش
( میلیون هکتار ) افزایش
( میلیون هکتار ) درصد تخریب
(در سال 1341)
1 سطح کل جنگلهای کشور 18 12 6 - 33%
2 سطح کل مراتع کشور 90 50 40 - 4/44%
3 سطح کل جنگلهای شمال کشور 6/3 91/1 69/1 - 9/46%
4 سطح کل کویرها و اراضی بیابانی 12 15 - 3 25%

این عوامل باعث شد تا سطح زیر کشت برنج افزایش یافته و از 380 هزار هکتار در سال 1350 به 620 هزار هکتار در سال 1370 و همچنین میزان تولید برنج شلتوک از 1045 هزار تن در سال 1350 به 2500 هزار تن در سال 1370 برسد . مشاهده می شود که این روند تولید افزایش چشمگیری داشته است . (2)

تاریخچه برنج در جهان
در حال حاضر حدود 90% برنج دنیا در چین ، هندوستان ، ژاپن ، کره ، جنوب شرقی آسیا و جزایر اقیانوس آرام کشت می شود ؛ در خارج از آسیا کشورهای برزیل و ایالات متحده با تولید 5/0 درصد از برنج مصرفی جهان بیشترین مقدار تولید را دارند . (2)
کشت برنج در جهان سابقه بسیار طولانی دارد و بدرستی نمی توان قدمت آن را مشخص کرد . انستیتو بین المللی تحقیقات برنج I.R.R.I در فیلیپین مبداء کشت برنج را ابر قاره قدیم بنام گندوانا (Gondwana ) دانسته که پس از شکسته شدن و تجزیه شدن به قاره های آفریقا ، قطب جنوب ، استرالیا ، مالاگاسی ، آمریکای جنوبی و جنوب شرقی آسیا موجب توزیع مشخص جغرافیایی گونه های برنج ORYZA گردید .
طبق بررسی های بعمل آمده مشخص شده مبدإ پیدایش اولین برنج قاره آسیا و کشور هندوستان بوده بطوری که در بیشتر نسخه های قدیمی هند ، برنج مظهر برکت و لطف خدایان آمده است حدود 5000 سال قبل از میلاد برنج به شرق چین ، شمال هند بصورت دیم کشت می شده است که به تدریج ارقام آبی آن بوجود آمده و از هندوستان به سایر نواحی مستعد آسیا مانند ژاپن برده شد . اولین طبقه کشت برنج در آفریقا ، نیجریه مرکزی و توسط اعراب به مصر و مراکش و سپس به اسپانیا برده شده و از طریق کشور اخیر به سایر کشورهای اروپا منتقل گردیده و در قرن 15 در شمال ایتالیا کشت می شد .
قدیمی ترین گونه Indica به 7000 سال بیش برمی گردد که در شرق چین و شمال هند پیدا شده است . در حفاریهای باستان شناسی در تایلند قدمت آن به 4000 سال پیش از میلاد مسیح می رسد . توزیع این گونه در خاور میانه حدود 1000 سال پیش از میلاد مسیح آغاز شده و انواع برنج‌ آفریقایی هرگز نتوانسته اهمیت اقتصادی برنج آسیائی را پبدا نماید . (1)

واژه برنج
نام عمومی : Rice
نام علمی : Oryza Sativa
نام برنج از زبان هندی گرفته شده است که به آن اریسی (Arisi )
می گویند . در زبان انگلیسی Rice گفته می شود که همان نام عمومی برنج است و در زبان فرانسه Riz ، ایتالیا Rizo ، روسی Ris‌ و در زبان آلمانی به برنج Ries می گویند .
در استان گیلان به برنج ( بج ) (Bej ) به خوشه آن ( روزه ) (VORZE ) و به شلتوک آن جو می گویند . کلمه شلتوک از کلمه هندی چلتو (Chalte ) گرفته شده است . در زبان انگلیسی به شلتوک ( دانه برنج همراه با پوست آن ) Rice Paddy گفته می شود . (2)
در استان گیلان همچنین به مزرعه برنج ( بیجار ) گفته ؛ به نشاء برنج (تم) (Tome) و به خزانه برنج ( تمبیجار ) (Tomebijar ) گفته می شود و به مقدار شلتوکی که برای تهیه خزانه سال بعد در نظر گرفته می شود . ( تخم جو ) (Tochmejoo) گفته می شود . در استان گیلان ساقه برنج که (اشکل ) (Ashkel ) نام دارد سوزانده می شود و در سطح خزانه بعنوان یک ماده تقویت کننده خاک ریخته می شود . از پوست دانه برنج که در مناطق شمال کشور آن را ( سپوس ) (Sopos ) می نامند برای تقویت مزارع باغات و خوراک دام و طیور استفاده می شود . (1)

مناطق مهم تولید برنج در ایران
بیشترین تولید برنج در ایران در استان گیلان و مازندران است . بغیر از این دو استان در استانهای خوزستان ، فارس ، اصفهان ، خراسان ، زنجان ، سیستان و بلوچستان ، کردستان ، کرمانشاه ، آذربایجان شرقی و غربی نیز کشت برنج متداول است .مهمترین مناطق تولید کننده برنج در استان گیلان عبارتند از : آستارا ، طالش ، بندر انزلی ، فومن ، زیبا کنار ، رضوان شهر ، خمام ، لشت ، نشاء ، هشتپر ، لومان ، کوچصفهان ، صومعه سرا ، آستانه اشرفیه ، رودبار ، رودسر ، رشت ، سیاهکل ، لاهیجان و لنگرود شرایط اقلیمی مناسب برای شالیزار .
برنج گیاهی است ویژه که در مناطق گرم و باتلاقی و کلاً گیاهی است نیمه گرمسیری . این گیاه در طول دوره رشد به آب فراوان نیاز دارد که به حدود 30000 متر مکعب در هکتار است . بنابراین باید در مناطقی که بارندگی در آن به اندازه کافی وجود داشته باشد کشت شود . در مناطقی که بارندگی آنها حدود 1000 میلی متر باشد کشت برنج امکان پذیر بوده و محصول خوبی بدست می آید . چنانچه بارندگی از این مقدار کمتر باشد رشد برنج دچار اختلال خواهد شد . وجود سرما نیز باعث توقف رشد برنج خواهد شد و تولید محصول را پایین می آورد . متوسط دمای مورد نیاز برنج حدود 33 درجه سانتی گراد است که این رقم در مورد ارقام زودرس کمتر و در مورد اقلام دیررس بیشتر است و ممکن است به 40 درجه سانتی گراد و یا حتی بیشتر نیز برسد . میانگین دمای محیط کشت برنج باید بین 22 تا 30 درجه سانتی گراد باشد . هرگاه دمای محیط از 13 درجه سانتی گراد پایین تر آید برنج با سرما روبرو می شود . همچنین هر گاه دمای محیط از 40 درجه سانتی گراد بیشتر شود باعث اختلال در رشد ریشه خواهد شد و گیاه را از بین می برد .

ارقام اصلاح شده برنج
در ایران فعالیتهای پژوهشی بر روی برنج عملاً از سال 1336 در بنگاه کشاورزی لاهیجان و سپس در ایستگاههای تحقیقاتی برنج رشت در سال 1338 و آمل در سال 1342 آغاز شد و بعد از آن به 14 استان دیگر گسترش یافت و در ارقام خارجی از سال 1336 در این بنگاه شروع گردید و در این مدت برنج های زیر در لاهیجان وارد شد : دو رقم برنج آمریکائی که دارای میزان تولید محصول 4 تا 5/5 تن در هکتار بود .
در ایستگاه تحقیقاتی برنج رشت و ساری (1339 – 1338 ) ارقام خارجی زیر وارد شد : 7 رقم برنج ایتالیایی ، 2 رقم برنج هندی ، 5 رقم برنج آمریکائی ، 18 رقم برنج محلی .
در ادامه فعالیتهای اصلاحی پس از بررسی های زیاد در ایستگاه تحقیقات برنج رشت دورگیری واریته های داخلی و خارجی برنج های زیر بعنوان برنج های اصلاح شده تولید و معرفی می گردد :
1- گیل 1 : در ادامه فعالیتهای کراس بریدینگ ( مطالعات به نژادی از طریق تلاقی ) در ایستگاه برنج رشت از ترکیب ارقام موسی ، طارم و آنستیکو بدست آمد . این رقم در سال 1358 انتخاب و معرفی شده است .
2- گیل 2 : در مرکز بررسی های برنج رشت از ترکیب ارقام سالاری و
IR – 498 بدست آمده است .
3- گیل 3 : این رقم نیز در سال 1358 در ایستگاه برنج رشت بوسیله کراس بریدینگ از ترکیب ارقام سالاری و IR – 489 بدست آمده است .
4- گیل 4 : در مرکز بررسی های رشت ارقام IR – 28 بدست آمده است . این رقم دارای عملکرد بیشتری نسبت به گیل 1 ، گیل 2 و گیل است . ارقام گیل 1،2،3 و 4 دارای ارتفاع بوته 100 تا 130 سانتی متر بود و میانگین دوره رشد آنها 130 روز می باشد ، عملکرد آنها 4 تا 5 تن در هکتار است .
5- هزار : در مرکز بررسی برنج رشت از ترکیب ارقام دم سیاه ایرانی و برنج فیلیپینی تهیه شده است .
سایر ارقامی که در مناطق مختلف استان گیلان کشت می گردند ، عبارتند از: 1) بینام : این رقم دارای دانه های متوسط بوده و میزان عملکرد آن 4250 کیلوگرم در هکتار می باشد .
2) 218 : دارای دانه هایی با طول متوسط و عملکرد آن 4500 کیلوگرم در هکتار می باشد .
3) سپیدرود : دارای دانه های بلند و مقدار محصول آن 10000 کیلوگرم در هکتار می باشد . این رقم در سال 1356 از طریق کراس بریدینگ در ایستگاه برنج رشت معرفی گردید .
4) 221 : این رقم دارای دانه هایی با طول متوسط بوده و مقدار محصول آن 8200 کیلوگرم در هکتار می باشد .
خزر : در سال 1361 در ایستگاه تحقیقاتی برنج رشت مطالعات بهنژادی از طریق تلاقی منجر به انتخاب و معرفی ارقام خزر گردید . این رقم دارای دانه های بلند بوده و عملکرد آن 7800 کیلوگرم در هکتار می باشد .
ارقام خزر و سفید رود از ارقام پرمحصول برنج هستند و هم اکنون در سطحی حدود 60 هزار هکتار از شالیزارهای گیلان کشت می گردند .
222 : این رقم در ایستگاه تحقیقات برنج رشت تهیه گردیده که دارای طول دانه متوسط و عملکرد 8500 کیلوگرم در هکتار می باشد .
سنگر جو : دانه های این رقم بلند بوده و دارای عملکرد 4200 کیلوگرم در هکتار می باشد .
طارم : دانه های این رقم کوتاه بوده و میزان محصول آن 5000 کیلوگرم در هکتار است .
غریب : دارای دانه های کوتاه و عملکرد 4250 کیلوگرم در هکتار می باشد . حسن سرا : دانه های این رقم بلند بوده و میزان محصول آن 3800 کیلوگرم در هکتار است .
رضا جو : دانه های این رقم نیز بلند بوده و میزان محصول آن 3700 کیلوگرم در هکتار است .
4/3 : دانه های این رقم کوتاه بوده و عملکرد آن 3500 کیلوگرم در هکتار است . (2)

شرایط اقلیمی مناسب برای شالیزار
برنج را اصولاً محصول گرمسیری و نیمه گرمسیری بحساب می آورند که ویژه نواحی مرطوب استوایی در مناطق نسبتاً گرم و باتلاقی و یا معتدل است.(1)
این گیاه در طول دوره رشد آب فراوان نیاز دارد که در حدود 30000 متر مکعب در هکتار است . بنابراین باید در مناطقی که بارندگی در آن به اندازه کافی وجود داشته باشد کشت شود . در مناطقی که بارندگی آنها در حدود 1000 میلی متر باشد کشت برنج امکان پذیر بوده و محصول خوبی بدست می آید . وجود سرما نیز باعث توقف رشد برنج خواهد شد و تولید محصول را پایین می آورد و متوسط دمای مورد نیاز برنج حدود 33 درجه سانتی گراد است که این رقم در مورد ارقام زودرس کمتر و در مورد ارقام دیررس بیشتر است و ممکن است به 40 درجه سانتی گراد و یا حتی بیشتر نیز برسد .(2)
بهترین درجه حرارت برای جوانه زدن بذر برنج 30 درجه سانتی گراد
می باشد . بذر در درجه حرارت پایین تر از 10 درجه و بالاتر از 40 درجه سانتی گراد جوانه نمی زند ، لذا برای جوانه زدن هیچکاه نباید در جای خنک و یا خیلی گرم گذاشته است . با توجه به مطالب گفته شده می بایست بذور برنج را در آبی با درجه حرارت مناسب خیساند ( 22- 30 درجه سانتی گراد موجب تسریع در جذب آب و جوانه می گردد ) ، تا بدین وسیله رشد جنین افزایش یافته و جوانه زدن یکنواخت صورت گیرد .(3)
میانگین دمای محیط کشت برنج باید بین 22-30 درجه سانتی گراد باشد هرگاه دمای محیط از 13 درجه سانتی کراد پایین تر آید برنج با سرما روبرو می شود . همچنین هرگاه دمای محیط از 40 درجه سانتی گراد بیشتر شود باعث اختلال در رشد ریشه خواهد شد و گیاه را از بین می برد . دمای محیط کشت در طول دوره رشد همواره باید متناسب با مراحل رشد گیاه باشد . دمای مذکور بویژه در زمان گل دادن باید مناسب و کافی باشد، زیرا در این دوره گیاه به حداکثر درجه حرارت نیاز دارد . بهترین دما در این زمان 23 درجه سانتی گراد است . چنانچه در این مرحله از رشد برنج دمای محیط پیرامون بعللی پایین باشد و رطوبت هوا نیز بیش از اندازه طبیعی بالاتر از 80 درصد باشد تلقیح بخوبی انجام شده و دانه تشکیل نخواهد شد ، بعبارت دیگر برنج پوک شده و در نتیجه میزان تولید محصول به اندازه قابل ملاحظه ای پایین خواهد بود . بطور کلی رطوبت در محیط کشت برنج نباید کمتر از 40 درصد و بیشتر از 90 درصد باشد .
برنج گیاهی است ویژه کاشت در مناطق باتلاقی و بنابراین محیط کشت برنج همیشه باید به صورت غرقاب باشد . با وجود این در عمل تنفس این گیاه اختلالی بوجود نمی آید زیرا برنج می تواند از اکسیژن محلول در آب استفاده نموده و نیاز تنفسی خود را برطرف نماید . همچنین می توان مقداری از این اکسیژن را از طریق ساقه تامین نماید .
بطور کلی دمای آب در روز باید دو برابر شب یعنی حدود 31 درجه سانتی گراد باشد ، معذالک آب داخل کرنها را باید در شب خارج نمود تا دمای خاک در شب کاهش یابد و مجدداً با وارد کردن آب خنک دما را کاهش داد . این عمل مزیت مهمی دارد و آن این است که در نتیجه این عمل تنفس گیاه در شب کاهش یافته و از تجزیه مواد آلی تولید شده در روز جلوگیری بعمل می آید .
شدت نور نیز در رشد گیاه برنج تاثیر مهمی دارد. بطوری که این گیاه برای انجام عمل تلقیح به شدت نور بالایی نیاز دارد . ار تفاع از سطح دریا در رشد برنج تاثیر زیادی نداشته و این گیاه را می توان تا ارتفاع 1400 متری از سطح دریا نیز کشت نمود . شرایط اقلیمی استانهای گیلان و مازندران به دلایل زیر برای کشت برنج مناسب می باشند .
جدا شدن جلگه های پست خزر از فلات مرکزی ایران توسط رشته کوههای البرز سب ایجاد آب و هوای معتدل مدیترانه ای با درصد رطوبت بالا در استان گیلان شده است . مجاورت استانهای گیلان و مازندران با دریای خزر وجود توده های کوهستانی اورال باعث بوجود آمدن منطقه ای باران خیز شده است . مجموع شرایط حاصله باعث شده که کشت برنج در این مناطق موفقیت آمیز باشد .( میانگین دمای مناسب برای کشت برنج حدود 24 درجه سانتی گراد است که این رقم در تابستان به36 درجه سانتی گراد نیز می رسد . )
میزان بارندگی در استان گیلان اغلب بالاتر از 800 میلی متر است و اغلب ممکن است این رقم به 2000 میلیمتر برسد که این مقدار مناسب برای کشت برنج است . این استان از نظر رطوبت نیز برای کشت برنج مناسب می باشد . رطوبت مناسب برای کاشت برنج 70 تا 80 درصد است . شرایط مذکور باعث شد تا کاشت برنج در شمال کشور رونق یافته و با موفقیت همراه باشد . البته گاهی اوقات نیز بارندگی مصادف با زمان تلقیح برنج بوده که در این صورت شدیداً تاثیر منفی روی تولید محصول خواهد داشت. همچنین گاهی اوقات نیز بارندگی های شدید و مداومی در زمان کشت برنج انجام می گیرد که سبب ورس محصول شده و برداشت آن را با مشکل روبرو می سازد . (2)

خاک شالیزرا
برنج معمولاً در خاکهایی که بافت تشکیل دهنده آنها تا 60% رس همراه با مواد آلی پوسیده باشد بهترین محصول را می دهد . ولی به طور کلی بهترین خاک ارضی لیمونی رسی بوده در زمین های شنی نیز مورد کشت قرار می گیرد ، فقط عامل محدود کننده آن موضوع آبیاری است که فراوان و کافی موجود باشد و ثانیاً کود شیمیایی و حیوانی لازم به موقع به خاکهای شنی اضافه شده باشد .
PH مناسب برای رشد گیاه برنج بین 5/5 تا 5/6 است ، ولی در PH های 4 تا 7 نیز گیاه بخوبی رشد نموده است . (1)
برنج در خاکهای اسیدی رشد می کند که عموماً دارای یون سولفات است . در زراعت برنج از انجام شخم های عمیق باید خودداری نمود ، زیرا اولاً : برنج دارای ریشه های سطحی بوده و حداکثر تا عمق 25 سانتی متر نفوذ می کند . ثانیاً شخم های عمیق با زیر و رو کردن خاکها قسمت های زیرین خاک را که دارای املاح است بالا آورده و در نتیجه باعث افزایش PH خاک می گردد و اثرات سوء بر جذب عناصر می گذارد .(2)
خاکهای شور برای کشت برنج مناسب نسیت ولی گیاه در دوره های رشدی مختلف مقاومتهای مختلفی در مقابل شوری دارد و به تدریج هر چه قدر از عمر گیاه بگذرد باصطلاح پیرتر شده و مقاومت آن در مقابل شوری بیشتر می شود . (1)
وجود نمک در مرحله تولید پنجه مانع تولید آن شده و در نتیجه رشد آن متوقف می شود . (2)
قطر ذرات تشکیل دهنده این نوع خاک زبر بوده و قطری کمتر از 002/0 میلی متر دارد . به همین دلیل نفوذ پذیری این نوع خاک نسبت به آب کم بوده و این خودعامل مهمی در غرقابی شدن زمین شالیزار است . چسبندگی بین ذرات این خاکها بسیار زیاد بوده و در صورت خشک شدن در آنها سله ایجاد می شود . ( سله به شکافهای کم و بیش عمیق گفته می شود که ممکن است در این نوع خاک بوجود آید ).
خاک مذکور دارای پتاس ، منگنز ، آهن و فسفر می باشد . چون برنج دارای ریشه های سطحی است لذا در این خاک می توان به راحتی رشد نماید . مواد غذایی دراین خاک زیاد جابجا نمی شود و از یک ثبات نسبی برخوردار است . رنگ خاک در مناطق مختلف با توجه به درصد مواد تشکیل دهنده آن متفاوت است . همچنین خاکهای رسی وقتی که در تابستان بعد از برداشت برنج خشک گردند با ایجاد سله مانع فرسایش خاک می شدند .(2)

اثرات اقتصادی مصرف کود در شالیزار
کود یکی از مهمترین عوامل تولید محصول برنج است . از سالهای 1900 به بعد استفاده از کود باعث افزایش محصول گردیده است . کود قادر است به میزان محصول برنج بیفزاید ولی این افزایش محصول تابع عواملی از قبیل نحوه استفاده کود ، مقدار استفاده از کود ، شرایط اقلیمی و شرایط اکولوژیکی خواهد بود . همانطور که کود باعث بالا رفتن میزان محصول می شود ، ولی استفاده بیش از حد توصیه شده و همچنین کاشت واریته هایی که پاسخ مثبت به معرفی کود نمی دهند هر کدام از این عوامل به ترتیب 20 تا 50 درصد و 20 تا 40 درصد می تواند در کاهش محصول موثر باشند.

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله   89 صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید

تحقیق برنج به عنوان غذای اصلی

اختصاصی از فی گوو تحقیق برنج به عنوان غذای اصلی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

شلینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

 

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 

تعداد صفحه:22

فهرست و توضیحات:

چکیده
مقدمه
فصل اول : کلیات تحقیق
پیشگفتار
بیان مسئله
سوالات تحقیق
اهداف تحقیق
فرضیات
تعریف نظری وعملیاتی
اهمیت وضرورت تحقیق

مقدمه:

برنج به عنوان غذای اصلی حدود نیمی از جمعیت جهان به شمار می‎آید و به همین دلیل این محصول یکی از مهمترین منابع اصلی تأمین کننده نیاز غذایی جهان است (56،71). طبق آمار فائو مصرف سرانه برنج در کشورهای مختلف بین 2/4 تا 1/102 کیلوگرم متغیر است و معمولاً کشورهای عمده تولید کننده برنج مصرف کنندگان عمده نیز هستند و تا حدی بین تولید و مصرف آنها موازنه وجود دارد. ولی در کشور ما متأسفانه این توازن برقرار نیست و ایران به عنوان یازدهمین کشور تولید کننده برنج، سومین وارد کننده در جهان است (11). برنج در کشور ما بعد از گندم دومین کالای مصرفی از نظر مقدار و تنها غله‎ای است که منحصراً برای تغذیه انسان کشت می‎شود و در حدود نصف جیره غذائی 1/6 میلیارد نفری از جمعیت دنیا را تشکیل می‎دهد (11) و در بخش عظیمی از قارة آسیا تأمین کننده بیش از 80% کالری و 75% پروتئین مصرفی مردم است. در کشور ما نیز به طور متوسط، روزانه 14% نیاز به انرژی از طریق برنج تأمین می‎شود (11). این گیاه در بین گیاهان عمده زراعی دارای خصوصیات منحصر به فردی از نظر مصرف  آب است (رشد در شرایط غرقابی، غیرغرقابی و دیم). آب اولین و اساسی‎ترین عامل محدود کننده تولید  محصولات کشاورزی است. کمبود آب که به بحران قرن حاضر موسوم شده است باعث گردید دانشمندان و محققان تلاش‎های وسیعی را در جهت یافتن راه حل‎های مناسب برای افزایش توان تولید واحد آب مصرفی آغاز نمایند.

با توجه به محدودیت منابع آبی در کشورمان، افزایش جمعیت، نیاز روزان کشور به امنیت غذایی و پایین بودن راندمان آبیاری در مزارع، ضروری است که برنامه‎ریزی دقیقی برای استفاده بهینه از منابع موجود صورت گیرد. در این راستا هرگونه تلاش در بخش کشاورزی به عنوان بزرگترین مصرف کننده آب و بخصوص برنج به عنوان پرمصرف‎ترین گیاه و رایج‎ترین کشت در شمال کشور که 80 تا 85% سطح زیر کشت برنج کشور را تشکیل می‎دهد قابل توجه و تقدیر است.

بنابراین در کشور ما باید تولید به ازای هر واحد آب مصرفی جایگزین تولید در واحد سطح ملاک ارزیابی‎ها قرار گیرد. در حال حاضر به ازای هر متر مکعب آب مصرفی در بخش کشاورزی معادل 7/0 کیلوگرم محصول تولید می‎شود که این رقم در کشورهای پیشرفته حدود 2 کیلوگرم است (18). برای رسیدن به این رکورد، کاراترین راه‎حل، افزایش بازده آبیاری و بهینه‎سازی مصرف آب می‎باشد.

مدیریت آبیاری به عملیات اجرایی در یک پروژه تحت بهره‎برداری گفته می‎شود که منتج به سود بیشتر کشاورزی گردد. این بررسی با تنظیم برنامه آبیاری جهت حصول عملکرد مناسب بر روی ارقام محلی (حسنی، بیتام) صورت گرفته است. ارقام محلی علی‎رغم عملکرد کم، به دلیل سازگاری با شرایط اقلیمی منطقه، پخت و خوراک مطلوب و عطر و طعم مطبوع دارای بازارپسندی خوبی هستند و شناخت این ارقام و پی بردن به خصوصیات بارز آنها می‎تواند کمک مؤثری د

دانلود مقاله خصوصیات گیاه برنج

اختصاصی از فی گوو دانلود مقاله خصوصیات گیاه برنج دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مقدمه
واژه شلتوک از کلمه هندی چلتو (chalto ) گرفته شده و در زبان انگلیسی به شلتوک (دانه برنج همراه با پوست آن) Rice Paddy گفته می شود. نام برنج از زبان هندی گرفته شده که به آن Ariai می گویند.
در زبان انگلیسی به برنج Rice گفته می شود که همان نام عمومی برنج است. در زبان فرانسه Riz ، در زبان ایتالیایی Rizo ، روسی Ris و در زبان المانی Ries می گویند. نام علمی آن Oryza Satival می باشد. در استان گیلان به برنج « بج» ( Bej ) به خوشه ان « ورزه » ( Vorze ) و به شلتوک آن « جو» گفته می شود.

خصوصیات گیاهشناسی:
برنج با نام علمی Oryza Sativa از تیرة Gramineae گیاهی است یکساله و علفی به طول 1 متر با برگهای کشیده و غلافی و نوک تیز و گل آذین به شکل سنبله بوده و دانه‌ها دارای یک پوشش قهوه‌ای رنگی به نام سبوس می‌باشد.
زیستگاه: این گیاه بومی جنوب شرقی آسیا بوده ولی در کشورهایی مثل چین، ژاپن، هیمالیا و کانادا گسترش یافته است وهمچنین در مناطق تروپیکال رشد می‌کند.

تاریخچه:
برنج به عنوان یک محصول غذایی مهم در سراسر جهان محسوب می‌شود تا آنجایی که بیش از غذای جمعیت جهان را تشکیل می‌دهد. در کشورهای آسیایی بیش از 9.% از مردمان از برنح به عنوان یک غذای اصلی استفاده می‌کنند. از آب برنج برای شستشوی زخم، اسهال خونی، ورم معده و روده استفاده می‌کردند و همچنین از دمکردة ریشه و ساقه زیرزمینی برنج در افزایش ترشح ادرار و دفع سموم از بدن استفاده می‌شود و خوردن سبوس برنج در کشورهای چینی به عنوان ماده ضد پیری است.
مشخصات گیاه شناسی
برنج نباتی است از تیره غلات از جنس Oriza که گونه آن Sativa است. گیاهی است یکساله دارای ریشه های افشان و قوی که عمیق نبوده و معمولا در لایه فوقانی خاک تا عمق 20 الی 25 سانتی متر قرار می گیرند. سازگاری ریشه برنج در زمین هایی است که اکسیژن آن کم است زیرا ریشه نیازی به اکسیژن هوا ندارد و از اکسیژن محلول استفاده می نماید. ریشه تا زمان تشکیل پانیکول ( خوشه رفتن ) حداکثر رشد را می نماید.
همچنین برگ ها دارای پهنک باریک و بلند در بعضی انواع مانند O.Sativa کرک دار و در O.glaberrima بی کرک هستند. زبانک (لیگول ) در برنج نسبتا بلند هستند. تعداد برگ روی ساقه در انواع مختلف برنج، متفاوت و به شرح زیر است:
در انواع زود رس در روی هر ساقه 14 الی 15 برگ ( چمپا و غریب ).
در انواع متوسط زود رس حدود 16 الی 17 برگ ( سرد چمپا )

شرایط اقلیمی مناسب برای شالیزار
برنج را اصولاً محصول گرمسیری و نیمه گرمسیری بحساب می آورند که ویژه نواحی مرطوب استوایی در مناطق نسبتاً گرم و باتلاقی و یا معتدل است.(1)
این گیاه در طول دوره رشد آب فراوان نیاز دارد که در حدود 30000 متر مکعب در هکتار است. بنابراین باید در مناطقی که بارندگی در آن به اندازه کافی وجود داشته باشد کشت شود. در مناطقی که بارندگی آنها در حدود 1000 میلی متر باشد کشت برنج امکان پذیر بوده و محصول خوبی بدست می آید. وجود سرما نیز باعث توقف رشد برنج خواهد شد و تولید محصول را پایین می آورد و متوسط دمای مورد نیاز برنج حدود 33 درجه سانتی گراد است که این رقم در مورد ارقام زودرس کمتر و در مورد ارقام دیررس بیشتر است و ممکن است به 40 درجه سانتی گراد و یا حتی بیشتر نیز برسد.
بهترین درجه حرارت برای جوانه زدن بذر برنج 30 درجه سانتی گراد
می باشد. بذر در درجه حرارت پایین تر از 10 درجه و بالاتر از 40 درجه سانتی گراد جوانه نمی زند، لذا برای جوانه زدن هیچکاه نباید در جای خنک و یا خیلی گرم گذاشته است. با توجه به مطالب گفته شده می بایست بذور برنج را در آبی با درجه حرارت مناسب خیساند ( 22- 30 درجه سانتی گراد موجب تسریع در جذب آب و جوانه می گردد )، تا بدین وسیله رشد جنین افزایش یافته و جوانه زدن یکنواخت صورت گیرد.
میانگین دمای محیط کشت برنج باید بین 22-30 درجه سانتی گراد باشد هرگاه دمای محیط از 13 درجه سانتی کراد پایین تر آید برنج با سرما روبرو می شود. همچنین هرگاه دمای محیط از 40 درجه سانتی گراد بیشتر شود باعث اختلال در رشد ریشه خواهد شد و گیاه را از بین می برد. دمای محیط کشت در طول دوره رشد همواره باید متناسب با مراحل رشد گیاه باشد. دمای مذکور بویژه در زمان گل دادن باید مناسب و کافی باشد، زیرا در این دوره گیاه به حداکثر درجه حرارت نیاز دارد. بهترین دما در این زمان 23 درجه سانتی گراد است. چنانچه در این مرحله از رشد برنج دمای محیط پیرامون بعللی پایین باشد و رطوبت هوا نیز بیش از اندازه طبیعی بالاتر از 80 درصد باشد تلقیح بخوبی انجام شده و دانه تشکیل نخواهد شد، بعبارت دیگر برنج پوک شده و در نتیجه میزان تولید محصول به اندازه قابل ملاحظه ای پایین خواهد بود. بطور کلی رطوبت در محیط کشت برنج نباید کمتر از 40 درصد و بیشتر از 90 درصد باشد .
برنج گیاهی است ویژه کاشت در مناطق باتلاقی و بنابراین محیط کشت برنج همیشه باید به صورت غرقاب باشد. با وجود این در عمل تنفس این گیاه اختلالی بوجود نمی آید زیرا برنج می تواند از اکسیژن محلول در آب استفاده نموده و نیاز تنفسی خود را برطرف نماید. همچنین می توان مقداری از این اکسیژن را از طریق ساقه تامین نماید.
بطور کلی دمای آب در روز باید دو برابر شب یعنی حدود 31 درجه سانتی گراد باشد، معذالک آب داخل کرنها را باید در شب خارج نمود تا دمای خاک در شب کاهش یابد و مجدداً با وارد کردن آب خنک دما را کاهش داد. این عمل مزیت مهمی دارد و آن این است که در نتیجه این عمل تنفس گیاه در شب کاهش یافته و از تجزیه مواد آلی تولید شده در روز جلوگیری بعمل می آید.
شدت نور نیز در رشد گیاه برنج تاثیر مهمی دارد. بطوری که این گیاه برای انجام عمل تلقیح به شدت نور بالایی نیاز دارد. ار تفاع از سطح دریا در رشد برنج تاثیر زیادی نداشته و این گیاه را می توان تا ارتفاع 1400 متری از سطح دریا نیز کشت نمود. شرایط اقلیمی استانهای گیلان و مازندران به دلایل زیر برای کشت برنج مناسب می باشند.
جدا شدن جلگه های پست خزر از فلات مرکزی ایران توسط رشته کوههای البرز سب ایجاد آب و هوای معتدل مدیترانه ای با درصد رطوبت بالا در استان گیلان شده است. مجاورت استانهای گیلان و مازندران با دریای خزر وجود توده های کوهستانی اورال باعث بوجود آمدن منطقه ای باران خیز شده است. مجموع شرایط حاصله باعث شده که کشت برنج در این مناطق موفقیت آمیز باشد.( میانگین دمای مناسب برای کشت برنج حدود 24 درجه سانتی گراد است که این رقم در تابستان به36 درجه سانتی گراد نیز می رسد. )
میزان بارندگی در استان گیلان اغلب بالاتر از 800 میلی متر است و اغلب ممکن است این رقم به 2000 میلیمتر برسد که این مقدار مناسب برای کشت برنج است. این استان از نظر رطوبت نیز برای کشت برنج مناسب می باشد. رطوبت مناسب برای کاشت برنج 70 تا 80 درصد است. شرایط مذکور باعث شد تا کاشت برنج در شمال کشور رونق یافته و با موفقیت همراه باشد. البته گاهی اوقات نیز بارندگی مصادف با زمان تلقیح برنج بوده که در این صورت شدیداً تاثیر منفی روی تولید محصول خواهد داشت. همچنین گاهی اوقات نیز بارندگی های شدید و مداومی در زمان کشت برنج انجام می گیرد که سبب ورس محصول شده و برداشت آن را با مشکل روبرو می سازد.

کودهای مناسب برای شالیزار
کودهایی که در مزارع شالی کاری بکار می روند عبارتند از:
کودهای سبز - کودهای دامی - کودهای شیمایی
کودهای سبز
کودهای سبز باقیمانده گیاهان است که پس از برداشت محصولات قسمتی از آن در خاک باقی می ماند و دارای اهمیت زیادی برای حاصلخیزی خاک است. مثل کلش و سبوس، برگ، ساقه و باقیمانده ریشه ها.
اضافه شدن مواد آلی به خاک توسط گیاه بستگی به نوع کشت و آب و هوا دارد. کلش به برگ و ساقه گیاهن تیره غلات گفته می شود که عمده ترین مواداولیه تولید کننده و قسمت آلی و هوموس خاک را تشکیل می دهد و از نظر پتاس و کلسیم غنی است. افزودن این ماده در خزانه باعث افزایش مواد غذایی سطح خاک می گردد. کلش دارای مواد شیمیایی زیادی است ولی عموماً فاقد اسید هومیک است.کلش را می توان مستقیماً به خاک افزود و یا اینکه ابتداء آن را در محل مخصوصی تبدیل به کود نمود و سپس به خاک اضافه کرد. شخم کود سبز باید سطحی باشد، زیرا اگر شخم عمیق صورت گیرد کلش در زیر خاک بدون تخمیر و پوسیده مانده و موجب اختلالاتی در خاک می گردد. کودهای سبزی که در شالیزارها استفاده می گردد عموماً شبدر یا یونجه است.
با توجه به اینکه هر هکتار زراعت برنج در طول هر دوره رشد به 80 تا 150 واحد ازت نیاز دارد و خاک برنج کاری باید همیشه از عناصر مصرفی غنی باشد مقدار ازت خاک نباید از 2/1 در هزار هکتار کمتر باشد . استفاده از کودهای شیمیایی ازت دار برای تامین این مقدار ازت به خاک برنج کاری هزینه های گزافی را می طلبد. بر این اساس محققین پژوهشگران در کشورهایی نظیر ژاپن، چین و ویتنام بعد از تحقیقات زیاد متوجه شدند که نوعی سرخس بنام آزولا (Azolla ) که از تیره Salriniaceae می باشد، وجود دارد که بین این گیاه و نوعی جلبگ همزیستی وجود داشته و جلبک به علت جذب ازت موجود در جو یا ازتی که به صورت محلول در آب وجود دارد هر ساله مقدار زیادی ازت در حدود 200 کیلوگرم به خاک می افزاید.
آزولا را چند ماه قبل از شروع کشت برنج در مزرعه یا شالیزار کشت
می کنند و پس از حدود 3 تا 4 ماه از آن را با خاک کاملاً شخم می زنند و سپس نشاء های برنج را روی آن می کارند. گیاه آزولا علاوه بر اینکه باعث افزایش ازت خاک می گردد در کنترل علفهای هرز نیز موثر و مفید است، چون مانند لایه ای سطح آب را می پوشاند. همچنین آزولا باعث بهبود خصوصیات فیزیکی خاک نیز می گردد ولی باید توجه نمود که در تعارض با برنج قرارنگیرد. دوره رشد آزولا در هر مرحله حدود یک ماه است که در این مدت 10 تا 15 تن محصول تر تولید می نماید که در نتیجه 20 تا 40 گرم ازت حاصل می گردد.

کود دامی
استفاده از کود دامی برای خاکهای شالیزار امری مهم و ضروری است. کشاورزان باید هر ساله کود دامی به خاک اضافه نماید، زیرا کود دامی مهمترین منبع تولید هوموس خاک است که در نتیجه موجب افزایش ازت خاک خواهد شد . کودهای دامی از قبیل: کود اسب، کود گاو، کود گوسفند، کودهای مخلوط قدیمی و کود طیور می توانند مورد استفاده قرار گیرند.
در آب و هوای مرطوب مانند گیلان که رطوبت زیاد است نباید مقدار کود مورد استفاده از 10 تا 12 تن در هر هکتار تجاوز نماید. بهترین مقدار مصرف کود دامی در زمین های هوموس رسی یا لیمونی 8 تا 10 در هر هکتار است. در زمینهای شنی، مانند شالیزارهای اطراف سواحل دریا این مقدار افزایش یافته و ممکن است بسته به درصد شن و فقیر بودن خاک تا 20 تن در هکتار برسد.
کودهای دامی دارای مواد آلی و معدنی عناصر پر مصرف از قبیل فسفر، پتاس، کلسیم، منیزیم، گوگرد، منکنز. بور، مس و کبالت می باشد که در غنی سازی خاک شالیزار بسیار مهم بوده و در نتیجه باعث افزایش محصول برنج خواهد شد و هر ساله از پرداخت هزینه گزاف جهت تامین کودهای شیمایی پرهیز می شود. کودهای دامی را باید در پاییز و قبل از از رسیدن فصل سرما به خاک افزود. این نوع کودها باید کاملاً پوسیده باشند، در غیر این صورت باعث رشد بی رویه علفهای هرز شالیزار شده و همچنین جذب آن نیز توسط گیاه مشکل خواهد شد و سبب عوارض و بیماری نیز روی برنج می گردد.

کودهای شیمیایی
برنج درطی دوره رشدخود به سه نوع کود ازت، فسفرو پتاس نیار بیشتری نسبت به سایر عناصر دارد که باید دراین مدت بطریق صحیح و مناسبی در اختیار گیاه قرار داده شود.
ازت
ازت از جمله بهترین کودهای شیمیایی در خاک است و این عنصر موجب سرعت رشد، سهولت تنفس، شادابی رنگ بوته ها افزایش رشد ریشه ها، بالا رفتن مقدار پروتئین گردیده و همچنین اضافه کردن ازت به خاک باعث افزایش سطح برگ می گردد و بیشترین تاثیر آن زمانی است که قبل از تشکیل خوشه به گیاه داده شود. در خاکهای رسی مقدار مصرف کمتر و در خاکهای شنی بشتر است. کود ازته را بیشتر به صورت آمونیاکی به خاک می افزایند ولی در آخرین مرحله می توان آن را به صورت نیتراتی نیز به خاک افزود. استفاده از کود اوره ( شکری ) که دارای 46 درصد ماده ازته قابل جذب است بیشتز از کودهای دیگر در برنجکاری مورد استفاده قرار می گیرد. کود اوره بهترین و مناسبترین ماده ازته برای مزارع برنج محسوب می شود.
مقدار مصرف کود ازته با توجه به نوع خام و واریته ها یا رقم، شرایط اقلیمی و اکولوژیکی مطابق ارقام گفته شئده متغیر است. مواد ازته را باید همواره به موقع و به اندازه مناسب به خاک شالیزار افزود زیرا در غیر این صورت برای محصول مضر خواهد بود. طول عمر ازت در خاک کم است و باید آن را در دو مرحله به خاک افزود. نصف کود ازته را قبل از کاشت یا در موقع نشاء و نصف دیگر را 20 تا 30 روز قبل از ظهور پانیکول ( خوشه سنبل) بخاک می دهند.
فسفر
فسفر یکی دیگر ازعناصر تشکیل دهنده برنج بوده و از عناصر مهم و ضروری در رشد برنج است. درد غلات ثابت شده است که 80 درصد فسفر در اوایل جوانی گیاه مصرف می شود و زیادی فسفر به ندرت مضر است. فسفر باعث تولید ریشه های قوی و گسترده ساقه های محکم و ضخیم تشکیل و پر شدن دانه ها، افزایش کمیت محصول و زود رسی محصول برنج می شود. کودهای فسفر را باید خیلی زودتر قبل از کاشت بخاک افزود و آنرا عمق 10 تا 15 سانتی متر با خاک مخلوط نمود.

پتاس
پتاسیم یکی از عناصر تقریباً مهم تشکیل دهنده بافت لغات بوده و مقدار آن در گیاهان مختلف 5/2 تا 5 درصد وزن ماده خشک است. پتاسیم برعکس فسفر و ازت در ترکیبات سلولی شرکت نمی کند و تنها نقش آن بیشتر در فعل و انفعالات گیاهی مهم است. برنج قسمت اعظم پتاسیم را بین مرحله پنجه زنی و تولید پانیکول جذب می نماید. بطور کلی گیاهان تیره غلات در حدود 100 کیلوگرم پتاسیم (K2O ) را از خاک جذب می نمایند.
پتاسیم در برنج موجب ثبات گیاه، بهتر انجام شدن عمل تلقیح، افزایش مقاومت گیاه در برابر بیماریها، رشد و نمو گیاه و تسهیل انتقال نشاسته ار برگها به دانه می گردد. همچنین پتاس با ازت اثر رقابتی داشته و باعث می شود ازت بیشتری جذب گیاه گردد و سنتز ازت را نیز در گیاه مساعد می سازد. مصرف بیش از حد ازت می توان مضر باشد، بطوری که مانع جذب آهن خواهد شد. چون برنج در خاکهای اسیدی رشد می نماید و همچنین املاح پتاس در آبهای مشروب برنج گیلان موجود است در نتیجه مقدار مصرف پتاس خیلی کم است. کمبود پتاس سبب زرد شدن برگ گیاه شده که این عمل از برگهای مسن آزاد می گردد و سپس به قهوه ای تبدیل شده و سرانجام برگها خشک شده و می ریزد. کود پتاس را معمولاً 2 تا 3 ماه قبل از کاشت و در هنگام شخم پاییز به خاک می دهند و آن را تا عمق 15 سانتی متری با خاک مخلوط می نمایند. بطور کلی پتاس خاک برنج کاری هرگز نباید کمتر از 30% باشد. بطور خلاصه کود دامی و کودهای پتاسیک و فسفر را در پاییز و در هنگام شخم به زمین می دهند و کود ازته را در دو مرحله به خاک می افزایند

آفات برنج
برنج از مهم ترین غذای اصلی مردم کشور ماست و از نظر اهمیت پس از گندم در مرحله دوم قرار دارد.
بر اساس آمار وزارت کشاورزی سطح زیر کشت این محصول حدود ششصد هزار هکتار است که نزدیک به 75% آن در استانهای مازندران، گیلان وگلستان قرار دارد. محصول سالیانه برنج سفید در کشور به حدود 650/1 هزار تن برآورد شده است که در حال حاضر نزدیک به 75 درصد نیاز داخلی را تامین می نماید. با توجه به رشد سالانه 5/1 درصدی افزایش جمعیت میزان جمعیت در بیست سال آینده به یکصد میلیون و نیاز داخلی به برنج سفید نیز به حدود 500/3 هزار تن در سال خواهد رسید. و در آن صورت باید با توجه به تولید 650/1 هزار تن سالانه برنج در داخل کشور، نزدیک به 55 درصد نیاز داخلی از طریق برنج وارداتی از خارج تامین گردد.
در کشور ما به دلیل کمبود آب، امکان افزایش سطح زیر کشت بسیار محدود است لذا برای جلوگیری از خطر افزایش واردات برنج از خارج، ضمن توجه بیشتر به کشت ارقام پرمحصول لازم است در زمینه کاهش ضایعات، به ویژه ضایعات ناشی از حمله آفات، بیماری و علفهای هرز برنج اقدامات عملی و موثر انجام گیرد.
در این راستا ضروری است که کارشناسان و مروجین کشاورزی مستقر در مناطق با شناخت کافی از عوامل کاهش دهنده محصول به ویژه آفات، بیماریها و علفهای هرز، با بهره گیری از نتایج تحقیقات انجام یافته و دستورالعملهای اجرایی، به آموزش و راهنمایی کشاورزان پرداخته و همراه با آنها با عوامل یاد شده مبارزه نمایند.

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله 20   صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید