تعاریف:
مادة ۱ اصطلاحات به کار رفته در این آیین‌نامه به شرح زیر است:
سازمان: سازمان کارگزاران بورس اوراق بهادار تهران است.
هیئت پذیرش: هیئت پذیرش اوراق بهادار است.
کارگزار: شرکت کارگزاری عضو “سازمان” است.
عرضة اولیة عام: عرضة اوراق بهادار به عامة سرمایه‌گذاران برای اولین بار است که می‌تواند در بورس یا خارج از آن انجام شود.
عرضة اولیه در بورس: عرضة اوراق بهاداری است که “عرضة اولیة عام” آن قبلاً خارج از بورس انجام شده، و برای اولین بار جهت معامله در بورس عرضه می‌شود.
عرضة اولیه: اصطلاحی است که “عرضة اولیة عام” و “عرضة اولیه در بورس” هر دو را شامل می‌شود.
کارگزار معرف: “کارگزاری” است که با مجوز “سازمان” برای پذیرش اوراق بهادار شرکت‌های متقاضی پذیرش در بورس و “عرضة اولیة” اوراق بهادار آنها اقدام می‌نماید.
تعهد خرید: تعهد خرید ماندة اوراق بهاداری است که “عرضة اولیة عام” آن در بورس انجام شده و تا پایان دورة عرضه، فروش نرفته است.
منابع مالی لازم برای ایفای تعهد خرید از محل وجوه “کارگزار” یا سایر متقاضیان خرید خواهد بود. در صورتی‌که “عرضة اولیة عام” مربوط به افزایش سرمایه باشد، از عنوان “تعهد پذیره‌نویسی” به‌جای “تعهد خرید” استفاده خواهد شد.
کارگزار متعهد خرید: “کارگزار معرفی” است که با مجوز “سازمان،” “تعهد خرید” را نیز انجام می‌دهد. در صورتی‌که “عرضة اولیه” مربوط به افزایش سرمایه باشد، کارگزار متعهد خرید عنوان “کارگزار پذیره‌نویس” خواهد داشت.
سندیکای خرید: مجموعه‌ای از “کارگزاران متعهد خرید” است که مشترکاً مسؤولیت “تعهد خرید” را برعهده می‌گیرند.
کارگزار مُقدم متعهد خرید: “کارگزار متعهد خرید” رابط سندیکای خرید با “سازمان” است که از طرف اعضای سندیکا به‌عنوان کارگزار مُقدم به “سازمان” معرفی می‌شود، و کلیة مسؤولیت‌ها را در قبال “سازمان” برعهده دارد.
امیدنامه: سندی است که اهداف، نرخ بازدة مورد انتظار، شرایط و کلیة ویژگی‌های مربوط به اوراق بهادار موضوع “عرضة اولیه” را شرح می‌دهد، و تصویری از آیندة سرمایه‌گذاری برای تصمیم‌گیری در اختیار سرمایه‌گذاران قرار می‌دهد. این سند قبل از انتشار عمومی باید به تأیید “سازمان” برسد.
حداکثر مساعی: تعهد “کارگزار معرف” به‌‌تلاش برای فروش هرچه بیشتر اوراق بهادار به بهترین قیمت ممکن به عامة سرمایه‌گذاران است.
شرایط اعطای مجوز:
مادة ۲ اعطای مجوز فعالیت “کارگزار معرف” به‌پیشنهاد دبیرکل و توسط هیئت‌مدیرة “سازمان” صورت می‌گیرد. متقاضی باید با تکمیل فرم‌های طراحی‌شده توسط “سازمان،” تقاضای خود را ارائه دهد.
مادة ۳ “کارگزار معرف” موظف است برای انجام امور مربوط به معرفی اوراق بهادار شرکت‌ها به‌منظور پذیرش و “عرضة اولیه،” بخش مطالعاتی و اجرایی جداگانه‌ای در شرکت کارگزاری خود فراهم آورد.
مادة ۴ “کارگزار” متقاضی دریافت مجوز، مکلف است حداقل یک نفر با گواهی‌نامة “تحلیل‌گری در بازار سرمایه” را به صورت تمام وقت برای انجام امور مربوط به معرفی شرکت‌های متقاضی پذیرش در اختیار داشته باشد.
تبصره: در صورتی‌که به تشخیص دبیرکل “سازمان” تعداد دارندگان گواهی‌نامة “تحلیل‌گری در بازار سرمایه،” کافی نباشد، “کارگزار معرف” می‌تواند کارشناس موضوع مادة ۴ را از میان دارندگان گواهی‌نامة “اصول مقدماتی کارگزاری” انتخاب کند.
مادة ۵ دبیرکل “سازمان” ظرف حداکثر ۳۰ روز پس از دریافت مدارک متقاضی، به ترتیب مقرر در مادة ۲ آیین‌نامه نظر هیئت‌مدیره را به وی ابلاغ می‌کند. در صورت اعطای مجوز به متقاضی، وی حداکثر ۶۰ روز پس از دریافت مجوز، ملزم به تشکیل و تجهیز بخش مربوطه و ارائة خدمات است.
مادة ۶ حداقل سرمایة پرداخت‌شدة شرکت کارگزاری متقاضی دریافت مجوز “کارگزار معرف،” ۱۰ میلیارد ریال میباشد.
مادة ۷ مجوز فعالیت “کارگزار معرف” برای دورة دوساله اعطا می‌شود و پس از اتمام دورة مزبور، مجوز قابل تمدید است.
تبصره: هزینة اعطا و تمدید مجوز فعالیت “کارگزار معرف” سالانه توسط شورای بورس تعیین و توسط “سازمان” دریافت می‌شود.
مادة ۸ شرایط و مراحل اعطای مجوز به “کارگزار متعهد خرید” همانند “کارگزار معرف” است، با این تفاوت که حداقل سرمایة پرداخت‌شدة کارگزار متقاضی دریافت مجوز “کارگزار متعهد خرید” ۳۰ میلیارد ریال میباشد.
مادة ۹ اعطای مجوز “کارگزار متعهد خرید” به کارگزاری که قبلاً مجوز “کارگزار معرف” را نداشته است، به‌معنای اعطای هم‌زمان هر دو مجوز است.
